Loading...

Your cart (4)

Product thumb

Basic hooded sweatshirt in pink

  • Color: Pink
  • Size: S
$15.00 $31.00
Product thumb

Mid-rise slim cropped fit jeans

  • Size: M
$76.00
Product thumb

Men fashion gray shoes

  • Color: Gray
  • Size: 10.5
$84.00
Subtotal: $198.65
Checkout

ឲ្យតែចូលដល់ខែកុម្ភៈ ម្នាក់ៗតាំងចាប់ផ្តើមនឹកគិតដល់ពាក្យបួនម៉ាត់ហើយ…គឺថា…ពាក្យអីដែលតំណាងឲ្យថ្ងៃ១៤ ខែកុម្ភៈហោ៎!!! ប្រាកដជាគិតឃើញហើយ…គឺ Valentine’s Day នុះអី!!! ទាំងអ្នកមានលិឍ និងអ្នកអត់លិឍ ឬអ្នកសីងហ្គលអាជីពដូចខ្ញុំ ចេះតែជ្រួលជ្រើមតាមគ្នា។  មិនចង់និយាយទេ៎…តែវាជារឿងពិតដែលថា មិនដែលស្គាល់ជាតិគេសារភាពស្នេហ៍ដាក់ (#sadbuttrue) នេះមិនមែនមានន័យថាអត់អ្នកស្រលាញ់ទេណា៎…គ្រាន់តែមិនទាន់ជួបអ្នកមានភាពក្លាហានមកសារភាព…ហើយឲ្យតែថាមើលរឿងកុន ឬរឿងភាគស្នេហាលើកណា ក៏បានត្រឹមតែប្រកាច់ប្រកិនតែម្នាក់ឯងរហូតហ្នឹង…គឺ បានត្រឹមស្រមៃរហូតមក ១៤កុម្ភៈឆ្នាំនេះ…ដូចរាល់ឆ្នាំដែរ…ខ្ញុំបានចំណាយពេលមួយព្រឹកទៅមជ្ឈមណ្ឌលកុមារកំព្រា ដើម្បីចែករំលែកក្តីស្រឡាញ់ជាមួយពួកគេ…តែអ្វីដែលប្លែក គឺថាមិនមែនទៅម្នាក់ឯងទេឆ្នាំនេះ…(កុំគិតដល់ណាណីហា៎)  គឺ…ទៅលើកនេះ ទៅលក្ខណៈជាថ្នាក់តែម្តង។ ដោយហេតុថា ទើបតែចំណេញលុយពីលក់អីអីក្នុងកម្មវិធីសប្បុរសធម៌នៅសាលា ហើយពេលដែលប្រាប់គំនិតនេះដល់មិត្តរួមថ្នាក់ ក៏គេទារមកដែរ… ក៏ម្យ៉ាងដែរ…កុំឲ្យតែឯងដូចរាល់ដងពេក…សំខាន់ គឺថាមានcrushនៅក្នុងចំណោមហ្នឹងដែរ…ម្នាក់ហ្នឹង គេសង្ហា!!! រៀនមិនសូវពូកែ តែមានដុងខាងសិល្បៈកប់ស៊េរី…ម៉ាសាលា នរណាក៏ស្គាល់ថាគេជាអ្នកលេងហ្គីតាដៃឯក(ដូចអួតពេកហើយ!!! តែមែនតើ…) ដែរ។ និយាយរួមទៅ បើមើលពីសម្បកក្រៅទៅ គឺអ៊ែមហ្មង…លើកលែងតែរឿងមួយគត់ គឺថា…មាត់ឆៅ ចិត្តក្តៅ មិនចេះទុកមុខទុកមាត់ឲ្យគេ…តែចរិតហ្នឹង ធ្វើដាក់តែនរណាដែលអាក្រក់ដាក់គេមុននោះទេ។ ចំពោះមនុស្សល្អដូចខ្ញុំនេះ គេឡើងសុភាពហើយគួរឲ្យស្រលាញ់ណាស់  ក្រោយពីចែកសម្ភារៈសិក្សាដល់សិស្សគ្រប់គ្នាហើយ ក៏ដល់វេលាកំសាន្តម្តង…អ្នកខ្លះប្រញាប់ប្រញាល់រៀបចំហ្គេមលេង ហើយអ្នកខ្លះទៀតត្រៀមសម្តែងមានទាំងអ្នកច្រៀង អ្នករាំ និងលេងកំប្លែង (ស្តាប់ទៅ ដូចធំដុំណាស់…តែក៏មិនតូចតាចម៉ានដែរ)។ មនុស្សសំឡេងបានដូចខ្ញុំ ក៏បានត្រឹមតែធ្វើជាអ្នកចម្រៀងហ្នឹងឯង…និយាយពីថា រឿងអីមិនដឹង តែបើរឿងច្រើនហ្នឹង កុំឲ្យមេក្រូកាន់ឲ្យសោះ ធានាថាបេះមិនចេញវិញនោះទេ។  ភ័យអរភ័យអរ…ឌឹបឌឹប!!!ឌឹបឌឹប!!! បេះដូងស្ទើរលោតចេញក្រៅ ដោយសារតែត្រូវច្រៀងជាមួយនឹងអាប៉ិដែលខំក្រាស់តាំងពីឆ្នាំទីមួយម៉ោហ្នឹង…ភ្លេចប្រាប់ទៅថា ខ្ញុំឈ្មោះ«ណាវីន» ហើយគេគ្រប់គ្នាហៅម្នាក់ហ្នឹងថា«ឌែន»។ ហ៊ើយ!!! មិនបានត្រៀមចិត្ត ព្រោះតួឯកពិតមិនស្រួលខ្លួន (មករាកអីចំពេលល្អម្ល៉េះទេ!!! មកធ្វើឲ្យបេះដូងឯងលោតឡើងញាប់យ៉ាងហ្នឹងហា៎) ទើបត្រូវជំនួស… ដឹងថាបទអីទេ? «យើងពីរនាក់ស្រលាញ់គ្នាបានទេ៎?» !!! ព្រះអើយ!!! គេឡើងធម្មតា ហើយខ្ញុំឡើងញ័រអស់ហើយដៃហ្នឹង…តែត្រូវប្រឹងទប់ មិនចឹងទេ បែកធ្លាយពេញហ្នឹងឡូវហើយ…មិនដឹងហេតុអី…មុខគេឡើងខ្យូត ជាពិសេសភ្នែកឡើងទាក់ទាញយ៉ាងហ្នឹង (អា៎!!! មិនមែនក្នុងន័យអីទេ គឺថាទាក់ទាញបែប…បែបស្រទន់ ប្រកបដោយមន្តស្នេហ៍)  ច្រៀងបណ្តើរ បន្លំសំឡឹងភ្នែកបណ្តើរ…ទោះមិនមែនជាតួឯកពិតដូចក្នុងបទចម្រៀង តែប៉ុន្មាននាទីដែលបានច្រៀងហ្នឹង ក៏គ្រប់គ្រាន់ហើយ…ក្តីសុខតូចតាច តែមានន័យ…ងាយណា៎ បានច្រៀងបទឆ្លើយឆ្លងចឹងចឹងជាមួយក្រាស់ហូ៎…(ច្រណែនទេ៎???)  ក្រោយពីចប់កម្មវិធី ក៏បំបែកគ្នាទៅផ្ទះរៀងខ្លួន ជាពិសេស អ្នកមានគូ តែ…នៅសល់ប៉ុន្មាននាក់ដែរ ដែលមិនចង់ចូលផ្ទះ (គឺស៊េរីអ្នកអត់លិឍហ្នឹងឯង)។ ខ្ញុំលឺតែឌែនក៏ចង់ចេញក្រៅដែរ ក៏នឹកដល់អត្ថបទ«លេសបបួលcrushចេញក្រៅ» (នៅក្នុងគេហទំព័រនេះដែរ ត្រង់ផ្នែកកំសាន្ត) ភ្លាម ហើយក៏សាកល្បងប្រើស្នៀតទៅញ៉ាំអីមុនគេ… បានសម្រេច!!! ក៏ព្រោះតែដល់ម៉ោងឃ្លានល្មមហ្នឹងឯង…គេ និងខ្ញុំសុទ្ធតែពូកែញ៉ាំដូចគ្នា (ជានិស្ស័យឲ្យច្បាស់ក្រឡែតនៀក៎…) ក្រោយមកក៏ទៅដល់វគ្គទៅច្រៀងខារ៉ាអូខេ…ក្រុមកូរឥតល្ហែ!!! ២ម៉ោង ឡើងស្អកក ហើយចុកអស់ដៃ និងជើង…តែសប្បាយខ្លាំង (ព្រោះវត្តមានគេច្រើនជាង)  គិតថានឹងបបួលគេមើលកុនដែរ តែថ្ងៃពិសេសបែបនេះ មិនបានកក់មុន ដឹងតែមិនបាច់ចូលទេ…ណាមួយ ទៅកន្លែងបែបហ្នឹង នាំតែឈឺចាប់ទេ ក៏ព្រោះថា ដឹងតែឃើញគេបណ្តើរគ្នាមួយគូៗមិនខានទេ…ក៏រាងព្រលប់ដែរហើយ យើងក៏ស្រុះស្រួលគ្នាទៅអង្គុយញ៉ាំអីផឹកអីនៅPubវិញ។ កុម្ម៉ង់បានដូចចិត្ត ត្រង់ថាទៅកន្លែងដែលមានគេច្រៀងផ្ទាល់ (ស្រួលបានឡើងច្រៀងពេលស្រវឹងស្រឿងៗ) Blue Margarita ទើបតែអស់ប៉ុន្មានកែវ…ក៏មានអារម្មណ៍ថាក្តៅៗមុខបាត់ហើយ…ហើយតាប៉ិឌែននោះ ឡើងខ្សោយ។ មុខក្រហម ហើយឡើងសឺៗមុនគេបាត់…ដល់ថ្នាក់និយាយស្តាប់គ្នាមិនសូវបានហើយ គេក៏ងើបឡើងទៅសុំគេច្រៀងមួយបទ «Will you be my girl?»។ ពូកែរើសបទណាស់ ប៉ិហ្នឹង!!!ស្រីៗស្រែកហ៊ោពេញហ្នឹង ម្នាក់ៗជ្រួលជ្រើមណាស់… ច្រៀងហើយ ឡើងស្វាងហ្មង ហើយក៏ដើរមកវិញដូចគ្មានរឿងអីកើតឡើង…តែអ្វីដែលសំខាន់ អង្គុយឡើងកៀហើយខ្សឹបថា«ពិរោះអត់? ហើយណាកាដូគេ?» ខ្ញុំបើកភ្នែកធំៗ ហើយក៏ប្រឹងស្រវាទាញកាបូបតែក៏យឺតពេល ព្រោះឌែនទាញទៅបាត់ហើយ។ អូយយយយ៎!!! លេងចឹងហ្មង…មិនដឹងថាឃើញកាដូហ្នឹងតាំងពីពេលណា…គឺ សូកូឡាដែលបានរៀនធ្វើប៉ុន្មានខែមុនហ្នឹងណា៎!!! ខំលួចផ្ញើទូទឹកកកគេគ្រប់កន្លែង ក៏ព្រោះតែខ្លាចរលាយ។  គេបើកប្រអប់កាដូទាំងមុខញញឹមបែបច្រឡឺម ហើយក៏ដកប្រអប់សូកូឡាចែកមិត្តផ្សេងទៀតញ៉ាំដែរ(ឡើងចិតត្តបានណាស់ មិនគិតដល់ទឹកចិត្តអ្នកធ្វើសោះ)។ តែ…គេដកយកសំបុត្រនោះទុកក្នុងកាតាប ហើយខ្សឹបម្តងទៀតថា«ចាំទុកអាននៅផ្ទះម្នាក់ឯងវិញ!!! ខ្លាចអ្នកខ្លះអៀន…»  ខ្ញុំវាយគេមួយដៃ ហើយក៏ត្រូវគេញីសក់លេងដោយទឹកមុខញញឹមស្រស់ (ទើបតែមើលភ្នែកគេជិតបែបនេះលើកទីមួយ ហើយក៏មានអារម្មណ៍កក់ក្តៅណាស់) ពិតជាមិនចង់ឲ្យស្រីផ្សេងមើលឃើញស្នាមញញឹមបែបនេះឡើយ។ មួយសន្ទុះក្រោយមក…ភ្លើងក៏ដាច់…ភ្លឹប!!! អៀវ៎…. ខ្ញុំក៏ភ្ញាក់ខ្លួនព្រើត…ពេលឌែនចាប់ទាញសក់មកដាក់ច្រមុះ។ What??? មុនហ្នឹងគេងយល់សប្តិទេ៎??? ហ៊ើយ!!! ទេវតាលេងសើចណាស់…តាមពិត ពេលនេះគឺខ្ញុំស្ថិតក្នុងសភាពស្រវឹងរកកន្លែងដេកហើយ…ខ្ញុំខំប្រឹងរកមើលប្រអប់សូកូឡា តែក៏បែរជាឃើញនៅលើតុ ហើយឌែនក៏ប្រាប់ថាអ្នករត់តុយកមកឲ្យ។ ដោយសារតែឃើញគេង ក៏ខ្ជិលដាស់ ហើយម្នាក់ៗក៏ភ្លក្សម្នាក់មួយទៅ…ក៏មិនដឹងនិយាយអីទៀត បានត្រឹមនិយាយថា«មិនអីទេ» ចប់តង់ចុងក្រោយហើយ យើងក៏បំបែកគ្នាទៅផ្ទះ…ហើយឌែនក៏ជិះបណ្តើរមកផ្ទះ ព្រោះផ្ទះមិនឆ្ងាយពីគ្នាប៉ុន្មានដែរ…មុននឹងលាគ្នា គេអេះអុញ ធ្វើដូចមានរឿងអីចង់និយាយ ហើយខ្ញុំនេះ ក៏ទ្រាំមិនបានហើយសួរថា «មានអីនិយាយមែន៎?»  «អឺម!!! មិនទេ៎…តែចង់សួរមួយ» «សួរឡូវ ឬចង់សួរពេលក្រោយ?» «ចង់សួរថា..នឹងគិតឲ្យសំបុត្រនោះមកអត់ហ្នឹង? ប្រុងទុកដល់ពេលណា៎?» (ស្លាប់ហើយ!!!ឡើងមើលឃើញមែន៎??? មកសួរត្រង់ៗចឹងទៀត…ខ្លាំងណាស់យើងហ្នឹង!!!) មិនបាច់រ៉ាយរ៉ាប់ទៀតទេ៎…ដឹងត្រឹមថា ពេលដល់ផ្ទះ ម្នាក់ហ្នឹងsend relationship requestមក…ហើយចម្លើយខ្ញុំមិនបាច់ប្រាប់ ក៏អ្នកដឹងដែរ… មានតែប៉ុណ្ណឹងឯង…Valentineខ្ញុំនោះ…ចុះអ្នកវិញ???  បានទៅណាខ្លះ? មានអ្វីពិសេសចង់ចែករំលែកអត់?

Share

ស្នេហានរណាក៏ចៀសមិនផុតដែរ គ្រាន់តែអ្នកខ្លះឆាប់បានជួប ហើយអ្នកខ្លះក៏រាងយឺតបន្តិច ហើយទោះចង់ ឬមិនចង់ បើស្រលាញ៉គេហើយ ត្រូវហ៊ានសារភាពប្រាប់គេ...ហើយបើជ្រុលជាសារភាពហើយ កុំប្រើស្ទាយចាស់គំរិលពេក...យើងខ្ញុំក៏សូមណែនាំតែវិធីប្លែកសម្រាប់បើកបង្ហាញនូវចិត្តស្នេហាដែលមានចំពោះមនុស្សម្នាក់ទៀត (ដោយផ្តោតតែលើស្នេហារវាងភេទផ្ទុយតែប៉ុណ្ណោះ) ជឿជាក់ថាធ្លាប់ឃើញឡើងស៊ាំហើយ ការជូនផ្កាមួយបាច់ ឬតុក្កតា ឬការនាំគ្នាទៅញ៉ាំអីនៅកន្លែងរ៉ូមែនទិកនោះ ហើយនិយាយពីថា អ្នកខ្លះវិញប្រហែលជាលែងមានអារម្មណ៍រំភើបនឹងសកម្មភាពបែបនេះហើយ…ទើបខំប្រឹងរកនឹកវិធីណារាងប្លែកៗ តែអាចធ្វើបាន ហើយបង្ហាញពីចិត្តស្មោះពិតប្រាកដទៀត… ប៉ុន្តែ…មិនប្រាកដថាប្រើការបាន១០០% ឬមានប្រសិទ្ធិភាពបានកម្រិតណា តែគ្រាន់តែចង់ចែករំលែកខ្លះ ដើម្បីកាត់បន្ថយនូវភាពទ្រលាន់ និងស្តាលច្រំដែល…ជួនកាល គេមិនសូវចាប់អារម្មណ៍យើងប៉ុន្មានទេពីមុនមក តែដល់ពេលឃើញពីភាពច្នៃប្រឌិត និងការខិតខំរបស់យើង គេក៏អាចនឹងដាក់ចិត្តពិចារណាឡើងវិញអីចឹងហ្នឹងហា៎… ចង់ដឹងថាមានស្នៀតអ្វីខ្លះ តោះ!!! អានតទៅក្រោមទៀត… បទចម្រៀង មានពាក្យពេចន៍ខ្លះសឹងតែមិនបាច់និយាយចេញ តែក៏មានរ៉ាយរ៉ាប់ស្រាប់នៅក្នុងបទចម្រៀង អាចជាភាសាជាតិ ឬអន្តរជាតិ (តែបើអាចធ្វើបាន គួរតែបទខ្មែរយើងទៅ…គាំទ្រស្នាដៃកូនខ្មែរយើង)រួចទៅហើយ។ ជាមួយនឹងបទចម្រៀងនេះដែរ ក៏មានស្នៀតមួយចំនួនអាចប្រើប្រាស់បាន ស្នៀតទី១ ៖ ផ្ញើlink បទចម្រៀងតាមឆាតឬ បើក្លាហានគ្រាន់ដែរ អាចpostលើtimelineគេតែម្តងក៏បាន។ បើបាននៅក្បែរគ្នា ក៏អាចដាក់កាសឲ្យគេស្តាប់តែម្តងក៏បាន.... ស្នៀតទី២ ៖ រាងចាស់គំរឹលបន្តិច តែមានអីមិនល្អ…ផ្ញើចិត្តនឹកតាមវិទ្យុ…ត្រៀមរកមើលកម្មវិធីសំណូមពរបទចម្រៀង ហើយcallទៅចូលរួម ហើយផ្ញើជូនគេស្តាប់ជាពិសេស។ បើសិនគេមិនបានស្តាប់ផ្ទាល់ទេ ក៏អាចrecordវាទុក ហើយផ្ញើឲ្យគេស្តាប់តាមក្រោយទៀតក៏បាន… ស្នៀតទី៣ ៖ ចំណុចនេះដូចរាងលើសខ្លាំងតិច តែបើអាចធ្វើបាន ក៏ធ្វើឲ្យគេរំភើបមិនតិចដែរ…សាកតែងចម្រៀង (បើមិនបានមួយបទ ក៏ប៉ុន្មានឃ្លា) បញ្ជាក់ពីអារម្មណ៍ដែលមានចំពោះគេទៅ ហើយមិនចាំបាច់តែមានសាច់ភ្លេងថ្មីក៏បានដែរ។ ម្យ៉ាង ក៏កុំបារម្ភរឿងថតសំឡេងក្នុងស្ទូឌីយោអី ត្រឹមតែថតដាក់soundcloud ឬផ្ញើសារជាសំឡេងទៅគេទៅក៏បានហើយ… ទូរស័ព្ទ សម័យប្រើប្រាស់ស្មាតហ្វូន ប្រាកដណាស់ គឺមានមុនងារជាច្រើនដែលយើងអាចប្រើប្រាស់បាន…តែពេលនេះ នឹងមិនប្រកាន់ថាទូរស័ព្ទថាច់ ឬចុចប៊ូតុងទេ ឲ្យតែមានលុយក្នុងទូរស័ព្ទ គឺអាចអនុវត្តបាន… ស្នៀតទី១ ៖ ដើរតួជាបុគ្គលិកផ្នែកលក់…ចុចcallទៅគេ ហើយក្រោយពេលគេលើកទទួល អាចចាប់ផ្តើមនិយាយប្រៀបដូចជាការផ្សព្វផ្សាយពីសេវាកម្ម ឬផលិតផលអ្វីមួយ (ដោយគ្រាន់តែប្តូរខ្លឹមសារជាអារម្មណ៍របស់អ្នក) ឧទាហរណ៍៖«សូមជម្រាបសួរ…អត់ទោស តើបងឈ្មោះ…មែនទេ៎? ក្នុងខណៈនេះ សូមកញ្ញា/លោករង់ចាំស្តាប់សិន មុននឹងធ្វើការឆ្លើយតប…» ស្នៀតទី២ ៖ ប្រហែលជាធ្លាប់ឃើញសារវែងៗ ដែលគេតែងផ្ញើតគ្នាហើយ…ស្រដៀងគ្នាដែរ អាចរៀបចំនូវសារជាអក្សរ២-៣ទំព័រ (កុំវែងពេក…មិនមែនវគ្គប្រកួតសំណេរទេ៎) ដោយដាក់លាយឡំនូវពាក្យពេចន៍ រូបEmoji ផ្សេងៗ…ត្រង់ហ្នឹង គឺអាស្រ័យលើការច្នៃប្រឌិតរបស់អ្នកហើយ…អ្វីត្រូវចងចាំ គឺត្រូវបង្កើតថ្មីដោយខ្លួនឯង មិនមែនទៅcopyពីgoogleអីម៉ោនោះទេ។ ថតសំឡេង មិនមែនជាន់គ្នានឹចំណុចទីមួយទេ…ចំណុចនេះ គឺសំដៅដល់ការថតសំឡេងនិយាយផ្ទាល់តែម្តង… ស្នៀតទី ៤ ៖ ផ្ញើសារជាសំឡេងទៅកាន់គេ តាមឆាត ឬឧបករណ៍ផ្សេងៗ ស្នៀតទី ៥ ៖ មានតុក្កតាខ្លះ វាអាចនិយាយថា«I love you» ហើយខ្លះទៀត ក៏អាចថតសំឡេងយើងទុកបានទៀត។ ហេតុនេះហើយ បើសិនជាអាចទិញវាជាកាដូជូនគេ ហើយប្រាប់ថា ចាំស្តាប់សម្តីរបស់តុក្កតាផងណា៎… ម្ហូបអាហារ ត្រង់នេះ គឺមិននិយាយពីម្ហូបនៅហាង ដែលឆ្អិនស្រាប់នោះទេ… ស្នៀតទី៦ ៖ ទោះឆ្ងាញ់ ឬមិនឆ្ងាញ់…គេមិនសូវប្រកាន់ទេ សំខាន់ទឹកចិត្ត និងការប្រឹងប្រែងរបស់យើង។ វារឹតតែធ្វើឲ្យមានអារម្មណ៍ពិសេស ប្រសិនបើអ្នកជាមនុស្សដែលមិនធ្លាប់ ឬមិនងាយចម្អិនម្ហូបទៀតនោះ។ រៀបចំនូវអាហារមួយមុខណាក៏បាន ហើយដាក់ក្នុងប្រអប់យ៉ាងស្អាតមួយ អមនឹងសំបុត្រ ឬសារនៅលើក្រដាសខ្លីៗ តែមានន័យជ្រៅ រួចផ្ញើជូនទៅគេ… កាដូធ្វើដោយដៃ (D.I.Y) អាចត្រឹមតែជាវត្ថុតូចមួយ តែវាជាអ្វីដែលធ្វើដោយដៃផ្ទាល់ បើទោះជាវាមិនមែនជាគំនិតថ្មីស្រឡាងក៏ដោយ ឲ្យតែអ្នកដាក់ចិត្តក្នុងការរៀបចំវាឡើង ធានាថាគេនឹងយល់ពីសណ្តានចិត្តស្មោះស្ម័គ្ររបស់អ្នកមិនខាន។ ស្នៀតទី៧ ៖ ស្វែងរកគំនិត និងរបៀបធ្វើដែលមានច្រើនសន្ធឹកសន្ធាប់នៅក្នុងប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែត…ហើយជ្រើសរើសមួយណាដែលគិតថាអាចធ្វើបាន ហើយអ្វីដែលសំខាន់ជាងគេ គឺវាត្រូវតែជាអ្វីដែលគេចូលចិត្ត។ បើសិនជាអាច គួរតែបង្កប់នូវឈ្មោះរបស់គេនៅត្រង់ចំណុចណាមួយ ដើម្បីឲ្យវាកាន់តែពិសេស។ ស្នៀតទី៨ ៖ អាចជាការបង្ហាញនូវជំនាញថ្មីអ្វីមួយដែលអ្នកខំរៀនសម្រាប់គេ ដូចជា ការគូររូប ការលេងឧបករណ៍តន្រ្តី ការថតរូប ការកាត់តវីដេអូ ជាដើម។ ធម្មតា នរណាក៏សរសើរអ្នកមានជំនាញអ្វីមួយស្ទាត់ដែរ តែគេនឹងរំភើបបើអ្នកទើបតែរៀនជំនាញនោះដោយការប្រឹងប្រែង… ហ្វេសប៊ុក ជាអ្វីដែលប្រើប្រាស់រាល់ថ្ងៃហ្នឹងឯង ហើយធ្លាប់គិតអត់ថាហ្វេសប៊ុកក៏អាចជួយអ្នកដែរ? ស្នៀតទី៩ ៖ វាដូចជាងាយពេក…ដោយគ្រាន់តែចុចRelationship requestទៅគេ តែស្នៀតនេះ គួរតែប្រើជាវិធីទី២អមនឹងស្នៀតណាមួយវិញទើបប្រសើរជាង ព្រោះវាដូចជាមិនបានបង្ហាញពីការប្រឹងប្រែងអីច្រើនសោះ ស្នៀតទី១០ ៖ ស្គាល់មុខងារLife eventsទេ៎? ចំណាយពេលខ្លះក្នុងការសរសេរជាសាច់រឿងរបស់អ្នក ដោយមិនភ្លេចបង្កប់នូវអារម្មណ៍ដែលមាន ហើយបញ្ចប់ដោយឃ្លាបែបនេះ«ហើយក្នុងថ្ងៃនេះផងដែរ ខ្ញុំក៏បានសម្រេចចិត្តបង្ហាញពីចិត្តស្រលាញ់ដែលខំលាក់ទុកទៅកាន់មនុស្សម្នាក់ ហើយចម្លើយយ៉ាងណា ខ្ញុំនឹងបន្តសរសេរនៅថ្ងៃស្អែកទៀត…» រួចtagគេចូលទៅ… កំណត់ហេតុស្នេហ៍ កុំបារម្ភថាអក្សរស្អាត ឬមិនស្អាតអីចឹង…ចេះរៀបពាក្យ ឬមិនចេះអី…ឲ្យតែសរសេរចេញនូវវាចាបេះដូងខ្លួនឯងទៅបានហើយ។ ស្នៀតទី១១ ៖ កត់ចំណាំនូវរឿងរ៉ាវដែលបានកើតឡើងរវាងអ្នក និងគេ (មិនចាំបាច់តែចាប់ពីពេលជួបដំបូងទេ)អមជាមួយនឹងរូបថតខ្លះៗ (បើជារូបដែលលួចថតដោយមិនដឹងខ្លួនទៀត នឹងកាន់តែអ៊ែម)…បើអាចធ្វើបាន វានឹងបង្ហាញពីទឹកចិត្ដស្មោះស្ម័គ្រពិតៗរបស់អ្នក ព្រោះពេលដែលអ្នកយកជូនគេ គេនឹងភ្ញាក់ផ្អើល និងរំភើប ដែលបានដឹងថាវត្តមានរបស់គេក្នុងជីវិតរបស់គេពិតជាមានន័យ ហើយត្រូវបានចងចាំដោយការកត់ត្រាយ៉ាងម៉ត់ចត់បែបនេះ… ស្នៀតទី១២ ៖ បើមិនពូកែសរសេរដោយដៃទេ អាចវាយចូលជាឯកសារចូលកុំព្យូទ័រ ឬដាក់ក្នុងGoogle Docs ហើយshareទៅគេក៏បាន…ហើយក៏មិនប្រាកដថាត្រូវតែជាអត្ថបទសរសេរទេ អ្នកក៏អាចច្នៃជាវីដេអូ ឬទម្រង់ផ្សេងៗណាក៏បាន។ សំបុត្រស្នេហ៍ លឺពាក្យហ្នឹង បែបគិតថាចាស់គំរឹលម៉េះទេ៎…តែកុំភ្លេចណាថា របស់ទាន់សម័យខ្លះធ្វើឲ្យគេរំភើបចាញ់ស្តាលស្តាលពីសង្គមទេណា៎… ស្នៀតទី១៣ ៖ សាកនូវអ្វីដែលគេលែងសូវធ្វើវិញម្តង ជំនួសឲ្យការសរសេរឆាត ឬវាយឯកសារ ហើយព្រីនចេញ អ្នកគួរចំណាយពេលខ្លះសរសេរដោយដៃផ្ទាល់។ តម្លៃនៃទឹកចិត្តរបស់អ្នកក៏រឹតតែខ្ពស់ ព្រោះវាត្រូវបានបង្ហាញដោយវិធីមួយដែលមានមនុស្សតិចតួចដែលធ្វើ… មិនដឹងថាមានប៉ុន្មានស្នៀតដែលអ្នកចាប់អារម្មណ៍…ហើយក៏មិនសង្ឃឹមថាមអ្នកនឹងយកវាទៅប្រើដែរ…តែក៏សង្ឃឹមថា ការសារភាពស្នេហ៍លើកនេះបានទទួលជោគជ័យទៅចុះ…ស៊ូស៊ូណា៎!!! © 2017 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាងដោយ Health Time Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូលប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែត ឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិក អាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ​

Share

១. នាងខ្ញុំឈ្មោះ ស.ស.ណ អាយុ៤៥ឆ្នាំ ទម្ងន់៧៦គីឡូក្រាម កម្ពស់១ម៉ែត្រ៤៨។ សព្វថ្ងៃ ខ្ញុំជាកសិករ។ ខ្ញុំធ្លាប់មានបញ្ហាភ្នែកឡើងលឿង ហើមជើង ទឹកនោមពណ៌លឿង និងក្តៅខ្លួនស្ទីងៗ។ សញ្ញាទាំងនេះបានបាត់ទៅវិញ ក្រោយពេលខ្ញុំប្រើប្រាស់ថ្នាំលេប។ ខ្ញុំចង់ដឹងថា ប្រសិនប្រើខ្ញុំប្រើថ្នាំពេទ្យបានជាង១ឆ្នាំ ហើយប្តូរទៅប្រើថ្នាំខ្មែរវិញបានទេ? វេជ្ជបណ្ឌិត សុខ ហ៊ាង៖ ការប្រើប្រាស់ថ្នាំបុរាណជំនួសឲ្យថ្នាំពេទ្យ គឺមិនត្រូវបានណែនាំទេតាមបែបវិទ្យាសាស្ត្រ។ ម្យ៉ាងទៀត ការព្យាបាលដោយថ្នាំពេទ្យនេះទៀតសោត គឺត្រូវបន្តរហូតដល់អ្នកជំងឺមានប្រព័ន្ធការពារខ្លួនពីជំងឺនេះទើបអាចឈប់បាន។ ២. ខ្ញុំបាទឈ្មោះ ង.ស.ស អាយុ៦០ឆ្នាំ ទម្ងន់៤៩គីឡូក្រាម កម្ពស់១ម៉ែត្រ៦៥ ហើយខ្ញុំជាគ្រូបង្រៀន។ ខ្ញុំមានរោគសញ្ញាស្បែកលឿង ភ្នែកលឿង   កន្ទួលរមាស់ខ្មៅ      ហត់    បត់ជើងតូចតិច  និង ហើមខ្លួន។ ខ្ញុំចង់ដឹងថាតើរោគសញ្ញានេះទាក់ទងនឹងបញ្ហាថ្លើមទេ? ហើយក្មួយស្រីរបស់ខ្ញុំឥលូវ ពោះរីកធំ និងស្រកទម្ងន់រហូត តើអាចទាក់ទងនឹងបញ្ហាថ្លើមនេះដែរឬទេ? លោកស្រីវេជ្ជបណ្ឌិត វង ច័ន្ទលីណា៖ តាមរយៈរោគសញ្ញាស្បែកលឿង ភ្នែកលឿង ដែលបានរៀបរាប់ខាងលើ គឺអាចសន្និដ្ឋានថាជាជំងឺទាក់ទងនឹងបញ្ហាថ្លើម រលាកថ្លើម បញ្ហាក្រិនថ្លើម ក្នុងនោះក៏អាចទាក់ទងនឹងក្រួសក្នុងថង់ទឹកប្រមាត់ កាលណាវាស្ទះផ្លូវទឹកប្រមាត់ ធ្វើឲ្យទឹកប្រមាត់ហូរចេញមិនបាន។ ម៉្យាងទៀត លោកជាមនុស្សចាស់ អញ្ចឹងវាក៏អាចជាមហារីកលំពែង ឬមហារីកនៅផ្លូវទឹកប្រមាត់ ព្រោះជាមូលហេតុមួយនៃបញ្ហាស្ទះថង់ទឹកប្រមាត់ដែរ។ មួយវិញទៀត អាការៈក្តៅខ្លួនអាចបង្ហាញថាជាបញ្ហានៃបង្ករោគនៅក្នុងឈាម។ ចំពោះក្មួយស្រីរបស់លោកដែលមានពោះរីកធំនោះហើយស្រកទម្ងន់ទៀត កាលណាពោះតឹងធំត្រូវរកឲ្យឃើញថាតើធំដោយសារខ្យល់ ឬដោយសារទឹក។ ដំណោះស្រាយដ៏ល្អបំផុត គួរទៅជួបគ្រូពេទ្យ ដើម្បីឲ្យប្រាកដថាជាជំងឺណាមួយ ព្រោះថាករណីគាត់មានអាយុក្រោម៤០ឆ្នាំ ហើយពោះចេះតែធំទៅៗ វាក៏អាចមានបញ្ហាលើការស្ទះពោះវៀន និង បញ្ហាស្បូនដែរ។ ៣. ខ្ញុំបាទឈ្មោះ ភ.ឃ អាយុ៥២ឆ្នាំ ទម្ងន់៦៥គីឡូក្រាម កម្ពស់១ម៉ែត្រ៦៥។ ខ្ញុំជាអ្នកលក់ដូរ។ ខ្ញុំធ្លាប់ពិនិត្យឃើញថាមានមេរោគថ្លើមប្រភេទB ហើយក៏បានរាប់មេរោគដែរ។ គ្រូពេទ្យបានឲ្យខ្ញុំប្រើថ្នាំសម្លាប់មេរោគ ក្រោយមកក៏ពិនិត្យម្តងទៀត គាត់ថាមេរោគខ្ញុំថយអស់ហើយ តែឲ្យខ្ញុំបន្តប្រើថ្នាំនោះរយៈពេល១ឆ្នាំទៀត។ ខ្ញុំបានបញ្ឈប់ការប្រើប្រាស់ថ្នាំប្រហែល២ឆ្នាំហើយ។ ខ្ញុំចង់ដឹងថា តើមេរោគខ្ញុំអាចកើនឡើងទៀតទេ? ហើយខ្ញុំត្រូវធ្វើអ្វីផ្សេងទៀតទេ? លោកវេជ្ជបណ្ឌិត ឆាយ គឹមប៉ាវ៖ មុននឹងសម្រេចចិត្តព្យាបាលជំងឺរលាកថ្លើមប្រភេទB ត្រូវដឹងថាថ្លើមខូចខាតដល់កម្រិតណា។បើថ្លើមខូចខាត លើសកម្រិតទីមួយ ដែលមានមេរោគយ៉ាងតិចលើសពី១០០០០copies ហើយលើសពី កម្រិតទីពីរ គឺមានការរលាកលើសពីមួយដង ដែលរលាកជាងធម្មតា( ឬហៅថាជាតិពុលឡើង)។ បើលោកចូលដល់កម្រិតនេះហើយ គឺលោកត្រូវលេបថ្នាំមួយជីវិត។ ករណីខ្លះ ក្រោយពេលឈប់ប្រើថ្នាំ ក្នុងចំណោមអ្នកជំងឺ១០០នាក់ មាន៦០ ទៅ៦៥នាក់ ជំងឺនេះអាចរើឡើងវិញ។ ដូចនេះ លោកគួរតែត្រឡប់ទៅរកគ្រូពេទ្យវិញ ព្រោះក្នុងករណីនេះ បើថ្លើមរបស់លោកមិនទាន់ក្រិន ឬក្រិនដំបូងៗ ថ្លើមរបស់គាត់អាចមានសំណាងនៅល្អ។ ផ្ទុយមកវិញ ក្នុងករណីថ្លើមបានក្រិនដំបូងដោយគ្មានរោគសញ្ញា ហើយលោកឈប់រយៈពេលពីរឆ្នាំ ដូចនេះ ជំងឺរបស់លោកអាចរើមកវិញ ហើយអ្វីដែលគួរឲ្យភ័យបារម្ភនោះគឺវាអាចឈានទៅដល់មហារីកថ្លើមបាន។ © 2017 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាងដោយ Health Time Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូលប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែត ឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិក អាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

Share

មាននិស្សិតទន្តសាស្រ្តមិនតិចទេ ដែលមានបំណងបើកនូវគ្លីនិកធ្មេញផ្ទាល់ខ្លួនបន្ទាប់ពីបញ្ចប់ការសិក្សារួច ដោយសារតែយល់ដឹងពីក្តីប្រាថ្នានេះហើយ ទើបហេលស៍ថាមនាំមកជូនលោកអ្នកនូវគន្លឹះសំខាន់ៗក្នុងការបើកដំណើរការគ្លីនិកធ្មេញ ជាពិសេសក្នុងពេលចាប់ផ្តើមដំបូង តាមរយៈបទសម្ភាសន៍ជាមួយនឹងទន្តបណ្ឌិតវ័យក្មេងរូបសង្ហា  គឺលោក ស៊ឹង គីមសាន ដែលជាស្ថាបនិកនៃ«គ្លីនិកធ្មេញ គីមសាន» ដែលបានចាប់ផ្តើមនៅពាក់កណ្តាលខែឧសភាឆ្នាំ២០១៦។ ហេលស៍ថាម៖ តើប្រតិបត្តិការអាជីវកម្មរបស់ «គ្លីនិកធ្មេញ គីមសាន» មានទស្សនវិស័យបែបណាខ្លះ? ចម្លើយ៖ ក្នុងប្រតិបត្តិការអាជីវកម្មនេះ គ្លីនិករបស់ខ្ញុំមានទស្សនវិស័យដូចជា៖ •          បម្រើសេវាកម្មល្អបំផុតដល់អតិថិជន ទាំងគុណភាព និងអនាម័យ •          ផ្តល់នូវការពេញចិត្ត និងទំនុកចិត្តខ្ពស់ដល់អតិថិជន •          ថែរក្សាសុខភាពមាត់ធ្មេញរបស់អតិថិជនទាំងអស់ឲ្យបានល្អបំផុត •          ផ្តល់ការព្យាបាលដ៏ត្រឹមត្រូវតាមបច្ចេកទេសទន្តសាស្រ្តទំនើប •          ផ្តល់ភាពស្មោះត្រង់ និងគោរពក្រមសីលធម៌វិជ្ជាជីវៈ •          មានទំនួលខុសត្រូវខ្ពស់ក្នុងការងារ។ ហេលស៍ថាម៖ តើការបើកគ្លីនិកធ្មេញមួយចាំបាច់ត្រូវមានការត្រៀមនូវអ្វីខ្លះដែរ? ចម្លើយ៖ ជាការពិតណាស់ មានកត្តាជាច្រើនដែលត្រូវធ្វើការពិចារណាដែលរួមមានដូចជា៖ •          ដើមទុន និងធនធានមនុស្ស •          គំនិតច្នៃប្រឌិតក្នុងការរៀបចំគ្លីនិកផ្ទាល់ •          សិល្បៈក្នុងការទំនាក់ទំនង ទាំងការរាប់អានមិត្តភក្តិ បងប្អូន ទាំងបណ្តាញសង្គម និងការផ្សព្វផ្សាយពាណិជ្ជកម្ម •          ការពង្រឹងសមត្ថភាពខ្លួនឯង ជាពិសេសត្រូវតែត្រៀមខ្លួនជានិច្ចក្នុងការក្រោកឈរ និងទប់ទល់នៅពេលដែលមានកត្តាប្រឈមទាំងឡាយដែលអាចកើតឡើង។ ហេលស៍ថាម៖ ការបើកដំណើរការដំបូងបែបនេះ ប្រាកដណាស់ គឺត្រូវជួបប្រទះនឹងការលំបាកក្នុងការស្វែងរក និងទាក់ទាញអតិថិជន តើលោកមានវិធីសាស្រ្តបែបណាខ្លះដើម្បីចែករំលែកដែរឬទេ? ចម្លើយ៖ ឧបសគ្គដែលចម្បងនោះគឺ មិនទាន់មានអ្នកស្គាល់គ្លីនិករបស់ខ្ញុំច្រើន។ អ្វីដែលខ្ញុំគួរតែធ្វើនោះគឺ ការផ្សព្វផ្សាយព័ត៌មានអំពីគ្លីនិករបស់ខ្ញុំតាមរយៈបណ្តាញសង្គមជាដើម។ ហេលស៍ថាម៖ គ្លីនិកធ្មេញមួយដែលទទួលបានទំនុកចិត្តពីសំណាក់អតិថិជនគួរមានលក្ខណៈសម្បត្តិបែបណាខ្លះ? ចម្លើយ៖ លក្ខណៈសម្បត្តិដែលគួរមានរួមមានដូចជា ៖ •          គ្រូពេទ្យដែលមានចំណេះដឹងច្បាស់លាស់ និងគោរពក្រមសីលធម៌វិជ្ជាជីវៈរបស់ខ្លួន •          មានទំនួលខុសត្រូវខ្ពស់លើការងារ •          បុគ្គលិកទាំងអស់ត្រូវមានភាពរួសរាយរាក់ទាក់ សេវាកម្មល្អ មានការយោគយល់ទៅលើអ្នកជំងឺ •          គោរពពេលវេលារបស់អ្នកជំងឺ ព្រមទាំងមានភាពស្មោះត្រង់ចំពោះអ្នកជំងឺមិនភូតភរ មិនកុហក •          ឲ្យតម្លៃទៅលើអ្នកជំងឺស្មើៗគ្នា ជាពិសេសកន្លែង និងសម្ភារៈប្រើប្រាស់ត្រូវប្រកបដោយអនាម័យខ្ពស់។ ហេលស៍ថាម៖  សម្រាប់និស្សិតទន្តសាស្រ្តដែលមានបំណងបើកគ្លីនិកធ្មេញ នាពេលអនាគត តើពួកគេគួរតែត្រៀមខ្លួនបែបណាខ្លះ? ចម្លើយ៖ និស្សិតទន្តសាស្រ្តគួរតែបម្រើការក្នុងគ្លីនិករបស់អ្នកដទៃឲ្យបានរយៈពេលពី ២ទៅ៣ឆ្នាំយ៉ាងតិច មុននឹងចាប់ផ្តើមគ្លីនិកខ្លួនឯង ដើម្បីទទួលបានឱកាសក្នុងការរៀនអំពី៖ •          ការងារគ្លីនិកបានមួយកម្រិតទៀត •          វិធីដោះស្រាយបញ្ហាបានច្រើន និងរហ័សជាងមុន នៅពេលការងាររបស់គាត់ជួបបញ្ហា •          របៀបធ្វើការងារជាក្រុម ការយោគយល់ ការពិភាក្សា និងស្វែងរកដំណោះស្រាយ •          របៀបធ្វើអាជីវកម្ម និងការទំនាក់ទំនងជាមួយអតិថិជន •          ការគ្រប់គ្រងគ្លីនិកនិងបុគ្គលិក។ ទោះបីជាយើងចាប់ផ្តើមអាជីវកម្មដំបូង ដោយគ្មានបុគ្គលិកក៏ដោយ ប៉ុន្តែអ្នកធ្វើជំនួញទាំងអស់គឺសុទ្ធតែមានទស្សនវិស័យវែងឆ្ងាយ។ ដូច្នេះចំណុចទាំងអស់នេះដើរតួយ៉ាងសំខាន់ នៅពេលដែលយើងធ្វើអាជីវកម្មដោយខ្លួនឯង។ ហេលស៍ថាម៖ ជាចុងក្រោយ តើលោកមានពាក្យពេចន៍អ្វីខ្លះចែកជូនដល់មិត្តអ្នកអាន ជាពិសេសអនាគតម្ចាស់គ្លីនិកធ្មេញជំនាន់ក្រោយឬទេ? ចម្លើយ៖ ជាចុងក្រោយ ខ្ញុំសូមអរគុណដល់មិត្តអ្នកអានទាំងអស់ដែលបានចំណាយពេលអានអត្ថបទរបស់ខ្ញុំ និងសូមដាស់តឿនដល់ប្អូនៗទន្តនិស្សិតទាំងអស់ ត្រូវប្រឹងប្រែងពង្រឹងសមត្ថភាពរបស់ខ្លួន ទាំងជំនាញ និងភាសា ហើយកុំចំណាយពេលវេលាទៅលើអ្វីដែលអត់ប្រយោជន៍។ ក្នុងពេលទំនេរ ត្រូវចំណាយពេលអានសៀវភៅ ស្វែងយល់ពីការងារគ្លីនិកតាមរយៈ You Tube និងការចុះកម្មសិក្សាផ្ទាល់ឲ្យបានច្រើន។ ប្រសិនបើចង់បើកគ្លីនិកខ្លួនឯង ត្រូវតែប្រឹងប្រែងអនុវត្តជំនាញគ្លីនិកឲ្យបានច្រើន ដើម្បីជាទុនក្នុងការដោះស្រាយបញ្ហាដែលកើតឡើង ព្រមទាំងធ្វើការ រៀនសូត្រពីគ្លីនិកដទៃទៀត ដើម្បីបានជាបទពិសោធន៍សម្រាប់ពង្រឹងសមត្ថភាពរបស់ខ្លួន។ ប្រសិនបើអាច គួរតែចូលឲ្យជិតជាមួយនឹងមិត្តភក្តិ និងបងប្អូនដែលជាអ្នកជំនួញឬអាជីវករ ដើម្បីរៀនសូត្រពីល្បិច និងគន្លឹះ ដើម្បីធ្វើអាជីវកម្មឲ្យបានជោគជ័យ ហើយព្យាយាមបង្កើនទំនាក់ទំនងជាមួយមិត្តភក្តិ និងអ្នកនៅជុំវិញខ្លួនឲ្យបានកាន់តែច្រើន និងប្រសើរជាងមុន។ និយាយរួម គឺត្រូវត្រៀមខ្លួនរួចជាស្រេចក្នុងការដោះស្រាយបញ្ហា ដែលប្រឈមទាំងឡាយក្នុងការបើកគ្លីនិកធ្មេញ ក៏ដូចជាការប្រកួតប្រជែង។ ©2017 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

Share

មុខមិនត្រឹមតែជាផ្នែកមួយនៃភាពទាក់ទាញ វាក៏ជាផ្នែកមួយនៃភាពជឿជាក់ផងដែរ។ ប៉ុន្តែ ការពិត ផ្ទៃមុខរបស់អ្នកមានសារៈសំខាន់ លើសពីអ្វីដែលអ្នកដឹង ដោយវាអាចជាប់ទាក់ទិនផ្ទាល់ជាមួយនឹងសុខភាព ក៏ដូចជាអាយុជីវិតរបស់អ្នកផងដែរ។ ជាក់ស្តែង ជំងឺមួយចំនួនដែលអ្នកមិនចាប់អារម្មណ៍អាចបង្ហាញឲ្យដឹងតាមរយៈសភាពរបស់ផ្ទៃមុខរបស់អ្នកផ្ទាល់តែម្តង។ ទាំងនេះជាលក្ខណៈ ឬភាពខុសប្រក្រតីមួយចំនួននៃផ្ទៃមុខដែលចង្អុលបង្ហាញអំពីសុខភាពរបស់អ្នក ហើយក៏ជាសញ្ញាសំខាន់ផងដែរសម្រាប់វេជ្ជបណ្ឌិតធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យ។ 1.    ស្បែក ឬបបូរមាត់ស្ងួត និងរបក ជាការព្រមាននៃការបាត់បង់ជាតិទឹកក្នុងខ្លួន។ វាអាចជាប់ទាក់ទងនឹងបញ្ហាធ្ងន់ធ្ងរមួយចំនួនដែលមានឥទ្ធិពលលើក្រពេញញើសដូចជាការថយចុះនូវមុខងាររបស់ប្រពេញទីរ៉ូអ៊ីត(Hypothyroidism) និងជំងឺទឹកនោមផ្អែម។ 2.    សភាពប្រេះនៅចុងសងខាងបបូរមាត់ អាចទាក់ទងនឹងកង្វះវីតាមីនបេ២ បញ្ហាប្រព័ន្ធរំលាយអាហារ និងក្រពះ។ 3.    ដំបៅ ឬពងបែកនៅលើបបូរមាត់ អាចបង្ហាញអំពីការផ្តុំនៃជាតិពុលនៅសរីរាង្គក្រពះពោះវៀននិងភាពកកស្ទះណាមួយនៃរាងកាយទាំងមូល។ 4.    បបូរមាត់ក្រមៅ ជាសញ្ញានៃបញ្ហាថ្លើម តម្រងនោម និងថង់ទឹកប្រមាត់។ផ្ទុយទៅវិញបបូរមាត់ក្រហមភ្លឺខ្លាំងបង្ហាញពីការកើនសម្ពាធឈាម ជំងឺឬក៏ការឆ្លងរោគស្រួចស្រាវ ការពុលថ្លើម និងជំងឺឫសដូងបាត។ 5.    ដុះរោមមុខច្រើនខុសពីធម្មតា (ចំពោះនារី) ការដុះរោមមុខច្រើនជាងធម្មតា   ជាពិសេសលើបបូរមាត់ ចង្កា និងគែមថ្គាមសងខាង អាចបញ្ជាក់អំពីបណ្តុំរោគសញ្ញានៃជំងឺគីស្តអូវែ ដែលជាស្ថានភាពមួយនៃអតុល្យភាពអ័រម៉ូន ពោល គឺការកើនឡើងនូវអ័រម៉ូនបុរសនៅក្នុងខ្លួនស្ត្រីតែម្តង។ 6.    រោមភ្នែកស្តើង ដោយសារការជ្រុះនៃរោមភ្នែក ជាសញ្ញាមួយនៃការចុះខ្សោយនៃក្រពេញទីរ៉ូអ៊ីតដែលមិនអាចផលិតអ័រម៉ូនបានគ្រប់គ្រាន់សម្រាប់គល់រោម។ 7.    ថ្ពាល់ក្រហម ជាទូទៅ វាជាបញ្ហាស្បែកមុខខាងក្រៅ ប៉ុន្តែក៏អាចជាបញ្ហាមកពីខាងក្នុងផងដែរដូចជាជំងឺទាក់ទងនឹងការកើនឡើងនៃអ័រម៉ូន cortisoneដែលធ្វើឲ្យមានការហើមនៃសរសៃឈាម ហៅថាជំងឺ Cushing’s syndrome ។ 8.    ការឡើងសរសៃឈាមនៅនឹងសៀតផ្កា អាចជារោគសញ្ញានៃជំងឺបេះដូង ថ្លើម និងក្រួសក្នុងថង់ទឹកប្រមាត់។ 9.    ការបែកញើសស្អិតៗយ៉ាងច្រើននៅនឹងមុខ អាចទាក់ទិននឹងការបរិភោគច្រើនពេក ជំងឺបេះដូង និងតម្រងនោមផងដែរ។   10.    ដុំសាច់ទន់ៗពណ៌លឿង នៅនឹងត្របកភ្នែក អាចជាការផ្តុំនៃកូឡេស្តេរ៉ុល ដែលយើងហៅថា xanthelasmataអាចចង្អុលបង្ហាញអំពីការប្រឈមមុខខ្ពស់ទៅនឹងជំងឺបេះដូង ជាពិសេសគឺ ការកករឹងនៃសរសៃឈាមអាកទែ និងជំងឺគាំងបេះដូងផងដែរ។ 11.    ថ្នក់ភ្នែក ឬហើមភ្នែក វាជារូបភាពមួយនៃការនឿយហត់ភ្នែក ដែលអាចជាសញ្ញាអាសន្ននៃជំងឺអាលែ្លកហ្សីរ៉ាំរ៉ៃ និងជាមូលហេតុមួយនៃការរីកធំនៃសរសៃឈាមរហូតដល់ធ្លាយ។ដោយសារស្បែកនៅជុំវិញភ្នែកមានសភាពទន់ខ្សោយ និងរស់ ដូចនេះ វាងាយនឹងរងផលប៉ះពាល់ដោយការឡើងថ្នក់ភ្នែក និងមានពណ៌ស្វាយឬខៀវជាំក្រមៅ។ ស្រដៀងគ្នានេះដែរ ការហើមនៅត្រង់ក្រោមភ្នែក ស្តែងឲ្យឃើញពីដំណើរការមិនបានត្រឹមត្រូវនៃតម្រងនោម និងការទាញទឹកចូលក្នុងខ្លួនវិញដោយសារតែការបរិភោគអាហារប្រៃ និងជាតិខ្លាញ់ច្រើនពេក។ 12.       ភាពមិនស៊ីគ្នារវាងផ្ទៃមុខទាំងសងខាង (អស៊ីមេទ្រី) នេះអាចជាសញ្ញាដំបូងគេនៃជំងឺដាច់សរសៃឈាមខួរក្បាលដ៏គ្រោះថ្នាក់ដែលអ្នកគួរមានការប្រុងប្រយ័ត្ន  និងគួរទៅជួបជាមួយនឹងគ្រូពេទ្យជាបន្ទាន់។ រួមជាមួយការស្រុតចុះម្ខាងដែលជាស-ភាពដែលសង្កេតឃើញជាទូទៅ អ្នកក៏អាចចាប់អារម្មណ៍ឃើញផងដែរនូវការស្ពឹកមុខម្ខាង ឬក៏ញញឹមមិនពេញ។ 13.    ការផ្លាស់ប្តូរពណ៌ស្បែក ទោះបីជាការប្រែប្រួលដោយគ្មានហេតុផលតែបន្តិចក្តីក៏អាចជាសញ្ញានៃភាពខុសប្រក្រតីណាមួយផងដែរ។ ជាក់ស្តែង ភាពស្លេកស្លាំងនៃស្បែកអាចបង្ហាញពីកង្វះគ្រាប់ឈាមក្នុងខ្លួន សភាពឡើងលឿងនៃស្បែកអាចជាសញ្ញានៃជំងឺថ្លើម រីឯការឡើងពណ៌រាងខៀវនៃបបូរមាត់ និងក្រចកដៃអាចបញ្ជាក់អំពីជំងឺបេះដូង ឬ សួត។ 14.    កន្ទួលរមាស់ និង ស្នាម ការឡើងកន្ទួលរមាស់ ឬក៏ស្នាមកន្ទួលក្រហមអាចបង្ហាញអំពីជំងឺប្រព័ន្ធរំលាយអាហារមួយចំនួន។ ដោយឡែក  ការឡើងស្នាមក្រហមដែលមានលក្ខណៈគួរឲ្យកត់សម្គាល់មួយ គឺស្នាមមានរាងជាមេអំបៅដែលឆ្លងកាត់ពីឆ្អឹងថ្ពាល់ម្ខាងទៅម្ខាងទៀតដោយកាត់ឆ្អឹងច្រមុះផងនោះ អាចជារោគសញ្ញាជាក់លាក់នៃជំងឺ Lupus ដែលជាប្រភេទជំងឺធ្ងន់ធ្ងរមួយដែលមានការវាយប្រហារដោយប្រព័ន្ធភាពស៊ាំខ្លួនឯង។ ក្រៅពីនោះ អាលែ្លកហ្ស៊ី តាអក និងការឆ្លងរោគផ្សេងៗទៀតក៏អាចបង្កឲ្យមានកន្ទួលនៅលើស្បែកផងដែរ។ 15.    ចង្កាខើច(ស្រុតចុះ) សភាពដែលចង្ការបស់អ្នកស្រុតចុះទៅផ្នែកកដែលធ្វើឲ្យមើលឃើញផ្នែកកដែលជាប់នឹងផ្ទៃមុខនោះក្រាស់ឡើង និងថ្គាមរួមតូច អាចជាអាការៈនៃជំងឺគេងបាត់ដង្ហើម។ នេះជាស្ថានភាពមួយដែលការដកដង្ហើមរបស់អ្នកត្រូវបញ្ឈប់រៀងរាល់១០វិនាទីម្តង ឬច្រើនជាងនេះ។ ក្នុងនោះ ប្រសិនបើអ្នកមានផងដែរនូវអាការៈគេងស្រមុកខ្លាំង ឈឺក្បាលរាល់ពេលក្រោកពីគេង ព្រមទាំងមានអារម្មណ៍ល្ហិតល្ហៃនៅអំឡុងពេលថ្ងៃ គប្បីស្វែងរក ការត្រួតពិនិត្យឲ្យបានឆាប់រហ័សជាការប្រសើរ។ 16.    ការឡើងចង្កាពីរជាន់ ឬថ្នក់ចង្កា ជាសញ្ញានៃភាពលើសលប់ នៃខ្លាញ់ដែលមាននៅក្នុងខ្លួន។ 17.    ច្រមុះក្រហមជាមួយនឹងដុំកំពីកកំពកនៅលើច្រមុះ អាចបញ្ជាក់អំពីជំងឺលើសសម្ពាធឈាម ភាពខុសប្រក្រតីនៃបេះដូង និងថ្លើម។ 18.    មុននៅលើផ្ទៃមុខ អាចចង្អុលបង្ហាញអំពីការបរិភោគដ៏លើសលប់នូវជាតិស្ករ ជាតិខ្លាញ់ សាច់ ស៊ុត នំធ្វើពីម្សៅ ឬក៏ស្ករគ្រាប់ជាដើម។ មិនតែប៉ុណ្ណោះ មុនលើផ្ទៃមុខអាចប្រាប់ពីភាពមិនប្រក្រតីនៃសរីរាង្គណាមួយនៃរាងកាយផងដែរ ទៅតាមទីតាំងនៃការកើតមានមុននោះ។ 19.    ស្នាមជ្រីវជ្រួញដ៏ជ្រៅ នៅលើផ្ទៃមុខអាចជាសញ្ញាបញ្ជាក់ថាអ្នកកំពុងប្រឈមមុខនឹងជំងឺស្ពោតឆ្អឹង ជាពិសេសចំពោះស្រ្តីស្ថិតក្នុងវ័យអស់រដូវ ដែលវាអាចជាប់ពាក់ព័ន្ធនឹងការថយចុះនៃកូឡាជែនដែលជាផ្នែកនៃរចនាសម្ព័ន្ធស្បែក និងឆ្អឹង។ សរុបមក   ផ្ទៃមុខរបស់អ្នកប្រាប់ស្ទើរតែគ្រប់យ៉ាងអំពីសុខភាពរបស់អ្នកដូចនេះការក្រឡេកមើលមុខខ្លួនឯងបន្តិចជារៀងរាល់ថ្ងៃគឺជារឿងដែលគួរធ្វើ។ ទោះយ៉ាងណាក៏ដោយ  រោគសញ្ញានៅលើផ្ទៃមុខ គ្រាន់តែជាជំហានមួយនាំទៅរកការសង្ស័យ ប៉ុន្តែការធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យដ៏ត្រឹមត្រូវនៅតែត្រូវពឹងផ្អែកទៅលើការប្រមូលព័ត៌មានពីរោគសញ្ញាផ្សេងៗទៀតដែលរួមផ្សំ ព្រមទាំងវិធីសាស្ត្រដទៃទៀតទៅតាមវេជ្ជបណ្ឌិត។ ©2017រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាងដោយHealthtime Corporationចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូលប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ 

Share

រំលងផុតមួយថ្ងៃហើយ ទូរស័ព្ទក៏បិទ Facebook ក៏ Deactivate ទៀត តិចគេមានរឿងអីទៅ? ធ្វើម៉េចទៅ? ឬមួយក៏គេធុញនឹងខ្ញុំ? ហឺយ…. មានប៉ុន្មាននាក់យល់អារម្មណ៍ បាត់ដំណឹងពីមនុស្សដែលខ្លួនស្រឡាញ់? កាលពិតទៅ ទើបថ្ងៃនេះទេ ដែលខ្ញុំដឹងថា អារម្មណ៍ពេលប៉ាម៉ាក់តេរកខ្ញុំមិនចូល គាត់ភ័យប៉ុណ្ណា!   ថ្ងៃនេះ អារម្មណ៍វិលវល់ខ្លាំងណាស់ នឹកឃើញរឿងកាលនៅវិទ្យាល័យ នៅថ្នាក់ខ្ញុំមានស្រីស្អាតម្នាក់ឈ្មោះទេវី អង្គុយជាប់ខ្ញុំ។ ទេវីទាំងស្អាត ទាំងពូកែ ហើយមានចរិតស្លូតបូត ប្រុសៗនៅសាលាអ្នកណាក៏សំឡឹងមិនដាក់ភ្នែកដែរ។ រាល់ពេលចេញលេង ពួកប្រុសៗដើរកាត់ថ្នាក់ខ្ញុំជាច្រើន អើតឡឺមៗ ហើយខ្ញុំឧស្សាហ៍ឃើញវិទូនៅមុខថ្នាក់ខ្ញុំណាស់ គាត់ហ្នឹងក៏ខូចណាស់ដែរ (ភ្លេចប្រាប់ វិទូហ្នឹងហើយជា Crush របស់ខ្ញុំ) គាត់រៀនលើខ្ញុំមួយជំនាន់ ហើយគាត់ដូចជាតាមស្រឡាញ់ទេវីយូរហើយ ព្រោះឃើញដូចជាឧស្សាហ៍មើល និងនិយាយជាទេវីច្រើនណាស់។ ថ្ងៃមួយ ពេលចេញពីរៀន ខ្ញុំកំពុងអង្គុយក្រោមដើមឆ័ត្រចាំបងធំខ្ញុំមកយក ក្រឡេកឃើញវិទូ ឈរទល់មុខទេវី ហុចផ្កាមួយទងឲ្យទេវី ហើយដូចជាថើបថ្ពាល់ទៀត (ខ្ញុំមើលពីចំងាយមិនសូវច្បាស់ទេ) ភ្លាមនេាះស្រាប់តែបងរបស់ទេវីមក​​​ ច្រានវិទូមួយទំហឹង ហើយដូចជាទេវីជួយការពារម៉េចមិនដឹងទេ ក៏បងរបស់ទេវីទាញទេវីទៅផ្ទះទៅ! ចាប់ពីថ្ងៃនេាះមក វិទូក៏លែងសូវឃើញអើតថ្នាក់ខ្ញុំទៀតដែរ! ហើយខ្ញុំមិនដែលបានទៅអើតថ្នាក់គាត់ដែរ ព្រេាះអគារខុសគ្នា ម្យ៉ាងស្រីទៅអើតថ្នាក់ប្រុសដូចជាមិនសូវសម។ ខ្ញុំលែងបានជួបគាត់យូរដែរទម្រាំតែចៃដន្យទៅការមិត្តភក្តិមួយ ហើយរកគាត់ក្នុង Facebook តាមរូបថតការនេាះទៅ ក៏ចាប់ផ្តើម Stalk គាត់រាល់ថ្ងៃ គិតមកដល់ឥឡូវប្រហែល ៣ឆ្នាំហើយ។ តែម៉្យាងដែរ និស្ស័យនៅតែជានិស្ស័យ ចុះឡើងចុះឡើងមកស្គាល់លេខគេទៀតនៀក៎ ចាំមើលណា៎ ធ្វើឲ្យទូឯងស្រឡាញ់វិញទាល់តែបាន!​ ត្រៀមខ្លួនឲ្យហើយទៅ!   Post ប៉ុន្មាន​ Status ថ្ងៃហ្នឹង​ ឡើងគេគេភ័យពេញ Facebook ហើយ! អ្នកខ្លះ Chat មកសួរថាតីម៉េចហើយ? មានរឿងអីមែន? …. ប្រាប់គេថាម៉េចទៅ… ហឺយ…. មិនអីទេ Drama លេងទេ កុំឲ្យអផ្សុក! ប្រាប់គេបានតែប៉ុណ្ណឹង … ហឺយ… អារម្មណ៍ទប់រឿងពិបាកៗក្នុងចិត្តពិតជា Stress ណាស់! ចង់ណាស់ចង់មានអ្នកដែលអង្គុយស្តាប់ខ្ញុំរអ៊ូ ស្តាប់រឿងគ្រប់យ៉ាង គ្រាន់តែស្តាប់ក៏អស់ចិត្តដែរ ទោះមិនអាចជួយអ្វីបានក៏ដោយ… ឲ្យតែមានអ្នកចាំស្តាប់ ក៏ប៉ុន្តែពេលមានអ្នក Chat សួរបែរជាមិនដឹងគួរប្រាប់គេថាម៉េច? គួរចាប់ផ្តើមពីណាមុនណ៎? ហាមាត់និយាយមិនចេញ ក៏សម្រេចចិត្តថា I’m Fine ទេាះបីជា I’m seriously not fine…. មានមនុស្សប៉ុន្មាននាក់ដែលមានអារម្មណ៍បែបហ្នឹង​? ហឺយ… អ្នកណាប្រើឲ្យខ្ញុំលង់ស្រឡាញ់គេដល់ម្លឹង តែក៏ Drama ខ្លះដែរ លេងបន្លំមែនហ្នឹងណា៎ ហេហេ… តែក៏សប្បាយចិត្តម៉្យាងដែលមានមិត្តភក្តិបារម្ភ ទេាះមិនបានប្រាប់គេក៏ធូរចិត្តបន្តិចដែរ... ហើយម្នាក់ហ្នឹងក៏ណាស់ដែរ ចូលចិត្តធ្វើអីឲ្យគេបារម្ភ នៅមិននៅទៅបិទទាំងទូរស័ព្ទ ទាំង Facebook ទាមទារការចាប់អារម្មណ៍ម៉េះខ្លួន…   ថ្ងៃនេះឆាប់ងងុយគេងណាស់ ម៉ោងទើបតែ ៨កន្លះ ខ្ញុំរៀបចំគេងហើយ… តែមិនចោលទម្លាប់លេង Facebook មុនគេងនេាះទេ។ Scroll ចុះ  Scroll ឡើង ក៏របូតទូរស័ព្ទចេញពីដៃ "កុងទឺណឺស្រវឹងធ្លាក់ភ្នែក ដេកលើAudi ពណ៌ស របួសធ្ងន់ប្រុស១ ស្រី២ " រថយន្តហ្នឹងហើយ... ព្រះអើយ ហេតុអីៗ? ហេតុអីទៅជាបែបហ្នឹង? គេយ៉ាងម៉េចហើយ... ធ្វើម៉េចទៅខ្ញុំ? ព្រះអើយៗ សូមជួយថែរក្សារូបគេឲ្យកុំឲ្យគេមានរឿងអីឲ្យសេាះណា៎ ... ទឹកភ្នែកស្រាប់តែស្រក់ចុះ ហេតុអីទេវតាធ្វើបាបខ្ញុំម្ល៉េះ លួចស្រឡាញ់គេយូរហើយ ទើបតែហ៊ានសួរទៅគេ Call ទៅគេ ហេតុអី...   ទូរស័ព្ទបន្លឺឡើង “អាឡូតី នៅធ្វើអីហ្នឹង Facebook ក៏ស៊ីអារម្មណ៍ម៉េះ?” បងខ្ញុំ Call មកពីសិង្ហបុរី ខ្ញុំមិនទាន់សម្រួលអារម្មណ៍បាន ហើយក៏ស្រែកយំ “ហេតុអី ហេតុអី….” “មានរឿងអីតី មានរឿងអី មានរឿងអីនៅផ្ទះមែន?” ខ្ញុំខំប្រឹងសម្រួលអារម្មណ៍ “អត់អីទេបង តីកំពុងមើលរឿងហ្នឹងណា៎ អត់អីទេ តីទៅងូតទឹកហើយ…” ហើយខ្ញុំក៏ដាក់ទូរស័ព្ទចុះទៅ… ហិហិ… សង្ឃឹមវាពិតត្រឹមជារឿងមែនចុះ ពេលអារម្មណ៍តក់ស្លុក ពិតជានិយាយអីក៏មិនចេញ គិតអីក៏មិនឃើញដែរ

Share

ស្ថិតក្នុងវ័យជាសិស្សវិទ្យាល័យ ការប៉ងប្រាថ្នាទទួលបានជោគជ័យលើការសិក្សាតែងតែមាន ប៉ុន្តែវារមែងទទួលបានដូចចិត្តប្រថា្ន ដរាបណាមានការប្រឹងប្រែង ដុះខាត់សមត្ថភាពរបស់ខ្លួនផ្ទាល់ បូកផ្សំជាមួយការតាំងចិត្តយ៉ាងមុតមាំជំនះលើឧបសគ្គ ដែលជាហេតុធ្វើឲ្យយើងទទួលបានលទ្ធផលទាំងនោះ យុវជន ង៉ូវ ហេង ដែលជាអតីតសិស្សវិទ្យាល័យបាក់ទូក ​ និងជាសិស្សដែលទទួលបានជោគជ័យ ជាពានរង្វាន់កិត្តិយសក្នុងការប្រកួតប្រជែងសិស្សពូកែផ្នែកគណិតវិទ្យាអូឡាំព្យាដអន្តរជាតិលើកទី៥៧ (57th IMO 2016)ដែលប្រារព្ធធ្វើឡើងនៅទីក្រុងហុងកុង និងធ្វើការចែករំលែកបទពិសោធន៍ក្នុងការរៀនសូត្រ ការតាំងចិត្ត និងការសម្រេចចិត្តក្នុងការជ្រើសរើសមុខជំនាញ ដើម្បីបន្តការសិក្សាឲ្យមានប្រសិទ្ធភាព និងទទួលបានជោគជ័យទៅតាមការរំពឹងទុក។ ហេលស៍ថាម ៖ តើប្អូនធ្លាប់បានទទួលបាននូវស្នាដៃ អ្វីខ្លះ? ហេង ៖ ក្រៅពីទទួលបានពានរង្វាន់កិត្តិយសនៅក្នុងការប្រឡងគណិតវិទ្យាអូឡាំព្យាដអន្តរជាតិលើកទី៥៧ នៅហុងកុង ខ្ញុំក៏ជាអតីតសិស្សពូកែគណិតវិទ្យាទូទាំងប្រទេសនៅថ្នាក់ទី៩ផងដែរ។ គួរបញ្ជាក់ផងដែរថា កាលពីរៀនថ្នាក់ទី៩ ខ្ញុំក៏ធ្លាប់ប្រលងតេស្តជប៉ុន Suken Test នៅសាកលវិទ្យាល័យខេមរៈ។ ដល់ពេលចូលថ្នាក់ទី១០ ខ្ញុំក៏ទទួលបានមេដាយការប្រលងក្នុងកម្មវិធីមួយ ក្រោមការរៀបចំឡើងដោយ University of Waterloo (ប្រទេសកាណាដា) ។   ក្នុងថ្នាក់ទី១២នេះផងដែរខ្ញុំទើបតែទទួលបានការប្រលងសិស្សពូកែគណិតវិទ្យាទូទាំងប្រទេសបានមេដាយសំរិទ្ធ។ ក្រៅពីមុខវិជ្ជាគណិតវិទ្យា ខ្ញុំក៏ធ្លាប់បានប្រលងដោយធ្វើការជាក្រុម Global Enterprise Challenge ផ្នែក Business នៅមជ្ឈមណ្ឌលសហប្រតិបត្តិការកម្ពុជា-ជប៉ុន (CJCC) ដោយទទួលបានមេដាយមួយ រួមជាមួយនិង  Trophyចំនួនពីរ។ ហេលស៍ថាម ៖ ហេតុអ្វីបានជាមានចំណាប់អារម្មណ៏ខាងផ្នែកគណិតវិទ្យា? ហេង ៖ ចំពោះខ្ញុំ ការជោគជ័យលើមុខវិជ្ជាអ្វីមួយគឺវាអាស្រ័យលើការស្រលាញ់ចូលចិត្ត។ អ្នកខ្លះគិតថាវាជាមុខវិជ្ជាពិបាក ស្មុគស្មាញ ពេលខ្លះអារម្មណ៏នេះក៏កើតឡើងចំពោះរូបខ្ញុំផ្ទាល់ តែដើម្បីរក្សាការតស៊ូទៅមុខ យើងត្រូវមានគោលដៅ និងយល់ពីចំណង់ចំណូលចិត្តខ្លួនឲ្យបានច្បាស់។ សម្រាប់ខ្ញុំគណិតវិទ្យាជាមុខវិជ្ជាដែលទាក់ទងទៅនឹងជំនាញដែលខ្ញុំនឹងធ្វើការជ្រើសរើសបន្ទាប់ពីបញ្ចប់ថ្នាក់ទី ១២ រួមជាមួយការស្រលាញ់ចូលចិត្តតាំងពីតូច កត្តាទាំងពីរនេះជាកម្លាំងទឹកចិតជម្រុញឲ្យខ្ញុំទទួលបានជោគជ័យខាងផ្នែកគណិតវិទ្យា។ ហេលស៍ថាម ៖ តើបេក្ខភាពដែលចូលរួមប្រកួតត្រូវមានលក្ខខណ្ឌបែបណាខ្លះ? ហេង ៖ ដើម្បីធ្វើជាបេក្ខភាពចូលរួមប្រកួតសម្រាប់ឆ្នាំ២០១៦នេះ បេក្ខភាពទាំង៦នាក់សុទ្ធតែជាអតីតសិស្សពូកែគណិតវិទ្យាកាលពីថ្នាក់ទី៩ ដែលដំបូងមានចំនួន១០នាក់ រួចក្រោយមកទើបត្រូវបានជម្រុះយក៦នាក់ ។ ហេលស៍ថាម ៖ តើកត្តាអ្វីខ្លះដែលជម្រុញឲ្យទទួលបានជោគជ័យលើការប្រកួតប្រជែង? ហេង ៖ កត្តាសំខាន់ គឺ លោកគ្រូ អ្នកគ្រូ ខ្លួនឯងផ្ទាល់ និងអ្នកជុំវិញខ្លួន។ លោកគ្រូ/អ្នកគ្រូ ជាមនុស្សសំខាន់ក្នុងការជួយហ្វឹកហាត់សមត្ថភាពរបស់យើង ពួកគាត់មានបទពិសោធន៍ច្រើនក្នុងការជ្រើសរើសវិធីសាស្រ្តល្អៗក្នុងការដោះស្រាយលំហាត់។ បន្ថែមពីនេះ គាត់ក៏បានណែនាំអំពីប្រធានលំហាត់ថ្មីៗ រួមជាមួយក្នុងការជ្រើសរើសសៀវភៅសម្រាប់រៀនបន្ថែម។ សម្រាប់ខ្លួនយើងផ្ទាល់ គឺត្រូវមានការតាំងចិត្តឲ្យមុតមាំ ប្រើប្រាស់ពេលវេលាក្នុងការសិក្សាឲ្យបានច្រើន ហើយធ្វើយ៉ាងណារៀនឲ្យបានសព្វ។ ជាការពិតណាស់ ការសិក្សាតែងតែមានភាពលំបាក សម្រាប់ខ្ញុំផ្ទាល់ ការប្រកួត គឺត្រូវប្រើពេលវេលាច្រើនដែលធ្វើឲ្យការសិក្សានៅសាលាមានការខ្វះខាត ដូច្នេះអ្នកជុំវិញខ្លួនយើង ទាំងមិត្តភក្តិ និងក្រុមគ្រួសារ បានផ្តល់ជាកម្លាំងចិត្តដល់ខ្ញុំសម្រាប់បន្តដំណើរទៅមុខទៀត។ ហេលស៍ថាម ៖ តើប្អូនបានទទួលមេរៀនអ្វីខ្លះ ពីការប្រកួតប្រជែងថ្នាក់អន្តរជាតិលើកដំបូងមួយនេះ? ហេង ៖ ចំពោះការប្រកួតប្រជែងថ្នាក់អន្តរជាតិជាលើកដំបូងនេះ គឺមានលក្ខណៈប្លែក រលូន និង ប្រសើរជាងនៅក្នុងការប្រលងក្នុងស្រុក តួយ៉ាង វិញ្ញាសាប្រលងក៏មានលក្ខណៈថ្មី ប្លែកដោយសារតែវាត្រូវបានបង្កើតថ្មីតាមរយៈការសំយោគចេញពីវិញ្ញាសាបង្កើតថ្មីពីបណ្តាប្រទេសផ្សេងៗពីគ្នាក្រោមការត្រួតពិនិត្យ និងវាយតម្លៃពីគណៈកម្មការយ៉ាងសុក្រឹត។ ហេតុនេះហើយ វិញ្ញាសាទាំងនោះតម្រូវឲ្យបេក្ខភាពដែលចូលរួមប្រលងមានការគិតត្រិះរិះយ៉ាងម៉ត់ចត់។ ម្យ៉ាងទៀត ការរៀនរបស់សិស្សនៅទីនោះក៏មានលក្ខណៈខុសប្លែកផងដែរ ដោយហេតុថាសិស្សទាំងនោះត្រូវបានបំប៉នទាក់ទងនឹងការប្រលងបែបនេះតាំងពីក្មេងមកម៉្លេះ ដូច្នេះហើយ ពួកគេសុទ្ធតែមានការស្រាវជ្រាវច្រើន ចំណេះក៏មានច្រើន ខុសប្លែកពីយើងដែលប្រើប្រាស់ រយៈពេលខ្លី។ ហេលស៍ថាម ៖ តើហេងមានវិធីសាស្រ្តអ្វីខ្លះ ដើម្បីក្លាយខ្លួនជាសិស្សពូកែគណិតវិទ្យាមួយរូប? ហេង ៖ ក្នុងនាមជាសិស្ស ការក្លាយខ្លួនជាសិស្សពូកែ គឺគ្មានអ្វីក្រៅពីការប្រឹងប្រែងរៀនសូត្រ អានសៀវភៅឲ្យបានច្រើនតាមតែអាចធ្វើទៅបាន និងហ្វឹកហាត់ធ្វើលំហាត់ឲ្យបានច្រើននោះទេ គឺវាមានលក្ខណៈល្អប្រសើរជាងការដែលយកពេលវេលាធ្វើអ្វីផ្សេងដែលឥតប្រយោជន៍។ ការជួបជុំជាមួយមិត្តភក្តិ ក៏ជាការល្អសម្រាប់ផ្លាស់ប្តូរគំនិត ស្របពេលជាមួយគ្នាវាក៏ជាការកំសាន្តផងដែរ។ ទន្ទឹមនឹងគ្នានេះ ការស្វ័យសិក្សាបន្ថែមពីការសិក្សានៅសាលា ក៏ជាកត្តាជួយឲ្យខ្ញុំទទួលបានជោគជ័យ ជាក់ស្តែង ខ្ញុំអាចប្រើពេលវេលាក្នុងការស្រាវជ្រាវបន្ថែមតាមប្រពន្ធ័អុីនធឺណែត អាចជាព័ត៌មានទាក់ទងនឹងចំណេះដឹងទូទៅ វិជ្ជាជីវៈ និងអត្ថបទកំសាន្តផ្សេងៗ។ ទម្លាប់របស់ខ្ញុំក្នុងការក្លាយខ្លួនជាសិស្សពូកែគណិតវិទ្យា ការប្រើប្រាស់ពេលវេលា គឺពិតជាសំខាន់។ ជាទូទៅ ខ្ញុំចំនាយពេលច្រើនម៉ោងចំពោះមុខវិជ្ជាគណិតវិទ្យា ជាពិសេសរាល់ពេលត្រៀមប្រលង ឬការប្រកួតប្រជែងផ្សេងៗ ដែលអាចនិយាយបានថាខុសពីសិស្សដទៃដែលប្រើពេលតែ១ម៉ោងក្នុងការសិក្សាលើមុខវិជ្ជានេះ ពីព្រោះគេគិតថាវាអាចធ្វើឲ្យមានអារម្មណ៍តប់ប្រមល់។ គន្លឹះពិសេសនោះ គឺ ខ្ញុំតែងតែរៀបខ្លួនឯងតាំងពីក្បាលព្រលប់រហូតដល់ប្រហែលពាក់កណ្តាលអធ្រាត្រ ហើយក៏អានសៀវភៅរឿងបែប Non-fictionឬ Science-fiction ដែលជាប្រភេទសៀវភៅដែលខ្ញុំចូលចិត្តប្រមាណ ៣០នាទីសិន ទើបចូលគេង។ ទន្ទឹមនឹងគ្នានេះផងដែរ សិស្សភាគច្រើនប្រហែលជាគិតថា ពេលរៀនមិនគួរមានអារម្មណ៍ងងុយគេងទេ ប៉ុន្តែតាមការពិតទៅ ប្រសិនបើមានអារម្មណ៍បែបនោះ កុំចុះចាញ់ ឬមានអារម្មណ៍ថាអន់ថយឡើយ អ្នកគួរដើរចេញទៅក្រៅដើម្បីរំសាយអារម្មណ៍ឲ្យស្រឡះ ឬសម្រាកមួយភ្លែតសិន នោះលទ្ធផលក្រោយការដកឃ្លាបន្តិច នឹងមានភាពប្រសើរជាងការដែលប្រឹងធ្វើទាំងហត់នឿយ ឬងងុយគេង។ ហេលស៍ថាម ៖ តើប្អូនមានគម្រោងចូលរួមប្រកួតប្រជែងក្នុងកម្មវិធីអ្វីទៀតឬទេ? ហេង ៖ ដោយសារតែខ្ញុំមិនទាន់សូវបានយល់ច្បាស់អំពីបែបផែននៃការប្រកួតប្រជែងក្នុងកម្រិតសាកលវិទ្យាល័យ ហេតុនេះហើយខ្ញុំមិនទាន់មានគម្រោងចូលរួមកម្មវិធីអ្វីនៅឡើយនោះទេ។ យ៉ាងណាមិញ ខ្ញុំនឹងព្យាយាមចាប់យកឱកាសក្នុងការចូលរួមកម្មវិធី Exchange Programs ឬ Internshipនៅតាមប្រទេសមួយចំនួន  ជាពិសេសប្រទេសសិង្ហបុរី និង ជប៉ុន  ដោយហេតុថាប្រទេសទាំងពីរមានរបៀបរបបបង្រៀន រីឯស្តង់ដានៃការសិក្សាមានលក្ខណៈល្អមិនចាញ់បណ្តាប្រទេសនៅតំបន់អឺរ៉ុបឡើយ។ ហេលស៍ថាម ៖ តើប្អូនមានគម្រោងអនាគតអ្វីខ្លះដែរ? ហេង ៖ ជាដំបូងនោះ គឺខ្ញុំគ្រាន់តែចង់ឲ្យបានទទួលជោគជ័យក្នុងការសិក្សាព្រមទាំងមុខរបរដែលប្រាថ្នាជាមុនសិន។ ហើយក្រោយមកប្រហែលជា១០ឆ្នាំជាង ទើបខ្ញុំនឹងចាប់ផ្តើមធ្វើការគិតគូរអំពីកិច្ចការងារផ្សេងទៀតដែលធ្លាប់បាននឹកគិតកន្លងមក។ ជាក់ស្តែង តាមរយៈបទពិសោធន៍ក្នុងការចូលរួមប្រកួតកម្មវិធីផ្សេងៗ គឺបានដុសខាត់គំនិតខ្ញុំឲ្យមានការច្នៃប្រឌិត ហើយប្រសិនបើមានឱកាស ខ្ញុំចង់បង្កើតអ្វីដែលថ្មីៗ ដើម្បីជាមធ្យោបាយក្នុងការការពារបរិស្ថាន។ ហេលស៍ថាម ៖  តើប្អូនមានពាក្យពេចន៍អ្វីខ្លះសម្រាប់ណែនាំដល់សិស្សជំនាន់ក្រោយ? ហេង ៖ «តែងតែមានក្តីសង្ឃឹម ប៉ុន្តែកុំរំពឹងខ្លាំងពេក»  ព្រោះថា អ្វីដែលយើងរំពឹងខ្លាំងពេកនោះ អាចនឹងធ្វើឲ្យយើងបាក់ទឹកចិត្តចំពោះលទ្ធផលប្រសិនបើចេញមក មិនបានដូចអ្វីដែលខ្លួនបានរំពឹងទុក។  មួយវិញទៀត «កុំបោះបង់ចោលនូវក្តីសុបិន្តរបស់ខ្លួន បើទោះបីជាវាតូច ឬធំពេកក៏ដោយ» ។  

Share

លំហាត់ប្រាណមិនត្រឹមតែជួយដល់សុខភាពទូទៅទេ វាក៏អាចជាជំនួយដល់សាច់ដុំភ្នែក និងធ្វើឲ្យភ្នែកមានសភាពសម្រាកទៀតផងតាមរយៈប្រភេទលំហាត់ជាក់លាក់នៅលើភ្នែកដែលក្នុងនោះ ក៏រួមមានទាំងរបៀបម៉ាស្សា ក៏ដូចជាសម្រាកមួយចំនួនផងដែរ។ ក៏ប៉ុន្តែ...អ្នកគួរតែពិភាក្សាជាមួយនឹងវេជ្ជបណ្ឌិតមុនពេលធ្វើលំហាត់ប្រាណនេះ ប្រសិនបើភ្នែកអ្នកមានជំងឺផ្សេងៗទៀត... ពង្រឹងត្របកភ្នែក អ្នកអាចពង្រឹងសាច់ដុំនៅជុំវិញភ្នែករបស់អ្នកឲ្យរឹងមាំបានដូចនឹងសាច់ដុំដទៃទៀតដែរ។ វាចាប់ផ្តើមដោយការបិទត្របកភ្នែកពាក់កណ្តាលព្រឹមៗ។ ពេលនោះអ្នកនឹងកត់សម្គាល់ថាត្របកភ្នែករបស់អ្នកនឹងញ័រតិចៗដោយការប្រឹង។ •    ដូច្នេះដើម្បីកុំឲ្យមានសភាពញ័រនេះ អ្នកគ្រាន់តែសម្លឹងមើលវត្ថុដែលនៅឆ្ងាយជាការស្រេច. •    ធ្វើភ្នែកព្រឹមៗបែបនេះរយៈពេល ១០ទៅ១៥វិនាទី រួចបិទភ្នែកតិចៗ។ ដកដង្ហើមវែងៗ ដើម្បីបង្កើនអុកស៊ីហ្សែននៅក្នុងឈាម។ នៅពេលអ្នកដកដង្ហើមចូល ខ្យល់ដែលពោរពេញទៅដោយអុកស៊ីហ្សែននឹងចូលតាមច្រមុះរបស់អ្នក។ ដកដង្ហើមចេញ ហើយធ្វើដូចនេះរយៈពេល១នាទី ឬក៏ច្រើន។ ម៉ាស្សាភ្នែក ម៉ាស្សា គឺជាការព្យាបាលដែលគេនិយមប្រើ ដើម្បីសម្រួលភាពតានតឹង និងសម្ពាធផ្សេងៗ ពីព្រោះវាជួយឲ្យឈាមរត់ស្រួល។ ការ ម៉ាស្សាចាប់ផ្តើមពីត្របកខាងលើចំនួន១០វិនាទី រួចត្របកខាងក្រោមជាបន្តបន្ទាប់។ •    ប្រើម្រាមដៃដំបូងទាំង៣សង្កត់ថ្នមៗ និងមានចលនាជារង្វង់ •    សង្កត់តិចៗនៅលើក្រពេញឡាគ្រីមាល(Lacrimal gland) ដែលជាក្រពេញបញ្ចេញទឹកភ្នែកច្រើនជាងគេ ដើម្បីធ្វើឲ្យមានទឹកភ្នែកចេញ និងមានសំណើមនៅក្នុងភ្នែក ហើយធ្វើឲ្យភ្នែកដែលមានភាពនឿយហត់បានសភាពសម្រាក។ •    នៅពេលម៉ាស្សាត្របកភ្នែកខាងក្រោម ត្រូវម៉ាស្សានៅម្តុំឆ្អឹងឡាគ្រីមាល(Lacrimal bone) ដែលនៅជិតភ្នែកផ្នែកខាងក្នុង។ ព្រិចភ្នែក ការព្រិចភ្នែកធ្វើឲ្យភ្នែកបានសម្រាក ដោយសារការព្រិចភ្នែកនេះធ្វើឲ្យភ្នែកសើម និងបញ្ចេញជាតិពុលតាមទឹកភ្នែក។ អ្នកគួរព្រិចភ្នែក៤វិនាទីម្តង ដើម្បីការពារភាពស្អិតស្ងួតរបស់គ្រាប់ភ្នែក។ សម្រាក អ្នកគួរតែសម្រាកភ្នែករបស់អ្នកនៅពេលអ្នកធ្វើការច្រើន ជាពិសេសពេលប្រើប្រាស់កុំព្យូទ័រ។ •    វិធីសាស្រ្ត 20-20-20៖ រៀងរាល់២០នាទី អ្នកគួរតែមើលរបស់ដែលនៅទីឆ្ងាយចម្ងាយប្រហែលជាង ២០ហ្វីត(20 feet) រយៈពេល២០វិនាទី។ •    ប្រសិនបើអ្នករវល់ពេក អ្នកអាចដាក់ម៉ោងរោទ៍ ដើម្បីរំលឹកពេលដែលភ្នែកត្រូវសម្រាក។ •    អ្នកអាចបើកភ្នែកឲ្យអស់ និងបន្ទាប់មកបិទភ្នែកឲ្យអស់ម្តងម្កាល ព្រោះការសិក្សាថ្មីៗបានបញ្ជាក់ថា សកម្មភាពបែបនេះកាត់បន្ថយការស្រវាំងភ្នែក ព្រិលភ្នែក ភ្នែកមានសភាពនឿយហត់ និងភ្នែកស្ងួត។ សម្រាកភ្នែកដោយប្រើបាតដៃ ការធ្វើឲ្យភ្នែកសម្រាក គឺធ្វើឡើយដោយគ្រាន់តែប្រើបាតដៃរបស់អ្នកដាក់លើភ្នែក២ ឬ៣នាទី។ •    អង្គុយនៅលើកៅអីដែលមានខ្នងត្រង់។ ដាក់កែងដៃនៅលើតុ ឬក៏ដាក់ក្រណាត់កល់ ដើម្បីកុំឲ្យឈឺកែងដៃ។ ត្រដុសបាតដៃអ្នកឲ្យមានកំដៅ រួចយកមកខ្ទប់លើភ្នែកទាំងសងខាង។ ដកដង្ហើមមួយៗធម្មតា និងសម្រាករយៈពេល ៥ទៅ១០នាទី។ អ្នកអាចដាក់ម៉ោងរោទ៍ ដើម្បីកំណាត់នាទី។ •    ប្រសិនបើអ្នកមានអារម្មណ៍ស្រស់ស្រាយ បន្ទាប់ពីម៉ោងរោទ៍នោះ រយៈពេលនេះ គឺគ្រប់គ្រាន់សម្រាប់អ្នកហើយ។តែអ្នកអាចបន្ថែមនាទី ប្រសិនបើអ្នកគិតថាមិនទាន់គ្រប់គ្រាន់។ ភ្នែកក៏ចេះនឿយហត់ដែរ...ហើយសុខភាពភ្នែកក៏រឹតតែត្រូវការថែទាំដូចផ្នែកដទៃដូចគ្នា...ចំណាយពេលតែបន្តិចបន្តួចប៉ុណ្ណោះ ដើម្បីនេត្រាដ៏មានតម្លៃទាំងគូរបស់អ្នក...បើសាកហើយមានប្រសិទ្ធភាព ជួយចែករំលែកបន្តផង  

Share

ការតាមទាក់ទងមនុស្សដែលយើងលួចស្រឡាញ់ដោយចំហ ជាការលំបាកសម្រាប់មនុស្សទូទៅ ជាពិសេសចំពោះមនុស្សដែលអៀនច្រើន ប៉ុន្តែមិនមែនមានន័យថា អ្នកមិនត្រូវធ្វើអ្វីសោះ ហើយរង់ចាំគេមកចាប់អារម្មណ៍នោះទេ។  មានវិធីសាស្ត្រខ្លះដែលគួរសាកល្បង ដើម្បីកុំឲ្យស្តាយនៅពេលក្រោយ។ ការប្រើក្រសែភ្នែកជាវិធីមួយដែលអាចជួយលាក់លៀមសកម្មភាពខ្លះៗពីមហាជន តែអាចបង្ហាញចំពោះបុគ្គលម្នាក់ផ្ទាល់ ហើយវាក៏ជាវិធីសាស្រ្តមួយដែលល្អបំផុតសម្រាប់អ្នកដែលខ្វះភាពក្លាហានក្នុងការបង្ហាញក្តីស្រឡាញ់ចំពោះគេដោយបើកចំហ។ ប៉ុន្តែការប្រើប្រាស់ក្រសែភ្នែកបែបណាទើបមានប្រសិទ្ធភាព? ការចាប់ផ្តើមដំបូងនៃការប្រើក្រសែភ្នែក ចំពោះមនុស្សដែលអៀនប្រៀន ជាទូទៅមានការពិបាកក្នុងការសម្លឹងមើលភ្នែករបស់មនុស្សម្នាក់ដែលគេស្រឡាញ់ និងមនុស្សទូទៅចំភ្នែក។ ហេតុដូច្នេះជំហានដំបូង គឺការហ្វឹកហាត់សម្លឹងមើលភ្នែកអ្នកដទៃចំៗជាមុនសិន។ ការប្រើក្រសែភ្នែកបែបទាក់ទាញ ការបង្កើតក្រសែភ្នែក ដើម្បីទាក់ទាញអ្នកដទៃពិតជាសំខាន់។ ប្រសិនបើការប្រើប្រាស់មិនបានល្អ នោះអ្នកអាចធ្វើឲ្យគេ និងអ្នកដទៃមានអារម្មណ៍ភ័យខ្លាចទៅវិញ។ ដូច្នេះ អ្នកត្រូវប្រាកដថាភ្នែករបស់អ្នកមានសុខភាពល្អគ្រប់គ្រាន់ក្នុងការផ្តល់នូវពន្លឺស្រទន់ ជាមួយនឹងក្រសែភ្នែកដែលមានភាពកក់ក្តៅ រួសរាយ និងកុំភ្លេចបូកផ្សំនឹងស្នាមញញឹមចេញពីចិត្តដែលបង្ហាញតាមរយៈមាត់ក៏ ដូចជាភ្នែកទាំងគូរបស់អ្នកផងដែរ។ តាមរយៈខ្សែភ្នែកអាចដឹងថាCrushក៏ពេញចិត្តនឹងយើងដែរ? ប្រសិនបើអ្នកសម្លឹងមើលមនុស្សម្នាក់លើសពី១ ឬ២វិនាទី គេក៏ក្រលេកមើលមកអ្នកវិញនោះ នេះជាសញ្ញាវិជ្ជមានមួយបញ្ជាក់ថាគេក៏ចាប់អារម្មណ៍អ្នកវិញដែរ។ នៅពេលអ្នកអាចទាក់ទាញចំណាប់អារម្មណ៍របស់មនុស្សម្នាក់នោះបានហើយ អ្នកគួរតែចាប់ផ្តើមធ្វើសកម្មភាព  ដូចជាចាប់ផ្តើមការសន្ទនាពីរឿងកំប្លែងៗ ឬក៏ញាក់មុខមាត់តិចៗ ដើម្បីធ្វើឲ្យគេសើច នោះគេនឹងចាប់អារម្មណ៍លើអ្នកជាងអ្នកដទៃ។ ប្រសិនបើអ្នកនៅតែមិនមានអ្វីបញ្ជាក់ គេប្រាកដជាគិតថាអ្នកមិនមានអារម្មណ៍ចំពោះខ្លួនឡើយ ឬក៏អាចគិតថាអ្នកមិនមានទំនុកចិត្តលើខ្លួនឯង។ វិធីសាស្ត្របង្កើនក្រសែភ្នែកប្រកបដោយជំនឿចិត្ត ដើម្បីចៀសវាងការប្រើក្រសែភ្នែកដែលអាចធ្វើឲ្យភាគីម្ខាងទៀតភ័យខ្លាច អ្នកអាចព្យាយាមអនុវត្តនូវក្រសែភ្នែកដែលទាក់ទាញ រួសរាយរាក់ទាក់ និងមានជំនឿចិត្តលើខ្លួនឯង។ ខាងក្រោមនេះជាវិធីសាស្រ្តខ្លះៗដែលអាចជួយអ្នកបាន៖ •    នៅតាមដងផ្លូវ ពេលអ្នកធ្វើដំណើរហួសអ្នកថ្មើរជើងផ្សេងទៀត អ្នកអាចព្យាយាមងាកទៅមើលគេ រួចកត់សម្គាល់ពីពណ៌ភ្នែករបស់គេ។ •    អនុវត្តការសម្លឹងមើលភ្នែកចំៗ ទៅកាន់អ្នកគិតលុយ អ្នកបម្រើការតាមភោជនីយដ្ឋាននានា និងអ្នកលក់ ដោយសារពួកគាត់មិនមានជាបញ្ហាអ្វីនៅពេលយើងសម្លឹងមើលឡើយ។ ប្រហែលជាធ្លាប់បានលឺហើយថា «សម្លឹងមុខមិនស្គាល់ចិត្ត តែបើសម្លឹងភ្នែកស្គាល់ដល់បេះដូង»... ជឿ ឬមិនជឿក៏ស្រេចតែលើអ្នក...ប៉ុន្តែត្រូវចងចាំផងដែរថា «អ្នកអាចបិទបាំងអារម្មណ៍ក្នុងចិត្តបានដោយប្តូរទឹកមុខ តែមិនអាចលាក់បាំងនឹងកែវភ្នែកនោះទេ»។ មិនថាcrushជាមនុស្សប្រភេទណានោះទេ សំខាន់ យើងមានតិចនិកក្នុងការផ្តល់ជាសញ្ញាខ្លះដល់គេ ហើយវិធីងាយៗហ្វ្រីៗដែលងាយនឹងអនុវត្តបាននោះ គឺប្រើប្រាស់ក្រសែភ្នែកហ្នឹងហើយ...  

Share

ក្មេងនៅក្នុងទីក្រុងត្រូវបានគេរកឃើញថាកើតជំងឺម៉្ញូបច្រើនជាងក្មេងដែលរស់នៅជនបទនេះ បើតាមប្រសាសន៍របស់ លោកវេជ្ជបណ្ឌិត ស៊ុន សារិន អនុប្រធានមន្ទីរពេទ្យព្រះអង្គឌួង។ជំងឺម៉្ញូបអាចកើតមាននៅលើកុមារតូចៗដែលឪពុកម្តាយអាចដឹងថាកូនរបស់ខ្លួនម៉្ញូបបានតាមរយៈការឃើញក្មេងធ្វើព្រិចភ្នែកឲ្យតូចនៅពេលសម្លឹងរបស់នៅឆ្ងាយ ហើយនៅពេលមើលទូរទស្សន៍ពួកគាត់តែងតែទៅឈរនៅជិតកញ្ចក់ទូរទស្សន៍ និងជារឿយៗតែងតែប្រាប់មនុស្សធំថាគាត់មើលរបស់ឆ្ងាយមិនច្បាស់ទេ។ ម្យ៉ាងទៀត ឪពុកម្តាយក៏អាចដឹងថាកូនរបស់ខ្លួនមានបញ្ហាគំហើញតាមរយៈគ្រូបង្រៀនផងដែរ ដោយសារតែគ្រូអាចសង្កេតឃើញសិស្សមិនចម្លងអក្សរលើក្តារខៀន តែបែរជាចម្លងតាមមិត្តភក្តិនៅជិតទៅវិញ។ ការធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យ ម៉្ញូបអាចធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យបានតាមរយៈការវាស់គំហើញដោយរកឃើញថាគំហើញរបស់ក្មេងទាបជាងធម្មតា។ ចំណែកឯការវាស់វ៉ែនតាវិញ ពីមុនគេវាស់ភ្នែកដោយប្រើ Retinoscope តែបច្ចុប្បន្នដោយសារបច្ចេកទេសរីកចម្រើនគេប្រើ Autorefractor  វិញ។ មូលហេតុ -ប្រវត្តិគ្រួសារ ៖ នៅក្នុងគ្រួសារមានអ្នកកើតម៉្ញូប នោះក្មេងនឹងមានឱកាសក្នុងការកើតជំងឺនេះ។ -ការងារជិត ៖ ការទម្លាប់ឲ្យកូនធ្វើអ្វីនៅជិតភ្នែកពេកដូចជា ការអានសៀវភៅដោយឱនជិតក្រដាសសៀវភៅ ការមើលគំនូរជីវចលលើiPad ការលេងហ្គេម ឬប្រើប្រាស់ Smartphone សម្រាប់មើលជាដើម។ -កង្វះអាហារូបត្ថម្ភ។ ការព្យាបាល -បើករណីតពូជ គឺមិនអាចព្យាបាលឲ្យជាបានទេ។ -ករណីមកពីទម្លាប់មិនល្អដូចជាការលេងហ្គេមនោះ ឪពុកម្តាយគួរតែឲ្យកូនកែទម្លាប់នេះចោល ព្រោះភ្នែករបស់ក្មេងងាយកើត ក៏ងាយបាត់ទៅវិញដែរ។ -ផ្តល់អាហារឲ្យគ្រប់គ្រាន់សម្រាប់កូនអ្នក ប្រសិនបើគេខ្វះអាហារូបត្ថម្ភ។ -ការកែគំហើញរបស់ក្មេងឲ្យមើលឃើញច្បាស់ដូចធម្មតាវិញក៏ចាំបាច់ត្រូវធ្វើដែរ។ ដូចនេះ ការពាក់វ៉ែនតាឡង់ទីដកត្រូវបានធ្វើឡើងលើកុមារដែលត្រូវការវ៉ែនតាជាជំនួយ។ យ៉ាងណាមិញ ចំពោះអ្នកដែលមិនចង់ពាក់វ៉ែនតាអាចជ្រើសរើសការបាញ់កាំរស្មីឡេសឺដែលធ្វើឲ្យកញ្ចក់ភ្នែកស្តើងជាងមុន និង Power lens ទាបជាងមុននាំឲ្យកំនុំរូបភាពត្រូវរ៉េទីន តែការព្យាបាលនេះទាមទារការរង់ចាំឲ្យពួកគាត់មានអាយុចាប់ពី២០ឆ្នាំឡើងទៅ និងនៅពេលដែលភ្នែករបស់គាត់ឈប់លូតលាស់។ ផលវិបាក វាអាចនឹងកើតមានឡើងចំពោះកុមារផ្ទាល់ និងមនុស្សនៅជុំវិញខ្លួនរបស់គាត់ដូចជា៖ -វិវឌ្ឍទៅជាភ្នែកខ្ជិល (Lazy eyes) ៖ ករណីម៉្ញូបនេះកើតឡើងលើកុមារតាំងពីពួកគាត់មានអាយុក្រោម៨ឆ្នាំហើយឪពុកម្តាយមិនបានដឹងថាកូនមានម៉្ញូប ឬមិនបានប្រើប្រាស់វ៉ែនតានោះ ពេលដែលគាត់មានអាយុច្រើនជាង៨ឆ្នាំ ភ្នែករបស់គាត់នឹងវិវឌ្ឍទៅជាភ្នែកខ្ជិលពោល គឺទោះបីជាគាត់ពាក់វ៉ែនតានៅពេលធំក៏ដោយក៏គាត់មិនអាចមើលឆ្ងាយច្បាស់ដែរ -វិវឌ្ឍទៅភ្នែកស្រលៀង -ការសិក្សាថយចុះ ៖ ដោយសារតែកុមារមិនអាចមើលឃើញច្បាស់ នោះការចាប់យកមេរៀនរបស់គាត់ក៏មិនបានល្អដែរ -គ្រោះថ្នាក់ពេលបើកបរ ៖ ការមើលមិនច្បាស់ធ្វើឲ្យអ្នកបើកបរពិបាកក្នុងការពិនិត្យមើលផ្លូវ ឬភ្នែកមិនរហ័ស។ ជាចុងក្រោយ លោកវេជ្ជបណ្ឌិតចង់ផ្តាំទៅកាន់មាតាបិតាគ្រប់រូបថា គួរយកកូនទៅពិនិត្យភ្នែកមុនពេលពួកគាត់ចូលរៀន ដើម្បីការពារការវិវឌ្ឍទៅរកជំងឺភ្នែកខ្ជិល ឬស្រលៀង ហើយប្រសិនបើពួកគាត់ត្រូវបានរកឃើញថាមានម៉្ញូបហើយនោះ ត្រូវឲ្យកូនរបស់លោកអ្នកពាក់វ៉ែនតា ដើម្បីឲ្យកូនៗរបស់អ្នកមើលឃើញច្បាស់ និងការពារការវិវឌ្ឍទៅកាន់តែធ្ងន់ធ្ងរឡើង និងមិនគួរមានជំនឿថា «ការពាក់វ៉ែនតានេះអាចធ្វើឲ្យម៉្ញូបកាន់តែឡើងដឺក្រេ» ។ ©2017រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាងដោយ Healthtime Corporationចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូលប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ 

Share

និយមន័យ ភាពធាត់របស់កុមារ គឺអាស្រ័យទៅលើទំនាក់ទំនងរវាងទម្ងន់ និងគ្រោះថ្នាក់ (ជំងឺ) ដែលអាចកើតមានឡើង ទាំងរយៈពេលខ្លី និងវែង ចំពោះកុមារ។ ករណីគ្រោះថ្នាក់រយៈពេលខ្លី ពុំសូវជួបប្រទះនោះទេនៅវ័យកុមារ និងជំទង់ ប៉ុន្តែច្រើនប្រឈមមុខក្នុងពេលពេញវ័យតែម្តង។ ដូចនេះ និយមន័យអាចខុសគ្នា ទៅតាមការសិក្សានីមួយៗដែលជាទូទៅ៖ •បញ្ហាលើសទម្ងន់ (Overweight) របស់កុមារគឺ ការលើសនូវទម្ងន់២០% (ចាប់ពី៩៧ percentile) លើសពីកម្ពស់រំពឹងទុក។ •ជំងឺធាត់ហួស (Obesity) របស់កុមារ គឺការលើសនូវទម្ងន់៥០% លើសពីកម្ពស់រំពឹងទុក។ ការឲ្យនិយមន័យនេះ គឺគិតទៅលើរូបមន្តមួយ ហៅថាសន្ទស្សន៍ទម្ងន់ BMI (Body Mass Index)ដោយធ្វើការចែកទម្ងន់(គិតជាគីឡូក្រាម) និងកម្ពស់(គិតជាម៉ែត្រ)លើកជាការេ ។ ប៉ុន្តែរូបមន្តនេះ មិនត្រូវបានអនុវត្ត ចំពោះក្មេងក្រោមអាយុ២ឆ្នាំនោះទេ។ បើយោងតាមអង្គការសុខភាពពិភពលោក បានឲ្យនិយមន័យថា គឺជាការប្រមូលផ្តុំមិនធម្មតា ឬលើសជាតិខ្លាញ់ ដែលអាចផ្តល់គ្រោះថ្នាក់ដល់សុខភាព។ មូលហេតុ និងកត្តាជម្រុញ ការលើសទម្ងន់ និងជំងឺធាត់ហួស ចំពោះកុមារអាចមានមូលហេតុ និងកត្តាជម្រុញជាច្រើនរួមមាន៖ •កត្តាចំណីអាហារ៖ ក្មេងៗចូលចិត្តបរិភោគអាហារសម្បូរដោយខ្លាញ់ ហើយមានកាឡូរីខ្ពស់ ព្រោះតែងាយស្រួលក្នុងការទិញ និងមានរសជាតិឆ្ងាញ់ (fast food)។ •កត្តាអសកម្មភាព៖ កុមារគ្មានការនិយមលេងកម្សាន្ត ហាត់កីឡា នេះក៏ព្រោះតែមានការកើនឡើងនូវបច្ចេកវិទ្យាថ្មីៗ។ •កត្តាតំណពូជ៖ តាមការសិក្សាមួយបានបង្ហាញថា ឳពុកម្តាយធាត់ទាំងពីរនាក់ អាចមានហានិភ័យខ្ពស់ដល់កូន រហូតដល់៨០% បើធាត់តែម្នាក់ក្នុងចំណោមពួកគាត់ អត្រាហានិភ័យអាចនៅត្រឹម៤០% ប៉ុន្តែអាចមានហានិភ័យត្រឹម៧% ទោះជាគ្មាននរណាម្នាក់ធាត់ក៏ដោយ។ ម៉្យាងទៀត ជំងឺក្រូម៉ូសូមទី២១ រួមនឹង ជំងឺ Turner Syndrome ក៏ជាជំងឺតពូជ ដែលអាចឲ្យក្មេងប្រឈមនឹងធាត់ហួសនេះដែរ។ •ការប្រើប្រាស់ថ្នាំ៖ ភាគច្រើនគឺពពួកអាំងស៊ុយលីន ថ្នាំពន្យារកំណើត និងពពួក Cortisol។ •ជំងឺអង់ដូគ្រីន៖ កង្វះអ័រម៉ូនទីរ៉ូអ៊ីត ឬកង្វះអ័រម៉ូនលូតលាស់ (Growth Hormone)។ •កត្តាចិត្តសាស្រ្ត៖ កុមារមួយចំនួនចូលចិត្តញ៉ាំរាល់ពេលដែលពួកគេធុញទ្រាន់ និងតានតឹងក្នុងអារម្មណ៍។ •កត្តាបរិយាកាស៖ ការផ្សព្វផ្សាយអំពីចំណីអាហារដែលប៉ះពាល់ដល់សុខភាពក្រោមរូបភាពផ្សេងៗ។ •កត្តាសង្គម និងវប្បធម៌៖ ទម្លាប់ក្នុងការបរិភោគក្នុងគ្រួសារ ក៏ដូចជាឳពុកម្តាយជាដើម។ រោគសញ្ញា និងការធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យ កុមារម្នាក់អាចកំណត់បានថាលើសទម្ងន់ តាមការគណនាសន្ទស្សន៍ទម្ងន់ (BMI) ដោយយកទម្ងន់(គិតជាគីឡូក្រាម)ចែកជាមួយកម្ពស់(គិតជាម៉ែត្រ)លើកជាការេ។ ជាលទ្ធផល ទទួលបាន៖ •ខ្វះទម្ងន់៖  < ១៨,៥ •ធម្មតា៖ ១៨,៥-២៥ •លើសទម្ងន់៖  ២៥-៣០ •ធាត់ហួស៖  > ៣០ ការព្យាបាល វាពិតជាមានការលំបាកក្នុងការព្យាបាលក្មេងដែលមានបញ្ហានេះ ព្រោះវាតម្រូវឲ្យមានការចូលរួមជាក្រុម ពីគ្រូពេទ្យជំនាញជាច្រើន រួមមាន គ្រូពេទ្យផ្នែករោគកុមារ អ្នកឯកទេសខាងចំណីអាហារ និងគ្រូពេទ្យឯកទេសចិត្តសាស្រ្ត ទាំងគ្រួសារ និងកុមារផ្ទាល់។ គោលការណ៍សំខាន់ក្នុងការព្យាបាលរួមមាន៖ •ការអប់រំ និងលើកទឹកចិត្តពីគ្រួសារ  សាលារៀន ព្រមទាំងគ្រូពេទ្យ •ការផ្លាស់ប្តូររបបចំណីអាហារ •ការបង្កើតសកម្មភាពដូចជារត់លេង ឬហាត់ប្រាណ •ឳពុកម្តាយត្រូវដើរជាគម្រូ •ការប្រើប្រាស់ថ្នាំ ជាប្រភេទថ្នាំលេប ដែលមានការណែនាំពីគ្រូពេទ្យឲ្យបានត្រឹមត្រូវ •ការវះកាត់ខ្លាញ់ ពិសេសខ្លាញ់ក្បាលពោះ លុះត្រាតែនៅក្នុងករណីមានផលវិបាកណាមួយកើតឡើងដែលតម្រូវការឲ្យមានការវះកាត់ទើបបានប្រើវិធីនេះ។ ផលវិបាក ករណីមិនទទួលយកការព្យាបាលឲ្យទាន់ពេលវេលាទេនោះ កុមារអាចប្រឈមនឹងបញ្ហាមួយចំនួនដូចជា៖ •បញ្ហាបេះដូង និងសរសៃឈាម៖ លើសឈាមកើនឡើងពពួកខ្លាញ់ក្នុងសរសៃឈាម ដាច់សរសៃឈាមខួរក្បាល •ប្រឈមនឹងជំងឺសួត៖ ជំងឺហឺត ជំងឺស្ទះផ្លូវដង្ហើមស្លាប់ ឬដេកស្លាប់ (sleep apnea) •ប្រឈមនឹងជំងឺតម្រងនោម៖ រលាកតម្រងនោម •ប្រឈមនឹងជំងឺក្រពះពោះវៀន ថ្លើម៖ ងាយហើមពោះ ក្រួសក្នុងថង់ទឹកប្រម៉ាត់ ច្រាលទឹកក្រពះ ខ្លាញ់រុំថ្លើមទៅជាក្រិនថ្លើម •ប្រឈមនឹងជំងឺអង់ដូគ្រីន៖ ជំងឺទឹកនោមផ្អែមប្រភេទ២ •ប្រឈមនឹងជំងឺស្បែក៖ ដុះផ្សិត និងប្រេះស្រកា •វិបត្តិសាច់ដុំ និងឆ្អឹង៖ ងាយបាក់ឆ្អឹង និងពុកឆ្អឹង •ប្រឈមនឹងបញ្ហាផ្លូវចិត្ត៖ ធ្លាក់ទឹកចិត្ត ថយចុះគុណភាពជីវិត លែងចង់ទៅរៀន ឯកកា ដកខ្លួនពីសង្គម •ជំងឺមហារីក៖ មហារីកសុដន់ មហារីកមាត់ស្បូន និងមហារីកថ្លើម។ ការបង្ការ នេះមិនមែនជាជំងឺឆ្លងទេ ហើយវាអាចការពារបានដោយវិធីមួយចំនួន៖ • កុមារខ្លួនឯងផ្ទាល់៖  ត្រូវកំណត់ការបរិភោគអាហារណាដែលសម្បូរដោយជាតិខ្លាញ់ និងស្ករ បង្កើនការបរិភោគបន្លែ និងសកម្មភាពកីឡាឲ្យបានច្រើន រួមទាំងផ្លាស់ប្តូររបៀបក្នុងការរស់នៅដូចជា កាត់បន្ថយការជិះយានជំនិះ ឬអង្គុយមួយកន្លែងលេងហ្គេមជាដើម។ •សាលារៀន ៖ ត្រូវផ្តល់ឲ្យនូវរបបអាហារសុខភាពអប់រំ ព្រមទាំងបង្ហាញនូវផលប៉ះពាល់ដល់ក្មេង ពីការបរិភោគមិនល្អមួយចំនួន។ •គ្រួសារ ៖ ត្រូវធ្វើការផ្លាស់ប្តូរទម្លាប់ក្នុងការញ៉ាំ និងការរស់នៅ។ គ្មានអព្ភូតហេតុធ្វើឲ្យស្គមនោះទេ គឺមានតែការធ្វើឲ្យមានតុល្យភាពរវាងការញ៉ាំ និងការលេងកីឡាប៉ុណ្ណោះ ទើបអាចរក្សានូវទម្ងន់បានល្អ... ©2017រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាងដោយHealthtime Corporationចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូលប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ 

Share

តើអ្នកដឹងដែរឬទេថាមាត់ធ្មេញរបស់អ្នកមានបញ្ហាអ្វីខ្លះ? សុខភាពមាត់ធ្មេញរបស់អ្នក និងក្រុមគ្រួសារអ្នកពិតជាសំខាន់ណាស់… ធ្មេញសស្អាត គឺ ជាបំណងប្រាថ្នារបស់មនុស្សគ្រប់គ្នា ពីព្រោះទន្តបណ្ឌិត នាក់ ភក្ដី ផ្នែកជំនាញទូទៅ នៅពេទ្យធ្មេញ 24–80 បានឲ្យដឹងថាធ្មេញដែលសស្អាតអាចជួយលើកសម្រស់អ្នកឲ្យមើលទៅក្មេងជាងវ័យ និងបង្កើនភាពទាក់ទាញពីក្រសែភ្នែកមនុស្សជុំវិញខ្លួនថែមទៀតផង។ ប្រសិនបើលោកអ្នកចង់ឲ្យមាត់ធ្មេញមានសុខភាពល្អ ធ្មេញសស្អាតគ្រាន់តែអនុវត្តតាមវិធីសាស្រ្តងាយៗ ដូចតទៅ ៖ ត្រូវដុសធ្មេញរៀងរាល់ក្រោយទទួលទានអាហាររួច ការដុសសម្អាតធ្មេញដោយប្រើថ្នាំដុសធ្មេញមានជាតិផ្លុយអរជួយឲ្យធ្មេញរឹងមាំ សម្អាតកម្ទេចចំណីអាហារដែលដក់ជាប់ធ្មេញ កម្ចាត់បាក់តេរី និងជួយឲ្យលោកអ្នកមានខ្យល់ដង្ហើមស្រស់ថ្លា(មិនធុំក្លិនមាត់)។ បន្ថែមពីលើនេះទៀត គឺការដុសសម្អាតគល់អណ្តាត។ ប្រើអំបោះទាក់ធ្មេញ សម្អាតចន្លោះធ្មេញជាមួយអំបោះទាក់ធ្មេញ វាជួយកម្ចាត់បាក់តេរី ទាញយកកម្ទេចចំណីជាប់នៅចន្លោះធ្មេញដែលច្រាសដុសធ្មេញមួយចំនួនមិនអាចដុសបានស្អាត។ ប្រើទឹកខ្ពុរមាត់ មុននឹងអ្នកសម្រេចចិត្តទិញផលិតផលសម្រាប់ថែទាំសុខភាពមាត់ធ្មេញ ត្រូវតែពិនិត្យមើលតែមដែលមានបិទនៅលើផលិតផលបញ្ជាក់ពីការទទួលស្គាល់ពីសមាគមទន្តពេទ្យអាមេរិក ឬអឺរ៉ុប ដើម្បីធានានូវសុវត្ថិភាព និងប្រសិទ្ធិភាព។ ការប្រើប្រាស់ទឹកខ្ពុរមាត់គួរជ្រើសរើសផលិតផលដែលគ្មានជាតិអាល់កុលនោះ បញ្ហាក្លិនមាត់របស់អ្នកនឹង អាចកាតបន្ថយបានច្រើន។ តាមដានសុខភាពមាត់ធ្មេញ សូមមកពិនិត្យសុខភាពមាត់ធ្មេញរៀងរាល់៦ខែម្តង ដើម្បីឲ្យទន្តបណ្ឌិតពិនិត្យពីដំណើរការនៃដំណុះធ្មេញ រោគពុកធ្មេញ និងទទួលបានការព្យាបាលទាន់ពេលវេលា។ ទន្តបណ្ឌិតនឹងជួយដោះស្រាយរកវិធីព្យាបាល ប្រសិនបើ អ្នកសង្កេតឃើញថាមានចេញឈាមនៅពេលអ្នកដុសធ្មេញ អញ្ចាញធ្មេញហើមប៉ោង ឬហូរខ្ទុះនៅអញ្ចាញធ្មេញ ស្រៀវធ្មេញរាល់ពេលទទួលភេសជ្ជៈត្រជាក់ ឬក្តៅខ្លាំង។ របបអាហារ ដើម្បីទទួលបានសុខភាពមាត់ធ្មេញល្អប្រសើរ អ្នកគួរជៀសវាងអាហារ ដូចជា អាហារបំពង កាត់បន្ថយចំណីអាហារ ឬភេសជ្ជៈដែលមានជាតិស្ករច្រើន និងស្អិតខ្លាំង អាហារមានជាតិអាស៊ីតខ្ពស់ និងប្រភេទអាហារកញ្ចប់។ អ្នកគួរតែញ៉ាំអាហារស្រស់ៗដូចជាបន្លែ និងផ្លែឈើឲ្យបានច្រើន។ កុំជក់បារី អាហារមួយចំនួនអាចជួយកម្ចាត់បាក់តេរី និងធ្វើឲ្យធ្មេញរបស់អ្នកស ភ្លឺ រលោងដោយធម្មជាតិ។ អ្នកគួរតែកាត់បន្ថយការជក់បារី ព្រោះសារធាតុគីមីដែលមានក្នុងបារីបានធ្វើឲ្យធ្មេញខូចខាតយ៉ាងខ្លាំង និងមានខ្យល់ ដង្ហើមមិនល្អ។ ការព្យាបាល នៅពេទ្យធ្មេញ 24–80 យើងបានផ្តល់នូវសេវាកម្មជាច្រើនជូនដល់អតិថិជន ដូចខាងក្រោម៖ -ផ្នែកសោភ័ណភាពធ្មេញ ៖ គឺការព្យាបាលគ្នេញដែលប្រែពណ៌ មានស្នាមប្រេះ ឬក៏បែកធំតែនៅមានសុខភាពល្អគឺអាចត្រូវបានសង្រ្គោះដោយពុំចាំបាច់ធ្វើឲ្យប៉ះពាល់ដល់សរសៃធ្មេញទេ។ វិធីព្យាបាលពីរយ៉ាងដែលពេញនិយមជាងគេ គឺការធ្វើធ្មេញឲ្យស និងការបិទបន្ទះធ្មេញដែលហៅថា «ធ្មេញវីនៀ» (Veneers)។ ការធ្វើធ្មេញឲ្យស គឺជាវិធីដ៏សាមញ្ញហើយរហ័ស ដើម្បីបង្កើនស្នាមញញឹមរបស់លោកអ្នក។ -ផ្នែកទន្តសាស្ត្រស្ថាបនាធ្មេញឡើងវិញ ៖ គឺជាការប៉ះឡើងវិញ ឬជាការដាក់ធ្មេញសិប្បនិម្មិតលើធ្មេញធម្មជាតិរបស់លោកអ្នកដែលបាត់បង់។ -ផ្នែកពត់តម្រង់ធ្មេញ ៖ ទន្តបណ្ឌិតផ្នែកពត់តម្រង់ធ្មេញនៅពេទ្យធ្មេញ 24–80 នឹងផ្តល់នូវរោគវិនិច្ឆ័យ និងគម្រោងព្យាបាលដ៏ប្រសើរមួយសមស្របទៅតាមស្ថានភាពរបស់អ្នកជំងឺម្នាក់ៗ។ ពួកគាត់នឹងផ្តល់ស្នាមញញឹមដែលអ្នកចង់បានដោយប្រើបច្ចេកវិទ្យាចុងក្រោយក្នុងការព្យាបាល ផ្តល់នូវជម្រើសដង្កៀបពត់តម្រង់ធ្មេញ (Braces) ជាលោហៈ ឬសេរ៉ាមិក (ពណ៌សដូចធ្មេញ) ឧបករណ៍ដោះដាក់ ដើម្បីពត់តម្រង់ធ្មេញ ព្រមទាំងឧបករណ៍ការពារកុំឲ្យធ្មេញដើរត្រលប់ទៅសភាពដើមវិញ ក្រោយពេលពត់ធ្មេញរួច។ ពីព្រោះស្នាមញញឹម ជាមន្តស្នេហ៍ដែលនរណាក៏អាចបញ្ចេញបាន បើសុខភាពមាត់ធ្មេញស្រស់ស្អាត និងរឹងមាំ...ដូចនេះហើយ កុំព្រងើយកន្តើយក្នុងការថែទាំវាជាប្រចាំណា៎!!! ©2017រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាងដោយHealthtime Corporationចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូលប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ 

Share
Top