Loading...

Your cart (4)

Product thumb

Basic hooded sweatshirt in pink

  • Color: Pink
  • Size: S
$15.00 $31.00
Product thumb

Mid-rise slim cropped fit jeans

  • Size: M
$76.00
Product thumb

Men fashion gray shoes

  • Color: Gray
  • Size: 10.5
$84.00
Subtotal: $198.65
Checkout

ដោយសារតែភាពរំខាននានាជាច្រើននៃជំងឺផ្ដាសាយបានបង្ខំឲ្យអ្នកជំងឺមួយចំនួនសម្រេចចិត្តសម្រាកនៅផ្ទះ ជាជាងការចេញទៅក្រៅ ឬបំពេញការងារផ្សេងៗ ដោយរង់ចាំឲ្យស្ថានភាពជំងឺបានប្រសើរឡើងវិញជាមុនសិន។ ជាក់ស្ដែង ផ្ដាសាយអាចចាត់ទុកបានជាជំងឺសាមញ្ញ តែអ្នកប្រហែលមិនដឹងទេថាវាអាចមានភាពស្មុគស្មាញ និងអាថ៌កំបាំងដែលអ្នកមិនធ្លាប់បានដឹង។ ក្នុងករណីលេចចេញសញ្ញាសាមញ្ញដូចជា ហៀរសម្បោរ ក្ដៅខ្លួន ឬស្ងួតបំពង់ក នោះអាចបញ្ជាក់បានថាអ្នកកំពុងរងការវាយលុកពីជំងឺផ្ដាសាយ។ ជាធម្មតាអាការៈផ្ដាសាយទាំងនោះអាចនឹងមានភាពធូរស្បើយ និងធ្វើឲ្យអ្នកមានអារម្មណ៍ប្រសើរឡើងវិញបន្ទាប់ពីរយៈពេល ២ ទៅ ៣ថ្ងៃក្រោយ។ លក្ខណៈជំងឺផ្តាសាយ វាជាជំងឺមួយដែលបណ្តាលមកពីការចម្លងរោគដ៏តូចមួយដែលគេហៅថា វីរុស។ ជំងឺផ្តាសាយបណ្ដាលមកពីវីរុសជាង ២០០ ប្រភេទ ប៉ុន្តែជំងឺទូទៅ និងបង្កឡើងញឹកញាប់បំផុតគឺពពួក Rhinovirus ដែលទទួលខុសត្រូវយ៉ាងហោចណាស់ ៥០% នៃជំងឺផ្តាសាយ។ វីរុសផ្សេងៗទៀតដែលអាចបង្កឲ្យមានជំងឺផ្តាសាយ រួមមានមេរោគ Coronavirus, Respiratory syncytial virus, Parainfluenza និងជំងឺគ្រុនផ្តាសាយ។ នៅពេលមេរោគទាំងនោះឆ្លងតាមរយៈច្រមុះ និងបំពង់ក ប្រព័ន្ធការពាររាងកាយរបស់អ្នកនឹងធ្វើការប្រឆាំងជាមួយការចម្លងនោះដោយបង្កើតបានជាការរលាកនិងមានសម្បោរហើយអ្នកជំងឺថែមទាំងអាចមានអាការៈអស់កម្លាំង ឬល្ហិតល្ហៃទៀតផង។ ការចម្លង វីរុសផ្តាសាយអាចឆ្លងចូលក្នុងខ្លួនរបស់អ្នកតាមរយៈមាត់ ភ្នែក ច្រមុះ ឬបំពង់ក។ វីរុសអាចរាលដាលតាមរយៈតំណក់តូចៗនៅលើអាកាសនៅពេលមនុស្សម្នាក់ក្អកបន្ទាប់មកធ្វើការរីករាលដាលទៅកាន់មនុស្សម្នាក់ទៀតបានយ៉ាងងាយ។ ជំងឺនេះក៏អាចឆ្លងតាមការប៉ះពាល់ផ្ទាល់ដៃជាមួយអ្នកជំងឺ ឬដោយការចែករំលែកវត្ថុកខ្វក់ដូចជាឧបករណ៍ប្រើប្រាស់ កន្សែងឧបករណ៍ក្មេងលេង  ឬទូរស័ព្ទ។ល។ រោគសញ្ញាជំងឺផ្តាសាយ រោគសញ្ញានៃជំងឺផ្តាសាយជាធម្មតានឹងកើតមានឡើងពី ១ថ្ងៃទៅ ៣ថ្ងៃបន្ទាប់ពីការប៉ះពាល់នឹងវីរុសដែលបង្កឲ្យមានជំងឺផ្តាសាយ។ រោគសញ្ញាអាចប្រែប្រួលពីមនុស្សម្នាក់ទៅម្នាក់ ដែលជាទូទៅរោគសញ្ញាទាំងនោះមានដូចជា៖ • ឈឺក • ហៀរសម្បោរ ឬតឹងច្រមុះ • ក្អក • កណ្តាស់ • ឈឺក្បាល ឬឈឺខ្លួន។ ចំណែករោគសញ្ញាធ្ងន់ធ្ងរអាចមានដូចជា គ្រុនក្តៅឬឈឺសាច់ដុំ ដែលអាចជាសញ្ញាជំងឺផ្តាសាយធ្ងន់ (Flu) ជាជាងជំងឺផ្តាសាយធម្មតាហើយមនុស្សភាគច្រើននឹងមានភាពប្រសើរឡើងវិញក្នុងរយៈពេល ៧ ទៅ ១០ថ្ងៃ។ អត្ថបទ៖​ ដកស្រង់ចេញពីទស្សនាវដ្ដី ហេលស៍ថាម ប្រូ លេខ ៨០ 2019 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូលប្រព័ន្ធអុីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

Share

ការមានផ្ទៃពោះមិនមែនជារឿងងាយស្រួលដូចការគិតរបស់អ្នកនោះទេដូច្នោះប្រសិនបើអ្នកមានបំណងចង់បានកូនដែលមានសុខភាពល្អ ការសម្រាលទទួលបានជោគជ័យ និងសុវត្ថិភាពនោះ អ្នកគួរតែត្រៀម និងរៀបចំខ្លួនឲ្យបានល្អជាមុនសិន។ ជ្រើសរើសរបបអាហារសុខភាព អាហារសុខភាពជារឿងចម្បងគេ សម្រាប់ស្ត្រីដែលត្រៀមមានផ្ទៃពោះ ឬអំឡុងពេលមានផ្ទៃពោះ និងក្រោយសម្រាលក៏ដោយ។ ជាក់ស្ដែង ការជ្រើសរើសរបបអាហារមិនត្រឹមត្រូវ អាចផ្ដល់ផលអវិជ្ជមានយ៉ាងខ្លាំងទៅលើឱកាសនៃមានផ្ទៃពោះ និងអំឡុងពេលពពោះ នេះបើយោងតាមការស្រាវជ្រាវនានា។ ស្ត្រីគួរផ្លាស់ប្ដូរទម្លាប់មិនល្អដែលកំពុងមាន ដោយជំនួសមកវិញនូវការប្រកាន់ខ្ជាប់ការរស់នៅស្អាត និងជ្រើសរើសអាហារដែលសម្បូរទៅដោយវីតាមីន ប្រូតេអុីននិងជាតិខ្លាញ់ល្អ។  ការគ្រប់គ្រងទម្ងន់ ទម្ងន់រាងកាយ ជាកត្តាមួយផ្នែកដែលជះឥទ្ធិពលដល់ការមានផ្ទៃពោះមិនថាស្រ្តីស្គម ឬធាត់ពេកនោះទេ។ ជាក់ស្ដែង ប្រសិនស្រ្តីមានបញ្ហាលើសទម្ងន់ នោះជាឱកាសដែលអាចឲ្យប្រឈមទៅនឹងបញ្ហាសុខភាពមួយចំនួនដូចជា ជំងឺទឹកនោមផ្អែម ជំងឺលើសសម្ពាធឈាម និងជំងឺលើសជាតិអាស៊ីតជាដើមនៅពេលពពោះ។ ដូច្នេះ ការកំណត់ពីទម្ងន់រាងកាយដែលស័ក្តិសមជារឿងត្រូវធ្វើឲ្យបានឆាប់រហ័ស ជាមួយគ្នានេះ ការពិគ្រោះយោបល់ពីសំណាក់វេជ្ជបណ្ឌិត ឬគ្រូពេទ្យជំនាញជាវិធីសាស្រ្តក្នុងការបញ្ចៀសពីបញ្ហានានាដែលអាចប្រឈម។ បន្ថយភាពតានតឹង ការចៀសវាងភាពតានតឹង និងថែទាំសុខភាពផ្លូវចិត្តអាចជួយឲ្យអ្នកមានសុខភាពល្អនៅពេលពពោះ។ ជាក់ស្តែង អ្នកត្រូវកំណត់ពេលវេលាក្នុងការគេងឲ្យបានគ្រប់គ្រាន់ និងរស់នៅប្រកបដោយផាសុកភាព។ ផ្ទុយទៅវិញប្រសិនបើអ្នកមានភាពតានតឹងនោះជាមូលហេតុមួយដែលនាំឲ្យអ្នកពិបាកក្នុងការមានផ្ទៃពោះ ឬអាចរលូតកូនបាន។ យោងតាមការសិក្សាស្រាវជ្រាវមួយបានបង្ហាញពីវិធីសាស្រ្តគ្រប់គ្រងអារម្មណ៍ភាពតានតឹងតាមរយៈការធ្វើលំហាត់ប្រាណបែបសមាធិ និងការដកដង្ហើមវែងៗសម្រាប់ស្រ្តីមានផ្ទៃពោះ ក៏ដូចជាស្រ្តីត្រៀមមានផ្ទៃពោះ។ គេងឲ្យបានគ្រប់គ្រាន់ ការគេងឲ្យបានគ្រប់គ្រាន់ គឺមានសារៈសំខាន់សម្រាប់សុខភាពរបស់មនុស្សគ្រប់វ័យ ពិសេសស្រ្តីដែលត្រៀមមានផ្ទៃពោះ និងអំឡុងពេលមានផ្ទៃពោះ។ ដោយហេតុថា អំឡុងពេលគេង ជាវេលាមួយអនុញ្ញាតឲ្យរាងកាយបានសម្រាកដើម្បីជួសជុលកោសិកា សម្រួលដល់ចលនាឈាមរត់ និងដំណើរការមុខងាររបស់សារពាង្គកាយជាច្រើន។ លើសពីនេះ ការគេងគ្រប់គ្រាន់អាចកំណត់អ័រម៉ូនដែលពាក់ព័ន្ធនឹងការបញ្ចេញអូវុល និងអ័រម៉ូនបន្តពូជដូចជា អឺស្រ្តូហែ្សន និងប្រូសេស្តេរ៉ូន ដែលសម្រួលដល់ការមានផ្ទៃពោះ។ ដូច្នេះអ្នកគួរគេង ឲ្យបានយ៉ាងហោចណាស់ ៧ ទៅ ៩ម៉ោងក្នុងមួយថ្ងៃដើម្បីទទួលបានសុខភាពល្អទាំងម្តាយ និងកូនក្នុងផ្ទៃ។ កំណត់កម្រិតជាតិកាហ្វេអុីន ការទទួលទានភេសជ្ជៈដែលមានជាតិកាហ្វេអុីន អាចបង្កើនហានិភ័យនៃបញ្ហាកូនកើតមិនគ្រប់ខែ និងអាចបណ្តាលឲ្យរលូតកូន។ ជាក់ស្តែងការទទួលទានភេសជ្ជៈដែលមានជាតិកាហ្វេអុីនរហូតដល់ ២00 មិលី្លក្រាមក្នុងមួយថ្ងៃអាចធ្វើឲ្យប៉ះពាល់ដល់ការមានកូន ឬហានិភ័យនៃការសម្រាលកូនក្នុងដំណាក់កាលដំបូង។ មិនតែប៉ុណ្ណោះ វាអាចបង្កឲ្យមានហានិភ័យអំឡុងពេលមានផ្ទៃពោះដូចជា លើសសម្ពាធឈាម  បង្កើនចង្វាក់បេះដូងរបស់ទារកនិងបណ្តាលឲ្យទារកខ្សោះជាតិទឹកនៅពេលកើត។ អាស្រ័យហេតុនេះ អ្នកត្រូវចៀសវាងរាល់ភេសជ្ជៈប៉ូវកម្លាំង ទាំងមុនពេលមានផ្ទៃពោះ និងមានផ្ទៃពោះ។ ចៀសវាងការជក់បារី ការជក់បារីមិនត្រឹមតែប៉ះពាល់ដល់ទារកក្នុងផ្ទៃទេតែវាអាចប៉ះពាល់ធ្ងន់ធ្ងរទៅលើការចង់មានកូនផងដែរ។ បើយោងតាមសមាគមវេជ្ជសាស្រ្តរបស់សហរដ្ឋអាមេរិកបានបង្ហាញថាការជក់បារី ឬប្រឈមផ្សែងបារីច្រើនលើសលប់និងមានរយៈពេលវែងអាចធ្វើឲ្យមានបម្រែបម្រួលអ័រម៉ូនរបស់ស្រ្តី នាំឲ្យពិបាកក្នុងការមានផ្ទៃពោះ។ លើសពីនេះ សារធាតុដែលមានផ្ទុកនៅក្នុងផ្សែងបារីអាចបណ្តាលឲ្យរលូតកូន និងបង្កឲ្យមានកូនក្រៅស្បូន ដោយឡែកចំពោះបុរស ការជក់បារីអាចធ្វើឲ្យប៉ះពាល់ដល់កម្រិត និងចលនារបស់មេជីវិតឈ្មោល។ ចៀសវាងការផឹកគ្រឿងស្រវឹង ការសិក្សាមួយនៅប្រទេសដាណឺម៉ាកក្នុងឆ្នាំ ២០១៦បានបង្ហាញពីផលប៉ះពាល់នៃគ្រឿងស្រវឹងទៅលើការមានផ្ទៃពោះ តាមរយៈការធ្វើតេស្តទៅលើស្រ្តីជាង ៦ពាន់នាក់ ដែលបានទទួលទានគ្រឿងស្រវឹង ១ ទៅ២កំប៉ុងក្នុងមួយថ្ងៃ។ លើសពីនេះ ការស្រាវជ្រាវមួយទៀតបានបង្ហាញដែរថាស្ត្រីដែលពិសាគ្រឿងស្រវឹងច្រើនជាង ៦ កំប៉ុងក្នុងមួយសប្តាហ៍គឺមាន ១៨%ហាក់ដូចជាពិបាកក្នុងការមានផ្ទៃពោះ។ ដូច្នោះការពិសាគ្រឿងស្រវឹងច្រើនបណ្តាលឲ្យពិបាកក្នុងការមានផ្ទៃពោះព្រមទាំងបង្កការខូចខាតលើសរីរាង្គបន្តពូជ និងប៉ះពាល់ខួរក្បាលផងដែរ។ ចៀសវាងសារធាតុគីមី និងសារធាតុពុល សារធាតុពុលផ្សេងៗនៅក្នុងបរិយាកាសអាចប៉ះពាល់ដល់ការមានផ្ទៃពោះដែលសារធាតុទាំងនោះរួមមានដូចជា ឧស្ម័ន ជី ថាំ្នសម្លាប់សត្វល្អិត និងចំហាយវិទ្យុសកម្មជាដើម។ ជាតិពុលទាំងនេះជាដើមចមបង្អាក់ក្នុងការមានផ្ទៃពោះ និងអាចប៉ះពាល់ដល់ទារកក្នុងផ្ទៃបង្កឲ្យមានភាពមិនប្រក្រតី ឬពិការភាពក្នុងអំឡុងពេលពពោះ។ ដូច្នេះ អ្នកគួរចៀសវាងការប៉ះពាល់ផ្ទាល់ ឬដោយប្រយោលចំពោះសារធាតុទាំងនេះដើម្បីទទួលបានសុខភាពល្អមុនត្រៀមយកកូន ឬអំឡុងពេលមានផ្ទៃពោះ។ ស្ត្រីដែលមានបំណងចង់មានផ្ទៃពោះ គួរចាប់ផ្ដើមថែរក្សាសុខភាព និងគិតពីរបបអាហារ ដើម្បីជួយកាត់បន្ថយហានិភ័យនៃផលវិបាកនៅពេលពពោះនិងក្រោយពេលសម្រាល។  អត្ថបទ៖ ដកស្រង់ចេញពីទស្សនាវដ្ដី ហេលស៍ថាម ប្រូ លេខ ៧៩ 2019 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូលប្រព័ន្ធអុីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

Share

អ្នកជំងឺប្រកាំង (Migraine) ដែលបានប្រើប្រាស់កម្មវិធីទូរស័ព្ទដៃក្នុងមុខងារសម្រួលភាពតានតឹងយ៉ាងតិច ២ដងក្នុងមួយសប្ដាហ៍ បានបង្ហាញពីការថយចុះនូវអាការៈឈឺចាប់ក្នុងកម្រិត តែ ៤ ដងក្នុងមួយខែប៉ុណ្ណោះនេះបើយោងតាមការសិក្សានាពេលថ្មីៗនេះ។ ក្រុមអ្នកស្រាវជ្រាវនៅ NYU School of Medicine បានសិក្សាពីកម្មវិធីទូរស័ព្ទមួយដែលមានឈ្មោះថា RELAXaHEAD ដែលជាការណែនាំអ្នកជំងឺដើម្បីធ្វើការសម្រាកសាច់ដុំ។ ការព្យាបាលបែបនេះអាចធ្វើឲ្យអ្នកជំងឺសម្រាកបានច្រើន និងកាត់បន្ថយស្ត្រេសបានផងដែរ។ ការសិក្សានេះបានចុះផ្សាយតាមរយៈ Nature Digital Medicine នៅថ្ងៃទី ០៤ ខែមិថុនា ដែលជាការផ្សព្វផ្សាយដំបូង និងវាយតម្លៃពីប្រសិទ្ធភាពរបស់កម្មវិធីទូរស័ព្ទដែលអាចជួយសម្រួលដល់អ្នកជំងឺប្រកាំង ហើយអ្នកស្រាវជ្រាវកំពុងសិក្សាបន្ថែមដើម្បីឲ្យការព្យាបាលនេះមានលក្ខណៈស្តង់ដារ។ លោកវេជ្ជបណ្ឌិតផ្នែកប្រព័ន្ធប្រសាទ Mia Minen បានលើកឡើងថា ការសិក្សានេះបានបង្ហាញភស្តុតាងថាអ្នកជំងឺអាចព្យាបាលតាមអាកប្បកិរិយាបានយ៉ាងងាយស្រួលចំណាយលុយតិច ហើយអាចធ្វើបានដោយខ្លួនឯងនៅទីណាក៏បាន។ អ្នកជំងឺប្រកាំងមានច្រើនជាង ៣៦ លាននាក់ក្នុងប្រទេសអាមេរិក ហើយរោគសញ្ញាដំបូងមានដូចជាការឈឺក្បាលពីតិចទៅខ្លាំង ហើយតែងតែមានអារម្មណ៍ចង់ក្អួត និងមានភាពប្រែប្រួលជាមួយនឹងសំឡេង និងពន្លឺ។ អ្នកជំងឺប្រកាំងតែងតែប្រើប្រាស់ថ្នាំ ប៉ុន្តែពួកគេពុំសូវបន្តការព្យាបាលទេ ដោយសារតែការចំណាយច្រើនទៅលើថ្នាំ និងភាពមិនងាយស្រួលមួយចំនួន។ ជាក់ស្ដែងការសិក្សាមួយនេះបានធ្វើតេស្តទៅលើអ្នកជំងឺប្រកាំងចំនួន ៥១នាក់ដែលមានទូរស័ព្ទទំនើបប្រើប្រាស់។ អ្នកជំងឺតម្រូវឲ្យប្រើប្រាស់ក្នុងរយៈពេល ៩០ថ្ងៃ ហើយកត់ចំណាំទុករៀងរាល់ថ្ងៃពីភាពធ្ងន់ធ្ងរនៃភាពឈឺចាប់របស់ពួកគេ។ ក្រុមអ្នកសិក្សាបានបន្តការស្រាវជ្រាវដើម្បីអ្នកជំងឺប្រើប្រាស់ឲ្យបានទូលំទូលាយ និងមានគម្រោងដាក់ឲ្យប្រើប្រាស់ជាការអនុវត្តក្នុងមន្ទីរពេទ្យផងដែរ។ លោកវេជ្ជបណ្ឌិតផ្នែកប្រព័ន្ធប្រសាទ Mia Minen បន្តបន្ថែមថា លទ្ធផលនេះអាចជួយបានច្រើន និងអាចបង្រៀនអ្នកជំងឺក្នុងការគ្រប់គ្រងការឈឺក្បាលរបស់ពួកគេ ប៉ុន្តែកម្មវិធីនេះ នៅពុំទាន់ចេញឲ្យប្រើប្រាស់ជាសាធារណៈនៅឡើយទេ។ ឯកសារយោង៖ https://www.sciencedaily.com/releases/2019/06/190604084850.htm 2019 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូលប្រព័ន្ធអុីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

Share

បើយោងតាមការសិក្សាស្រាវជ្រាវដែលបានចុះផ្សាយក្នុងវេបសាយវិទ្យាស្ថានសុខភាពជាតិអាមេរិក (PubMed) បានបង្ហាញថា ជំងឺឆ្លងនៅប្រព័ន្ធតម្រងនោម (UTIs) នៅតែជាបញ្ហាសុខភាពសារធាណៈដ៏គួរឲ្យព្រួយបារម្ភដោយអត្រានៃការឆ្លងជំងឺនេះប្រចាំឆ្នាំមានប្រមាណជា ១៥០លាននាក់ដែលភាគច្រើននៃការបង្ករោគបណ្តាលមកពីបាក់តេរីកាចសាហាវមួយចំនួនដូចជា Escherichia coli (80%), Klebsiella pneumoniae, Proteus mirabilis, Enterococcus faecalis និងStaphylococcus saprophyticus។ ដូចដែរមិត្តអ្នកអានបានជ្រាបខ្លះៗហើយថា ប្រព័ន្ធតម្រងនោមជាបណ្តុំសរីរាង្គផ្នែកខាងក្រោមនៃរាងកាយដែលមានតួនាទីយ៉ាងសំខាន់ក្នុងការបញ្ចេញជាតិពុល ត្រួតពិនិត្យសម្ពាធឈាមធ្វើឲ្យមានតុល្យភាពអេឡិចត្រូលីត្រ និងជាកត្តារួមចំណែកដ៏សំខាន់ក្នុងការផលិតគ្រាប់ឈាមក្រហមផងដែរ។ ប្រព័ន្ធតម្រងនោមរួមបញ្ចូលនូវសរីរាង្គតម្រងនោម ឬក្រលៀនចំនួន២ បង្ហួរនោមខាងលើ២ ប្លោកនោម១ និងបង្ហួរនោមខាងក្រោម១ សម្រាប់មនុស្សស្រី ដោយឡែកសម្រាប់មនុស្សប្រុស ប្រូស្តាតជាសរីរាង្គសម្គាល់១ បន្ថែមទៀតដែលស្ថិតនៅក្រោមប្លោកនោម។ និយមន័យ ការបង្ករោគលើប្រព័ន្ធតម្រងនោមគឺសំដៅលើការឈ្លានពានរបស់បាក់តេរីចំពោះសរីរាង្គណាមួយនៃប្រព័ន្ធតម្រងនោម ដែលជាទូទៅវាអាចបណ្តាលឲ្យមានការរលាក និងការបង្ករោគចំពោះសរីរាង្គទាំងនោះ។ ការបង្ករោគលើប្រព័ន្ធតម្រងនោមត្រូវបានបែងចែកជា ២ប្រភេទគឺ៖ • Infection Urinaire Haute ឬ Pyélonephrite/Pyelonephritis៖ ជាការបង្ករោគនៅប្រព័ន្ធតម្រងនោមផ្នែកខាងលើដែលមានដូចជាតម្រងនោម ឬក្រលៀន និងបង្ហួរនោមផ្នែកខាងលើ។ ក្នុងនោះដែរ វាត្រូវបានបែងចែកជា ២ប្រភេទបន្ថែមទៀតគឺ Pyélonephrite obstructive ដែលបង្កឲ្យមានការស្ទះទឹកនោម (ជួនកាលអាចបណ្តាលមកពីក្រួស ឬដុំមហារីក) និង Pyélonephrite non obstructive ដែលមូលហេតុចម្បងគឺបណ្តាលមកពីការបង្ករោគតាមឈាម (Hématogène) ជាពិសេសក្នុងករណីអ្នកជំងឺដែលមានប្រព័ន្ធការពាររាងកាយខ្សោយដូចជាអ្នកជំងឺទឹកនោមផ្អែម អ្នកប្រើថ្នាំបន្ថយប្រព័ន្ធការពាររាងកាយ (Corticoide, Immunodépresseur) ស្រ្ដីមានផ្ទៃពោះ អ្នកជំងឺខ្សោយតម្រងនោម... ជាកត្តាធ្វើឲ្យមេរោគមានឱកាសឈ្លានពានបាន។ Infection Urinaire Haute តែងបណ្តាលឲ្យមានគ្រោះថ្នាក់ធ្ងន់ធ្ងរដល់អាយុជីវិត។ • Infection Urinaire Basse៖ ជាការបង្ករោគនៅតម្រងនោមផ្នែកខាងក្រោម ដែលរាប់ចាប់ពីប្លោកនោម ប្រូស្តាត (សម្រាប់បុរស) និងបង្ហួរនោមខាងក្រោម។ ជាទូទៅ វាមិនបង្កជាគ្រោះថ្នាក់ធ្ងន់ធ្ងរដល់អាយុជីវិតភ្លាមៗដូច InfectionUrinaire Haute ឡើយ។ គួរបញ្ជាក់ផងដែរថា រហូតមកដល់ពេលនេះ អត្រានៃការបង្ករោគលើប្រព័ន្ធតម្រងនោមនៅតែមានចំនួនច្រើនគួរឲ្យកត់សម្គាល់ដដែល ហើយអ្វីដែលជាកង្វល់បន្ថែមទៀតនោះគឺភាពស៊ាំនៃមេរោគបង្កទៅនឹងថ្នាំអង់ទីប៊ីយ៉ូទិក ឬថ្នាំផ្សះកាន់តែមានចំនួនច្រើនឡើងៗ។ មូលហេតុ និងបុគ្គលប្រឈម បាក់តេរីជាមូលហេតុចម្បងដែលតែងបង្កឲ្យមានការរលាកតម្រងនោម និងបង្ករោគនៅសរីរាង្គទាំងឡាយនៃប្រព័ន្ធតម្រងនោម។ ក្នុងនោះដែរគេសង្កេតឃើញថា បុគ្គលដែលងាយប្រឈមនឹងជំងឺនេះមានដូចជា៖ • បុគ្គលដែលមានការរួមភេទញឹកញាប់ • វ័យចាស់ដែលអាចចាប់ពីអាយុ ៦០ឆ្នាំឡើង • អ្នកជំងឺទឹកនោមផ្អែម អ្នកជំងឺដែលមានប្រព័ន្ធការពាររាងកាយទ្រុឌទ្រោមដែលអាចជាអ្នកជំងឺHIV ឬអ្នកកំពុងប្រើប្រាស់ថ្នាំបន្ថយប្រព័ន្ធការពាររាងកាយ • អ្នកជំងឺខ្សោយតម្រងនោម • ស្រ្ដីមានផ្ទៃពោះ • បុគ្គលដែលមានបញ្ហាស្ទះទឹកនោម ដែលអាចបណ្តាលមកពីក្រួសក្នុងតម្រងនោម ដុំមហារីក ឬការរីកនៃក្រពេញប្រូស្តាតជាដើម។  គួរកត់សម្គាល់ដែរថា ស្ត្រីមានឱកាសប្រឈមនឹងការកើតជំងឺឆ្លងនៅប្រព័ន្ធតម្រងនោមជាងបុរស ដោយហេតុថា ជាលក្ខណៈធម្មជាតិស្ត្រីមានប្រវែងបង្ហួរនោមផ្នែកខាងក្រោមខ្លីជាងបុរស ដែលលក្ខខណ្ឌបែបនេះពិតជាអាចបង្កភាពងាយស្រួលដល់ការជ្រៀតចូលរបស់មេរោគ។ រោគសញ្ញា អ្នកអាចកត់សម្គាល់នូវសញ្ញាងាយៗខាងក្រោមដើម្បីជាគន្លឹះដែលអាចសង្ស័យថា ជាការបង្ករោគនៅប្រព័ន្ធតម្រងនោម ដែលសញ្ញាទាំងនោះមានដូចជា៖ • ចំនួនដងនៃការបត់ជើងតូចខុសប្រក្រតី (អាចញឹកញាប់ជាងមុន ឬមិនបត់ជើងសោះ) • ក្រហាយ ពិបាកបត់ជើងតូច ឬអាចឈឺបត់ជើងភ្លាម ទឹកនោមបញ្ចេញមកភ្លាមៗ  • ទឹកនោមមានក្លិនអាក្រក់ សភាពល្អក់ ខ្ទុះ ឬមានឈាមមកលាយឡំជាមួយ។ ករណីមានឈាមបែបនេះគឺជាសញ្ញាដ៏គួរឲ្យព្រួយបារម្ភដែលអាចទាក់ទងនឹងការរលាកធ្ងន់ធ្ងរ ក្រួសតម្រងនោម ឬមហារីកជាដើម • បន្ថែមពីនេះ អ្នកជំងឺអាចស្តែងចេញជាអាការៈក្តៅខ្លួន ស្រៀវស្រាញ ដែលជាសញ្ញាសម្គាល់នៃការបង្ករោគនៅប្រព័ន្ធតម្រងនោមផ្នែកខាងលើ (Infection Urinaire Haute)។ យន្តការនៃការបង្ករោគ ករណីដែលតែងកើតមានឡើងជាញឹកញាប់ចំពោះការបង្ករោគនៅតម្រងនោមនោះគឺការជ្រៀតចូលរបស់បាក់តេរីទៅក្នុងរាងកាយតាមរយៈបង្ហួរនោមផ្នែកខាងក្រោម។ បន្ទាប់មកបាក់តេរីចាប់ផ្តើមធ្វើការបែងចែកខ្លួនដើម្បីបង្កើនចំនួន ព្រមទាំងធ្វើដំណើរទៅកាន់តម្រងនោម ក្រលៀនដែលជាទីកន្លែងរស់នៅ និងបង្ករោគដ៏ល្អបំផុត។ រាល់ពេលមានបាក់តេរីចូលក្នុងរាងកាយខ្លួនរបស់យើងតែងធ្វើសកម្មភាពប្រឆាំងតបតដែលមានស្តែងជាអាការៈ និងសញ្ញាផ្សេងៗ។ ម៉្យាងក្រៅពីការចម្លងរោគតាមផ្លូវខាងក្រោមបាក់តេរីដែលស្ថិតនៅទីតាំងផ្សេងទៀតនៃរាងកាយក៏អាចបន្លាស់ទីតាមចរន្តឈាម ហើយមានសមត្ថភាពឈ្លានពាន និងបង្ករោគនៅតម្រងនោមបានដែរ។ ប៉ុន្តែករណីបែបនេះជាករណីដែលកម្រនឹងអាចកើតមានឡើងណាស់។ ការធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យ ដើម្បីបញ្ជាក់ច្បាស់អំពីមូលហេតុពិតប្រាកដដែលបណ្តាលឲ្យមានការបង្ករោគនៅតម្រងនោម ក្រុមគ្រូពេទ្យឯកទេសនឹងធ្វើការ៖ • ប្រមូលទឹកនោម និងវិភាគទឹកនោមរបស់អ្នកជំងឺតាមរយៈតេស្តម៉្យាងដែលមានឈ្មោះថា ECBU (Examine Cytobacteriologique des Urines)៖ ជាប្រភេទតេស្តដែលអាចពិនិត្យបានទាំងលក្ខណៈខាងក្រៅនៃទឹកនោមដោយផ្ទាល់ព្រមទាំងការបណ្តុះមេរោគជាមួយការធ្វើតេស្តថ្នាំផ្សះដែលអាចសម្លាប់មេរោគបានទៀតផង។ វិធីសាស្រ្តវិភាគទឹកនោមគឺជាវិធីសាស្ត្រដ៏ចាំបាច់ និងមិនអាចខានបាន ក្នុងការកំណត់រកអត្តសញ្ញាណពិតប្រាកដនៃមេរោគបង្កព្រមទាំងជាជំនួយក្នុងការព្យាបាលផងដែរ។ ក្រៅពីនេះ ក្រុមគ្រូពេទ្យក៏អាចពិនិត្យបន្ថែមតាមរយៈការធ្វើអេកូសាស្ត្រ ថតវិទ្យុសាស្ត្រ (ASP) ឬ Scanner ក្នុងករណីការធ្វើអេកូសាស្ត្រ និងថតវិទ្យុសាស្ត្រ(ASP) រករោគវិនិច្ឆ័យមិនឃើញ។ វិធីសាស្រ្តព្យាបាល ជាទូទៅ ការព្យាបាលត្រូវបានចែកចេញជា ២៖ ១ ការរលាកតម្រងនោមផ្នែកខាងក្រោម៖ • ពិនិត្យទឹកនោម(ECBU)  មុនឲ្យប្រើថ្នាំផ្សះ។ • ការជ្រើសរើសថ្នាំផ្សះ ដែលមានសមត្ថភាពប្រឆាំងនឹងបាក់តេរីបានច្រើនប្រភេទ (Antibiotique Larges Spectres) បន្ទាប់ពីយកទឹកនោមរួច។លទ្ធផល ECBU អាចបាននៅថ្ងៃទី ៣ ទៅ៥។ ក្រោយចេញលទ្ធផលបណ្តុះមេរោគ និងតេស្តភាពស៊ាំនៃថ្នាំផ្សះ អ្នកជំងឺប្រហែលជាអាចតម្រូវឲ្យមានការផ្លាស់ប្តូរប្រភេទថ្នាំផ្សះ ឬរក្សានូវការប្រើប្រភេទថ្នាំដដែល ទៅតាមលទ្ធផលបណ្តុះមេរោគ (Antibiogramme) បូករួមជាមួយការណែនាំអំពីការប្រើប្រាស់ថ្នាំផ្សះឲ្យបានត្រឹមត្រូវ និងគ្រប់ចំនួន។ • រុករក និងព្យាបាលមូលហេតុ៖ ប្រូស្តាតរីកប៉ោងក្រួសស្ទះបង្ហួរខាងក្រោមត្បៀតបង្ហួរខាងក្រោមមានដុំសាច់បង្ហួរខាងក្រោម….។ ២ ការរលាកតម្រងនោមផ្នែកខាងលើ (អ្នកជំងឺត្រូវសម្រាកពេទ្យ) • Pyélonephrite aigue obstructive៖ បង្ហូរទឹកនោមដែលស្ទះជាបន្ទាន់ Drainage en urgence (Sonde JJ ឬ Néphrostomie) បញ្ចៀសការប្រមូលផ្តុំនៃមេរោគ (Choc septique) ពិនិត្យទឹកនោម(ECBU) មុនឲ្យប្រើថ្នាំផ្សះ (Antibiotique larges Spectres) បន្ទាប់មកទៀតរុករកនិងព្យាបាលមូលហេតុ ក្រួសស្ទះបង្ហួរខាងលើ មហារីកសរីរាង្គនៅក្បែរដូចជាមហារីកមាត់ស្បូន ពោះវៀនធំ… ដែលសង្កត់លើបង្ហួរនោម • Pyélonephrite aigue non obstructive៖ ពិនិត្យទឹកនោម(ECBU) បណ្តុះមេរោគក្នុងឈាម (Culture du sang)  មុនឲ្យប្រើថ្នាំផ្សះ(Antibiotique Larges Spectres) រុករក និងព្យាបាល មូលហេតុអ្នកជំងឺទឹកនោមផ្អែម អ្នកជំងឺដែលមានប្រព័ន្ធការពាររាងកាយទ្រុឌទ្រោម ដែលអាចជាអ្នកជំងឺ HIV ឬអ្នកកំពុងប្រើប្រាស់ថ្នាំបន្ថយប្រព័ន្ធការពាររាងកាយ។ ផលវិបាក ប្រសិនបើអ្នកជំងឺមិនបានទទួលការព្យាបាលត្រឹមត្រូវទេនោះ អ្នកជំងឺអាចប្រឈមនឹងគ្រោះថ្នាក់ចំពោះសុខភាពដ៏គួរឲ្យព្រួយបារម្ភ៖ • ជាក់ស្តែង អ្នកជំងឺអាចនឹងបាត់បង់អាយុជីវិតដោយសារការឆ្លងមេរោគចូលក្នុងចរន្តឈាម (Septicémie) ដែលបង្កឲ្យមាន Choc Septique (ធ្លាក់សម្ពាធឈាមធ្ងន់ធ្ងរ) ក្នុងករណី Pyélonéphrite។ • ក្រៅពីនេះ មេរោគអាចនឹងមានភាពស៊ាំថ្នាំ (Résistances des antibiotiques) ចំពោះការមិនបានយកចិត្តទុកដាក់ទៅលើការព្យាបាលឲ្យបានត្រឹមត្រូវ។ ម៉្យាង កត្តានេះ ក៏អាចបណ្តាលឲ្យការព្យាបាលបន្ទាប់ជួបឧបសគ្គ ដោយហេតុថាការវិភាគ និងបណ្តុះមេរោគមិនអាចប្រព្រឹត្តទៅបាន (មេរោគបណ្តុះមិនដុះ)។ • ទាក់ទងនឹងការបង្ករោគនៅផ្នែកតម្រងនោមខាងក្រោម អ្នកជំងឺនឹងទទួលរងនូវការឈឺចាប់ ផលរំខានចំពោះសកម្មភាពប្រចាំថ្ងៃ ព្រមទាំងអាចវិវឌ្ឍជាការហូរឈាម (Cystite hémorragique) ជាពិសេសបន្តការឆ្លងរាលដាលទៅផ្នែកខាងលើដែលហៅថា Pyélonephrite។ វិធីសាស្រ្តការពារ តាមពិត ទម្លាប់ងាយៗប្រចាំថ្ងៃបានចូលរួមចំណែកកាត់បន្ថយអត្រានៃការឆ្លងរោគនៅប្រព័ន្ធតម្រងនោមយ៉ាងច្រើន។ សកម្មភាពទាំងនោះមានដូចជា៖ • ទម្លាប់ពិសាទឹកឲ្យបានច្រើន(៣លីត្រ ក្នុង២៤ម៉ោង) • ហាមទប់នោម ក្នុងរយៈពេលយូរ • រាល់ពេលបន្ទោបង់រួច ត្រូវលាងសម្អាតពីមុខទៅក្រោយ ដោយហេតុថា ទ្វារធំសម្បូរទៅដោយបាក់តេរីគ្រោះថ្នាក់ចំពោះតម្រងនោម • ត្រូវទៅបត់ជើងតូច រាល់ក្រោយពេលរួមភេទ (ទាំងប្រុស ទាំងស្រី) • រក្សាអនាម័យប្រដាប់ភេទឲ្យបានត្រឹមត្រូវ • ថែរក្សាសុខភាពឲ្យបានល្អ និងរឹងមាំ ចំពោះអ្នកមានប្រព័ន្ធការពាររាងកាយខ្សោយ (HIV, Immunosuppresseur) អ្នកជំងឺទឹកនោមផ្អែម...។ រាល់ពេលមានសញ្ញាណណាមួយទាក់ទងភាពមិនប្រក្រតីនៃសុខភាពតម្រងនោមដូចដែលបានរៀបរាប់ខាងលើសូមប្រញាប់អញ្ជើញទៅពិគ្រោះជាមួយក្រុមគ្រូពេទ្យជំនាញដោយចៀសវាងការប្រើប្រាស់ថ្នាំផ្សះដោយខ្លួនឯងមិនត្រឹមត្រូវ និងមិនគ្រប់កម្រិតដែលផ្តល់ជាផលលំបាកធ្ងន់ធ្ងរទៅនឹងការស៊ាំថ្នាំផ្សះ នាំឲ្យមានការចំណាយថវិកា ពេលវេលាកាន់តែច្រើន ហើយអាចបណ្តាលឲ្យបាត់បង់ជីវិតទៀតផង។ បន្ថែមពីនេះ អនាម័យប្រដាប់ភេទ និងការថែរក្សាសុខភាពប្រចាំថ្ងៃនៅតែជាកត្តាសំខាន់ដែលមិនគួរមើលរំលង។  បកស្រាយដោយ៖ វេជ្ជបណ្ឌិត ឈុន សុខា ឯកទេសតម្រងនោម និងជាអនុប្រធានផ្នែកតម្រងនោមនៃមន្ទីរពេទ្យមិត្តភាពខ្មែរ-សូវៀត អត្ថបទ៖ ដកស្រង់ចេញពីទស្សនាវដ្ដី ហេលស៍ថាម ប្រូ លេខ ៨១ 2019 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូលប្រព័ន្ធអុីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

Share

សេចក្តីជូនដំណឹងថ្ងៃទី៣០ ខែកក្តដា ឆ្នាំ២០១៩ ពីក្រសួងសុខាភិបាលនៃព្រះរាជាណាចក្រកម្ពុជាសូមជម្រាបជូនដល់សាធារណជនទាំងអស់ឲ្យបានជ្រាបថា៖ ក្រសួងសុខាភិបាលបានស្រាវជ្រាវ និងពិនិត្យឃើញមានក្រុមហ៊ុនឈ្មោះ Medi Well Pharma គ្មានច្បាប់អនុញ្ញាតពីក្រសួងសុខាភិបាល ហើយកំពុងចែកចាយឱសថឈ្មោះ CEFIXIM 100 (Cefixime 100mg Power for Oral Suspension) បិទលតាបត្រក្លែងក្លាយដោយគ្មានលេខបញ្ជិកាត្រឹមត្រូវពីក្រសួងសុខាភិបាលឡើយ។ អាស្រ័យដូចបានជម្រាមខាងលើ និងអនុលោមតាមច្បាប់ស្តីពីការគ្រប់គ្រងឱសថ និងច្បាប់វិសោធនកម្មច្បាប់ស្តីពីការគ្រប់គ្រងឱសថ ក្រសួងសុខាភិបាលមានវិធានការដូចតទៅ៖ ភ្នាក់ងារត្រួតពិនិត្យឱសថត្រូវសហការជាមួយមន្ទីរសុខាភិបាលរាជធានី ខេត្ត វេជ្ជបណ្ឌិត ឱសថការីដែលទទួលបន្ទុកបច្ចេកទេសនៃគ្រឹះស្ថានលក់ឱសថ និងអាជ្ញាធរមូលដ្ឋាន ដើម្បីតាមដានស្វែងរកម្ចាស់ក្រុមហ៊ុនខុសច្បាប់ខាងលើមកផ្តន្ទាទោសស្របតាមច្បាប់ និងប្រមូលឱសថឈ្មោះ Cefixim 100 មកកម្ទេចចោល និងត្រូវបញ្ឈប់ការចែកចាយ ប្រើប្រាស់ និងលក់ឱសថឈ្មោះ Cefixim 100 នេះជាបន្តទៀត។ ក្នុងករណីបងប្អូនប្រជាពលរដ្ឋបានជួប ឬប្រទះឃើញមានជនណាកំពុងចែកចាយ និងតាំងលក់ឱសថខុសច្បាប់ខាងលើនេះ សូមប្រញាប់ផ្តល់ព័ត៌មាន ឬត្រូវការព័ត៌មានបន្ថែមពីនាយកដ្ឋានឱសថ ចំណីអាហារ បរិក្ខារពេទ្យ និងគ្រឿងសំអាង សូមទំនាក់ទំនងតាមរយៈលេខទូរស័ព្ទ៖ ០១១ ៥៧៤ ៧៨៧, ០១២ ៩៨៣ ៣៣៤, ០១២ ៨៩២ ១២២, ០១៧ ៦០៦ ៦៧០, ០១៧ ៨៦៦ ៧៦០។ 2019 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូលប្រព័ន្ធអុីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

Share

រុក្ខជាតិកម្ពុជាមានសមាសធាតុឱសថខុសៗគ្នាក្នុងការព្យាបាលជំងឺផ្សេងៗជាច្រើន។ អាល់កាឡូអុីត ក្នុងរុក្ខជាតិគឺជាមេតាបូលីតរង (Secondary Metabolites) ដែលចូលរួមនៅក្នុងសកម្មភាពប្រឆាំងនឹងជំងឺផ្សេងៗដូចជាសកម្មភាពប្រឆាំងកោសិកាមហារីក ប្រឆាំងវីរុស ប្រឆាំងបាក់តេរី ប្រឆាំងរលាក និងប្រឆាំងជំងឺគ្រុនចាញ់។ ការសិក្សាស្រាវជ្រាវនេះគឺត្រូវបានធ្វើឡើងក្នុងគោលបំណងដើម្បី ធ្វើតេស្តរកវត្តមានរបស់អាល់កាឡូអុីតនៅក្នុងរុក្ខជាតិឱសថដែលបានប្រមូលពីខេត្តកោះកុង ប្រទេសកម្ពុជា។ រុក្ខជាតិចំនួន 39 សំណាក ត្រូវបានប្រមូលពីខេត្តកោះកុង ប្រទេសកម្ពុជាក្នុងខែមេសា ឆ្នាំ 2018។ សំណាករុក្ខជាតិនីមួយៗត្រូវបានធ្វើការសម្ងួតក្នុងពីរដំណាក់កាល ដោយដំណាក់កាលទី១ គឺការសម្ងួតដោយធ្វើការផ្លាស់ប្តូរក្រដាស់កាសែតថ្មីសម្រាប់សម្ងួតរុក្ខជាតិ និងដំណាក់កាលទី២ គឺការសម្ងួតរុក្ខជាតិក្នុងឡសម្ងួតរយៈពេល ២ថ្ងៃ។ បន្ទាប់ពីសម្ងួតរួចរុក្ខជាតិនីមួយៗត្រូវបានដាក់លេខកូដ ហើយតម្កល់ទុកនៅក្នុងតិណាល័យសាកលវិទ្យាល័យពុទ្ធិសាស្ត្រ(UP-Herbarium) មហាវិទ្យាល័យឱសថសាស្ត្រនៃសាកលវិទ្យាល័យពុទ្ធិសាស្ត្រ។ ដោយរុក្ខជាតិនីមួយៗត្រូវបានប្រមូលជាពីរសំណាក សំណាករុក្ខជាតិដែលមិនបានធ្វើការតម្កល់ទុក ត្រូវបានយកមកធ្វើតេស្តរកអាល់កាឡូអុីតដោយប្រើប្រាស់ប្រតិករ ៣ ប្រភេទរួមមាន Dragendorff, Mayer និង Wagner។ ក្នុងចំណោមរុក្ខជាតិចំនួន 39 សំណាកដែលបានប្រមូល រុក្ខជាតិភាគច្រើនស្ថិត នៅក្នុងគ្រួសារ Fabaceae (7.69%; n = 3), Lamiaceae (7.69%; n = 3), Myrtaceae (7.69%; n = 3), Zingiberaceae (7.69%; n = 3), Apocynaceae (5.13%; n = 2) និង Phyllanthaceae (5.13%; n = 2)។ ក្នុងចំណោមរុក្ខជាតិដែលប្រមូលបានមានរុក្ខជាតិចំនួន 71.79% (n = 28) ដែលត្រូវបានធ្វើតេស្តរកឃើញថាមានវត្តមានអាល់កាឡូអុីត។ រុក្ខជាតិដែលចម្រាញ់ដោយទឹកចំនួន 13 សំណាក (33.33%) ត្រូវបានរកឃើញថាមានវត្តមានអាល់កាឡូអុីត និងរុក្ខជាតិដែលចម្រាញ់ដោយអេតាណុលចំនួន 23 សំណាក (58.97%) ត្រូវបានរកឃើញផងដែរថាមានវត្តមានអាល់កាឡូអុីត។ សរុបមក អាល់កាឡូអុីតភាគច្រើនត្រូវបានរកឃើញនៅក្នុងរុក្ខជាតិដែលបានប្រមូលពីខេត្តកោះកុងប្រទេសកម្ពុជា។ ការសិក្សានេះគឺមានសារៈប្រយោជន៍យ៉ាងខ្លាំង ជាព័ត៌មានមូលដ្ឋានសម្រាប់ធ្វើការសិក្សាបន្តពាក់ព័ន្ធនឹងការបំបែកសមាសធាតុអាល់កាឡូអុីតចេញពីរុក្ខជាតិឱសថនៅកម្ពុជា។ អ្នកនិពន្ធដែលជានិស្សិត និងសាស្ត្រាចារ្យមហាវិទ្យាល័យឱសថសាស្ត្រសាកលវិទ្យាល័យពុទ្ធិសាស្ត្រ៖ នី ច័ន្ទសីហា ហេន ថារី អេង ស៊ីវម៉ីយ លី សុដាលីន តាង សុវណ្ណារ័ត្ន អុឹង ហ៊ុយឃីម ជា ស៊ីនកែវ សំអែល អត្ថបទ៖​ ដកស្រង់ចេញពីទស្សនាវដ្ដី ហេលស៍ថាម ប្រូ លេខ ៨០ 2019 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូលប្រព័ន្ធអុីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

Share

ការដាក់កងក្នុងដៃជាវិធីសាស្ត្រដ៏ពេញនិយមមួយក្នុងចំណោមវិធីសាស្ត្រពន្យារកំណើតអ័រម៉ូនផ្សេងទៀត។ ក្នុងនោះដែរចម្ងល់ជាច្រើនទាក់ទងនឹងការបញ្ឈប់ការប្រើប្រាស់ និងផលរំខាននានាដែលតែងកើតមានឡើងក្នុងអំឡុងពេលដាក់ និងបន្ទាប់ពីដកចេញនៅតែជាកង្វល់សុខភាពសម្រាប់សុភាពនារីទាំងឡាយ។ ជាក់ស្តែង មានករណីសិក្សារបស់មិត្តអ្នកអានម្នាក់ដែលមានចម្ងល់ពាក់ព័ន្ធនឹងការមានផ្ទៃពោះក្រោយបញ្ឈប់ការប្រើប្រាស់វិធីសាស្រ្តនេះភ្លាម។ សំណួរ៖ នាងខ្ញុំអាយុ ២៧ឆ្នាំ ភេទស្រី កម្ពស់ ១ម៉ែត្រ៥៨ មានមុខរបរជាអ្នកលក់ដូរ។ ខ្ញុំជ្រើសរើសមធ្យោបាយពន្យារកំណើតដោយការដាក់កងក្នុងដៃតែខ្ញុំដាក់បានតែរយៈពេល ១៨ខែ ក៏សម្រេចចិត្តដកវាចេញ។ មកដល់ពេលនេះខ្ញុំបានដកវាចេញរយៈពេល២ខែ ប៉ុន្តែខ្ញុំមិនមានមករដូវទេ។ ដូច្នេះ ខ្ញុំចង់សួរថា បើមិនទាន់មករដូវចឹង តើខ្ញុំអាចមានផ្ទៃពោះអំឡុងពេលមិនទាន់មានរដូវបានដែរឬទេ? ចម្លើយ៖ ស្ត្រីដែលបានកំពុងប្រើប្រាស់មធ្យោបាយពន្យារដោយដាក់កងក្នុងដៃ អាចប្រឈមក្នុងការមានផ្ទៃពោះតិចជាង ១%ប៉ុណ្ណោះ ថ្វីបើជាវដ្តរដូវរបស់ពួកគាត់មិនមានភាពទៀងទាត់ក៏ដោយ។ គួរបញ្ជាក់ថា ស្ត្រីដែលបានដកកងចេញអាចមានផ្ទៃពោះបានលឿនដូចគ្នាទៅនឹងស្ត្រីដែលបានបញ្ឈប់ការប្រើប្រាស់ការពន្យារកំណើតដោយមិនប្រើអ័រម៉ូនដែរ។ បើរដូវរបស់ប្អូនមកយឺត ប្អូនគួរតែទៅពិគ្រោះជាមួយគ្រូពេទ្យសម្ភព និងរោគស្ត្រីដើម្បីពិនិត្យមើលថាតើប្អូនមានផ្ទៃពោះ ឬយ៉ាងណា។ បកស្រាយដោយ៖ វេជ្ជបណ្ឌិត Anna Roslyakova ឯកទេសផ្នែកសម្ភព និងរោគស្រ្តី Women-Baby’s Center Anna អត្ថបទ៖​ ដកស្រង់ចេញពីទស្សនាវដ្ដី ហេលស៍ថាម ប្រូ លេខ ៨១ ©2019 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូលប្រព័ន្ធអុីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

Share

គ្រប់គ្នាច្បាស់ជាធ្លាប់ដឹងអំពីអត្ថប្រយោជន៍ខ្លះៗនៃស្រាក្រហមរួចមកហើយក៏ប៉ុន្តែអ្នកប្រហែលជាមិនទាន់ដឹងពីពេលវេលា និងបរិមាណដែលត្រូវទទួលទានស្រាក្រហមដើម្បីទទួលបានអត្ថប្រយោជន៍ខ្លាំងនៅឡើយទេ។ ការទទួលទានស្រាក្រហមបានត្រឹមត្រូវ អាចជួយថែរក្សាសុខភាពទូទៅ ក៏ដូចជាការពារពីជំងឺមួយចំនួនបានថែមទៀត។ កាត់បន្ថយភាពចាស់ ក្រែមការពារស្បែក និងហ្វូមលាងសម្អាតស្បែកមិនមែនជាជម្រើសតែមួយគត់របស់អ្នកសម្រាប់បញ្ចៀសឥទ្ធិពលនៃភាពចាស់បានទាំងស្រុងនោះទេ។ ដោយឡែក ស្រាក្រហម ឬស្រាទំពាំងបាយជូរ បែរជាមានប្រសិទ្ធភាពក្នុងការជួយការពារ និងទប់ស្កាត់ភាពជ្រីវជ្រួញបាន។ យោងតាមការសិក្សារបស់អ្នកវិទ្យាសាស្រ្តនៃសាកលវិទ្យាល័យបាសេឡូណាបានបង្ហាញថា ការទទួលទានស្រាក្រហម ឬស្រាទំពាំងបាយជូរពណ៌សអាចជួយកាត់បន្ថយផលប៉ះពាល់កាំរស្មីយូវីពីពន្លឺព្រះអាទិត្យ និងការពារអ្នកពីជំងឺស្បែកដ៏កាចសាហាវ ពិសេសវាអាចការពារស្បែកពីការមានប្រតិកម្មដោយសារកម្តៅថ្ងៃបានផងដែរ។ ម៉្យាងទៀតការផឹកស្រាក្រហម ឬស្រាទំពាំងបាយជូរនៅក្រោមពន្លឺថ្ងៃគឺជាផែនការមួយក្នុងការថែទាំសុខភាព និងធ្វើឲ្យមានសុខភាពល្អថែមទៀតផង។ បង្ការជំងឺភ្លេចភ្លាំង យោងតាមការស្រាវជ្រាវនៃមជ្ឈមណ្ឌលវេជ្ជសាស្រ្ត Loyola University Medical Center សហរដ្ឋអាមេរិកបានបង្ហាញថាអ្នកដែលពិសាស្រាក្រហមក្នុងកម្រិតមធ្យមគឺហាក់ដូចជាមិនសូវមានការវិវឌ្ឍទៅជាជំងឺភ្លេចភ្លាំងដល់ទៅ ២៣ភាគរយ។ លើសពីនេះ វាក៏ជួយការពារបញ្ហាឈាមកក និងកាត់បន្ថយការរលាកសរសៃឈាមបានយ៉ាងល្អផងដែរ។ ជួយឲ្យអាយុវែង ខណៈដែលការថែទាំសុខភាពត្រូវបានពង្រឹង ព្រមជាមួយគ្នានឹងការថែរក្សាសុខភាពក៏មានរឿងរ៉ាវជាច្រើនត្រូវធ្វើជាមួយនឹងការបង្កើនអាយុកាលរស់នៅផងដែរ។ ការសិក្សាមួយ មានឈ្មោះថា the 90+Study បានចាប់ផ្តើមកាលពីឆ្នាំ ២០០៣ ដែលសិក្សាពីកត្តាជួយឲ្យមនុស្សរស់នៅបានកាន់តែយូរដោយការសិក្សានោះបានបង្ហាញថា ការទទួលទានស្រាក្រហមអាចជាជំនួយដល់ការពន្យារអាយុរស់នៅ។ ខណៈដែលការទទួលទានស្រាមិនមែនជាកត្តាតែមួយដែលជំរុញឲ្យអ្នករស់នៅបានយូរនោះទេ តែជាពិសេសមនុស្សដែលទទួលទានស្រាក្រហមក្នុងបរិមាណសមស្រប អាចជួយបន្ទាបអត្រាជំងឺបេះដូង ជំងឺទឹកនោមផ្អែម និងកាត់បន្ថយជំងឺដាច់សរសៃឈាមផងដែរ។ ជួយធ្វើឲ្យប្រសើរឡើងនូវមុខងារសួត មិនគ្រាន់តែជាភេសជ្ជៈសម្រាប់សុខភាពបេះដូងនោះទេ ស្រាក្រហមក៏ត្រូវបានផ្សារភ្ជាប់ទៅនឹងមុខងាររបស់សួតឲ្យមានសុខភាពល្អ ពិសេសអ្នកជក់បារី។ នេះបើយោងតាមការសិក្សាស្រាវជ្រាវមួយរបស់អ្នកវិទ្យាសាស្រ្តជនជាតិហូឡង់បានបង្ហាញថា ការទទួលទានស្រាក្រហម ឬស្រាទំពាំងបាយជូរពណ៌សអាចប្រឆាំងនឹងជំងឺមហារីកសួត និងបង្កើនមុខងាររបស់សួតឲ្យប្រសើរឡើងដោយសារវាមានសារធាតុប្រឆាំងអុកស៊ីតកម្ម និងកាត់បន្ថយហានិភ័យនៃជំងឺមហារីកបានផងដែរ។ បង្កើនកម្រិតអូមេហ្គា-៣ ដូចដែលអ្នកបានដឹងស្រាប់ហើយថាដើម្បីទទួលបាននូវអាស៊ីតខ្លាញ់អូមេហ្គា-៣ អ្នកត្រូវទទួលទានត្រីសមុទ្រដូចជា ត្រីសាម៉ុង ត្រីធូណា ប៉ុន្តែរឿងមួយដែលលោកអ្នកមិននឹកស្មាននោះគឺការទទួលទានស្រាក្រហម ឬស្រាទំពាំងបាយជូរ។ ដោយយោងតាមការសិក្សាស្រាវជ្រាវរបស់អឺរ៉ុបបានបង្ហាញថាការទទួលទានស្រាក្រហមមួយកែវជារៀងរាល់ថ្ងៃអាចបង្កើនកម្រិតអាស៊ីតខ្លាញ់អូមេហ្គា-៣នៅក្នុងប្លាស្មា និងកោសិកាឈាមក្រហមជាពិសេសជួយការពារអ្នកពីជំងឺស្ទះសរសៃឈាមបេះដូង ជំងឺទឹកនោមផ្អែមប្រភេទទី២ និងជំងឺមហារីកសុដន់បានផងដែរ។ ដើម្បីទទួលបានអត្ថប្រយោជន៍ដ៏លើសលប់ពីស្រាក្រហមនោះ អ្នកត្រូវទទួលទានដោយកម្រិតមួយត្រឹមត្រូវ និងទទួលបានសុខភាពល្អ៖ • ១៥០មិល្លីលីត្រក្នុងមួយថ្ងៃ ឬ១២៥មិល្លីលីត្រ ពីរដងក្នុងមួយថ្ងៃសម្រាប់ការពារហានិភ័យនៃការកើតជំងឺបេះដូង • ចំពោះបុរស ១ ទៅ២កែវក្នុងមួយថ្ងៃ និងចំពោះស្រី្ត ១ ឬ១កែវកន្លះក្នុងមួយថ្ងៃសម្រាប់សុខភាពទូទៅ។ អត្ថបទ៖ ដកស្រង់ចេញពីទស្សនាវដ្ដី ហេលស៍ថាម ប្រូ លេខ ៧៩ ©2019 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូលប្រព័ន្ធអុីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

Share

ជាមួយសន្ទុះនៃការកើនឡើងនៃមជ្ឈមណ្ឌលវេជ្ជសាស្រ្តអន្តរជាតិនានានៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជា បានឆ្លុះបញ្ចាំងនូវភាពជឿនលឿន ទំនើប និងស្ដង់ដារទៅលើវិធីសាស្រ្តថែទាំ និងព្យាបាលសម្រាប់ប្រជាជនក្នុងយុគសម័យបច្ចុប្បន្ននេះ។ ជាក់ស្ដែង SGMC គឺជាមជ្ឈមណ្ឌលវេជ្ជសាស្រ្តសឹង្ហបុរីថ្មីមួយដែលមានទីតាំងនៅចំបេះដូងនៃរាជធានី ស្ថិតនៅជាន់ទី 3A នៃផ្សារទំនើប Bridge Mall។ ទន្ទឹមនឹងការលេចរូបរាងនៃមជ្ឈមណ្ឌលវេជ្ជសាស្រ្តថ្មីនេះ SGMC ក៏បាននាំយកកិច្ចពិភាក្សាអប់រំស្ដីពី “ដឹងពីសុខភាពរបស់លោកអ្នក” ដែលបានធ្វើឡើងនៅថ្ងៃទី ២៦ ខែកក្កដា ឆ្នាំ ២០១៩ ចាប់ពីម៉ោង ១០:៤៥ នាទីព្រឹក ដល់ ២:៣០ នាទីរសៀល និងត្រូវបានចាត់ចែងដោយ DrMap មកពីប្រទេសសឹង្ហបុរីផ្ទាល់។  សម្រាប់កិច្ចពិភាក្សានេះមានការចូលរួមដោយវេជ្ជបណ្ឌិតមកពីសឹង្ហបុរី ថៃ និងកម្ពុជា ដែលបានមកធ្វើបទបង្ហាញយ៉ាងពិស្ដារអំពី សុខភាពប្រព័ន្ធរំលាយអាហារ និងសារសំខាន់នៃការសុងពោះវៀនធំ ដោយ Dr. Jonathan Foo ព្រមទាំងមានកិច្ចពិភាក្សាវាគ្មិនស្តីពី សុខុមាលភាពគ្រប់ជ្រុងជ្រោយ និងហេតុអ្វីវាសំខាន់ ដឹកនាំសម្របសម្រួលដោយ Mr. Anthony Jude Tan អគ្គនាយកនៃ DrMap Singapore និងវេជ្ជបណ្ឌិតវាគ្មិន Dr. Terence Tan; Dr. Veasna Mean; Dr Setheka Yin និងDr. Nuchtarat Srelertros។ លោក Anthony បានបញ្ជាក់ថា “ចក្ខុវិស័យរបស់ SGMC គឺចូលរួមចំណែកទៅនឹងកំណើន និងការអប់រំថែទាំសុខភាពប្រជាជន ដូច្នេះហើយបានជា SGMC ជាមួយនឹងគណៈគ្រប់គ្រង DrMap តែងតែរៀបចំកិច្ចពិភាក្សាអប់រំបែបនេះជាញឹកញយ”។ ចំណែក Dr. Jonathan Foo ដែលជាគ្រូពេទ្យឯកទេសវះកាត់ទូទៅ និងវះកាត់ពោះវៀនធំមកពីសឹង្ហបុរីក៏បានពន្យល់ដោយសង្កត់ធ្ងន់ទៅលើ “អត្ថប្រយោជន៍នៃការត្រួតពិនិត្យដោយសុងពោះវៀនធំឲ្យបានទៀងទាត់ ដោយវាអាចជួយឲ្យយើងដឹងអំពីវត្តមានជំងឺមហារីកពោះវៀនធំ ក៏ដូចជាមធ្យោបាយមួយយ៉ាងមានប្រសិទ្ធភាពនៃការបង្ការជំងឺ ធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យ និងផ្ដល់ការព្យាបាលដល់អ្នកជំងឺឲ្យបានទាន់ពេលវេលា”។ ហើយសម្រាប់វគ្គពិភាក្សាវាគ្មិននាពេលរសៀលក៏បានផ្ដោតសំខាន់លើអភិក្រមសុខុមាលភាពគ្រប់ជ្រុងជ្រោយ និងតួនាទីរបស់អភិក្រមនេះនៅក្នុងការបង្ការថែទាំសុខភាព និងស្ដារសុខភាពឲ្យរឹងមាំឡើងវិញដែលចូលរួមពីសំណាក់វេជ្ជបណ្ឌិតប្រចាំការក្នុងស្រុករបស់ SGMC ពីររូបក៏ដូចជាវេជ្ជបណ្ឌិតអញ្ជើញមកពីប្រទេសសឹង្ហបុរី និងប្រទេសថៃទៀតផង។  គួរបញ្ជាក់ផងដែរ មជ្ឈមណ្ឌលវេជ្ជសាស្រ្តសឹង្ហបុរី (SGMC) មានគោលបំណងរៀបចំកិច្ចពិភាក្សាបែបនេះបន្ថែមទៀតនៅពេលមជ្ឈមណ្ឌលបើកទ្វារជាវេទិកាសហគមន៍ដូចជាការរៀបចំនៅតាមសាលារៀនជាដើម។ SGMC ចង់ផ្ដល់សេចក្ដីសង្ឃឹមដល់សហគមន៍តាមរយៈធ្វើខ្លួនឲ្យក្លាយជាអ្នកផ្ដល់សេវាថែទាំសុខភាពមួយឈានមុខគេនៅកម្ពុជា ដោយអនុវត្តស្ដង់ដារថែទាំវេជ្ជសាស្រ្តដ៏ល្អបំផុតរបស់សឹង្ហបុរីជាមួយនឹងអ្នកជំនាញ។  ©2019 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូលប្រព័ន្ធអុីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

Share

ក្រោយសម្រាល មាតាបិតាតែងនាំបុត្រធីតាជាទីស្រលាញ់មកទទួលវ៉ាក់សាំងប៉ុន្តែតើមាតាបិតាបានស្វែងយល់ស៊ីជម្រៅយ៉ាងណាខ្លះអំពីវ៉ាក់សាំង? អត្ថបទខាងក្រោមនឹងបង្ហាញព័ត៌មានសំខាន់ៗជុំវិញបញ្ហានេះតាមរយៈការបកស្រាយយ៉ាងក្បោះក្បាយពីសំណាក់សាស្ត្រាចារ្យវេជ្ជបណ្ឌិតឯកទេសកុមារមានខ្លឹមសារដូចតទៅ៖ និយមន័យ និងប្រភព វ៉ាក់សាំង គឺជាសារធាតុជីវសាស្ត្រដែលត្រូវបានរៀបចំឡើងដើម្បីបង្កើតជាភាពស៊ាំជាក់លាក់ (អង្គទីករ) នៅក្នុងសារពាង្គកាយមនុស្ស ឬសត្វក្នុងគោលបំណងឲ្យរាងកាយត្រៀមខ្លួនរួចជាស្រេចទប់ទល់នឹងការរាតត្បាតនៃមេរោគជាក់លាក់មួយដែលឈានមកដល់ក្នុងពេលអនាគត។ នេះមានន័យថាបើអ្នកចាក់វ៉ាក់សាំងការពារមេរោគកញ្ជ្រឹល នោះរាងកាយនឹងបង្កើតអង្គទីករការពារបានតែមេរោគកញ្ជ្រឹលមួយប៉ុណ្ណោះ។ ជាទូទៅ តួនាទីសំខាន់របស់វ៉ាក់សាំងគឺការបង្កើតបានជាអង្គទីករ ដែលប្រៀបបានជាទ័ពការពារប្រចាំរាងកាយដ៏ខ្លាំងក្លា ដែលរង់ចាំការប្រយុទ្ធប្រឆាំងនឹងមេរោគបានយ៉ាងមានប្រសិទ្ធភាព ប្រសិនបើវ៉ាក់សាំងទទួលបាននោះជាវ៉ាក់សាំងដែលមានគុណភាព និងទទួលបានត្រឹមត្រូវគ្រប់ចំនួនដងតាមការកំណត់។ វ៉ាក់សាំងត្រូវបានចម្រាញ់ចេញពី ៤ ប្រភពសំខាន់ៗគឺ៖ - វីរុសរស់ដែលបង្អន់សកម្មភាព (Live Vaccine) - វីរុសស្លាប់ (Kill form of virus/ Inactivated form virus) - បំណែកប្រូតេអុីនណាមួយនៃមេរោគ (Subunit of vaccine/ Conjugated vaccine) - ជាតិពុលនៃមេរោគ (Toxin form vaccine)។ ប្រភេទវ៉ាក់សាំងដែលចាំបាច់ត្រូវផ្តល់ជូនកុមារ នាពេលបច្ចុប្បន្ន មានវ៉ាក់សាំងចំនួន ១១ប្រភេទដែលត្រូវបានដាក់បញ្ចូលក្នុងកម្មវិធីថ្នាំបង្ការថ្នាក់ជាតិ។ នេះមានន័យថា ទារក និងកុមារគ្រប់រូបត្រូវមកទទួលវ៉ាក់សាំងទាំងអស់នេះដោយមិនចំណាយប្រាក់ តាំងពីពេលកើតដំបូងរហូតដល់អាយុកំណត់មួយ។ វ៉ាក់សាំងនេះមានដូចជា៖ - វ៉ាក់សាំងការពារជំងឺរបេង (BCG Vaccine) - វ៉ាក់សាំងការពារជំងឺគ្រុនស្វិតដៃជើង ដែលមានជាទម្រង់ចាក់ និងប្រើតាមមាត់ (OPV/IPV Vaccine) - វ៉ាក់សាំងការពារជំងឺរលាកថ្លើម បេ (HBV Vaccine) - វ៉ាក់សាំងការពារជំងឺរលាកសួត និងរលាកស្រោមខួរក្បាល (Haemophilus Influenzae B Vaccine) - វ៉ាក់សាំងការពារជំងឺខាន់ស្លាក់ (Diphtheria Vaccine) - វ៉ាក់សាំងការពារជំងឺតេតាណូស (Tetanus Vaccine) - វ៉ាក់សាំងការពារជំងឺក្អកមាន់ (DTaP vaccine) - វ៉ាក់សាំងការពារជំងឺរលាកស្រោមសួត (Pneumococcal Vaccine) - វ៉ាក់សាំងការពារជំងឺស្អូច កញ្រ្ជឹល និងស្រឡទែន (Measles, Mumps, Rubella Vaccine) - វ៉ាក់សាំងការពារជំងឺរលាកស្រោមខួរ (Japanese Encephalitis Vaccine)។ ក្រៅពីវ៉ាក់សាំងខាងលើនេះ មាតាបិតាទាំងឡាយក៏អាចនាំបុត្រធីតារបស់លោកអ្នកទៅទទួលវ៉ាក់សាំងសំខាន់ផ្សេងៗទៀតដែលមាននៅតាមបណ្តាគ្លីនិកធំៗ ឬមន្ទីរពិសោធន៍នានាដែលទទួលបានការអនុញ្ញាតពីក្រសួងសុខាភិបាល។ វ៉ាក់សាំងទាំងនោះមានដូចជា     ១. វ៉ាក់សាំងការពារជំងឺផ្តាសាយធំ (Grippe Vaccine)     ២. វ៉ាក់សាំងការពារជំងឺរាក (Rotavirus Vaccine)     ៣. វ៉ាក់សាំងការពារជំងឺរលាកស្រោមខួរ ដែលបណ្តាលមកពីបាក់តេរី (Meningococcal Vaccine )     ៤. វ៉ាក់សាំងការពារជំងឺគ្រុនពោះវៀន (Typhoid Vaccine)     ៥. វ៉ាក់សាំងការពារជំងឺអុតស្វាយ (Varicella Vaccine)     ៦. វ៉ាក់សាំងការពារជំងឺមហារីកមាត់ស្បូន (HPV)     ៧. វ៉ាក់សាំងការពារជំងឺឆ្កែឆ្កួត (Rabies Vaccine)។ អាយុដែលត្រូវទទួលវ៉ាក់សាំង ចំពោះវ៉ាក់សាំងថ្នាក់ជាតិទាំង ១១មុខខាងលើគឺនឹងត្រូវបានផ្តល់ជូនទារកនិងកុមារដោយឥតគិតថ្លៃចាប់តាំងពីកើតដំបូង។ ចំណែកការបែងចែកប្រភេទ និងចំនួនដងនៃវ៉ាក់សាំងដែលត្រូវផ្តល់ជូនគឺអាស្រ័យទាំងស្រុងទៅតាមប្រភេទនៃវ៉ាក់សាំងនីមួយៗ ព្រមទាំងអាយុរបស់ទារក និងកុមារ។ ប្រសិនបើមាតាបិតាទាំងឡាយចង់ស្វែងយល់កាន់តែច្បាស់ និងស៊ីជម្រៅអំពីចំនួនដង ឬប្រភេទនៃវ៉ាក់សាំងទាំងនោះ មាតាបិតាអាចអានបន្ថែមនូវព័ត៌មានលម្អិតដែលនៅក្នុងប័ណ្ណលឿង ដែលជាប័ណ្ណតាមដាននៃការទទួលវ៉ាក់សាំងរបស់កុមារ ព្រមទាំងបញ្ជាក់យ៉ាងច្បាស់ពីថ្ងៃ ខែដែលត្រូវមកទទួលវ៉ាក់សាំងលើកក្រោយទៀត។ ចំណែកការទទួលវ៉ាក់សាំងបន្ថែមផ្សេងទៀតក្រៅពីវ៉ាក់សាំងថ្នាក់ជាតិ ក៏អាស្រ័យទៅតាមអាយុផងដែរ។ ឧទាហរណ៍វ៉ាក់សាំងផ្តាសាយត្រូវបានផ្តល់ជូនចាប់ពីអាយុ ៦ខែឡើងទៅ វ៉ាក់សាំងអុតស្វាយអាយុ ៩ខែ វ៉ាក់សាំងគ្រុនពោះវៀន អាយុចាប់ពី ២ឆ្នាំ ចំណែកវ៉ាក់សាំងមហារីកមាត់ស្បូនអាចផ្តល់ជូនចំពោះក្មេងស្រីអាយុចាប់ពី ១០ឆ្នាំឡើងទៅជាដើម។ ផលវិបាកនៃការមកទទួលវ៉ាក់សាំងយឺតយ៉ាវ ភាពយឺតយ៉ាវនៃការមកទទួលវ៉ាក់សាំងអាចចែកចេញជា ២ប្រភេទហើយផលវិបាកដែលបង្កឡើងអាចមានភាពស្រដៀងគ្នាផងដែរដោយ៖ - ការយឺតយ៉ាវមិនព្រមមកទទួលវ៉ាក់សាំងតាំងពីលើកដំបូង៖ ទង្វើបែបនេះអាចបណ្តាលឲ្យទារក និងកុមារងាយប្រឈមនឹងការឆ្លងជំងឺកាចសាហាវផ្សេងៗដែលអាចគ្រោះថ្នាក់ដល់អាយុជីវិត - ការយឺតយ៉ាវក្នុងការមកទទួលវ៉ាក់សាំងជាលើកទី ២ ឬបន្តបន្ទាប់ទៀត៖ អាចបណ្តាលឲ្យវ៉ាក់សាំងដែលបានទទួលលើកមុនបាត់បង់ប្រសិទ្ធភាព ឬគ្មានប្រសិទ្ធភាព។ ជាទូទៅ មាតាបិតាអាចខកខានក្នុងការនាំបុត្រធីតាមកទទួលវ៉ាក់សាំងម្តងទៀតក្នុងគម្លាតរយៈពេល ២ទៅ៣ថ្ងៃបន្ទាប់ គិតចាប់ពីថ្ងៃដែលត្រូវមកជួបគ្រូពេទ្យ ទើបជាការប្រសើរ។ លក្ខខណ្ឌដែលមិនអាចទទួលវ៉ាក់សាំង តាមពិតកុមារស្ទើរតែគ្រប់រូបអាចទទួលបានវ៉ាក់សាំងគ្រប់ប្រភេទ លើកលែងក្នុងករណីមួយចំនួនដូចជាករណីអាល្លែកហ្ស៊ីធ្ងន់ធ្ងរ (Choc anaphylactic) ជាមួយប្រភេទវ៉ាក់សាំង ឬសារធាតុណាមួយនៃធាតុផ្សំដែលលាយក្នុងវ៉ាក់សាំង។ រោគសញ្ញានៃអាល្លែកហ្ស៊ីអាចស្តែងចេញនូវអាការៈដូចជាក្តៅខ្លួនខ្លាំងមិនអាចគ្រប់គ្រងបាន ការឡើងរមាស់(ប្រទាលត្រអាក)ពេញខ្លួន ហើម ពិបាកដកដង្ហើមជាដើម។ ក្រៅពីបញ្ហាអាល្លែកហ្ស៊ី ទារក និងកុមារដែលមានប្រព័ន្ធការពារខ្លួនខ្សោយ (មានជំងឺអេដស៍ មានជំងឺរ៉ាំរ៉ៃ ឬមានវិបតិ្តស្រូបអាហារធ្ងន់ធ្ងរ) ក៏មិនត្រូវបានផ្តល់អនុសាសន៍ទទួលវ៉ាក់សាំងដែរ ជាពិសេសប្រភេទវ៉ាក់សាំងដែលមានប្រភពពីវីរុសរស់ដែលបង្អន់សកម្មភាព (Live Vaccine)។ គួរបញ្ជាក់ថា ប្រភេទ Live Vaccine ទាំងនេះមានដូចជាវ៉ាក់សាំងកញ្ជ្រឹល ស្អូច និងស្រឡទែនជាដើម។ ផលរំខានក្រោយទទួលវ៉ាក់សាំង ក្រោយទទួលវ៉ាក់សាំងទារក និងកុមារនឹងស្តែងឡើងជារោគសញ្ញាគួរឲ្យកត់សម្គាល់មួយចំនួន ប៉ុន្តែមិនមានលក្ខណៈធ្ងន់ធ្ងរនោះទេ។ ជាក់ស្តែងទារក និងកុមារអាចមានបញ្ហារោល ឡើងក្រហម ឈឺចុកត្រង់ទីតាំងដែលម្ជុលបានចាក់ចូល (Injection site reaction) ព្រមទាំងអាការៈក្តៅខ្លួនស្រៀវស្រាញ ឈឺក្បាល ឈឺសាច់ដុំ ឈឺសន្លាក់ដែលតែងកើតមានឡើងជាញឹកញាប់។ ប៉ុន្តែបញ្ហាទាំងអស់នេះនឹងបាត់ទៅវិញក្នុងរយៈពេល ២ ទៅ៣ថ្ងៃបន្ទាប់ ឬក្រុមគ្រូពេទ្យអាចផ្តល់ជូនជាថ្នាំប៉ារ៉ាសេតាមុល ដើម្បីសម្រាលអាការៈឈឺចាប់ និងក្តៅខ្លួន។ ម៉្យាងការស្អំទឹកកកត្រង់ទីតាំងដែលឈឺចាប់ក៏ជាជម្រើសល្អដែលត្រូវបានយកមកអនុវត្តផងដែរ។ ការមកទទួលវ៉ាក់សាំងឲ្យបានត្រឹមត្រូវតាមពេលវេលាកំណត់ ជាពិសេសការទទួលបានវ៉ាក់សាំងដែលមានគុណភាពពិតជាអាចការពារអាយុជីរិតកូនជាទីស្រលាញ់របស់លោកអ្នកចៀសផុតពីជំងឺឆ្លងដ៏កាចសាហាវទាំងនោះបានយ៉ាងប្រសើរ។ សូមទៅទទួលសេវាកម្មនេះជាមួយស្ថាប័នដែលត្រូវបានទទួលស្គាល់ដោយក្រសួងសុខាភិបាល  ចៀសវាងការខាតបង់ប្រាក់កាស ព្រមទាំងអាចគ្រោះថ្នាក់ដល់សុខភាពទៀតផង។ បកស្រាយដោយ៖ សាស្ត្រាចារ្យវេជ្ជបណ្ឌិត ឈ ប៊ុនណា ឯកទេសរោគកុមារ ផ្នែកជំងឺធ្ងន់ និងសង្គ្រោះបន្ទាន់នៃមន្ទីរពេទ្យកុមារជាតិ អត្ថបទ៖​ ដកស្រង់ចេញពីទស្សនាវដ្ដី ហេលស៍ថាម ប្រូ លេខ ៨០ ©2019 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូលប្រព័ន្ធអុីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

Share

តើអ្នកឆ្ងល់មែនទេ ថាខំហាត់ប្រាណជាប្រចាំនិងតមអាហារមិនញ៉ាំច្រើន ក៏នៅតែមិនស្រកទម្ងន់ ឬស្រកយឺត? តោះមកអានអត្ថបទនេះអ្នកនឹងបានដឹងអំពីប្រភេទអាហារដែលអ្នកគួរដាក់ក្នុងបញ្ជីមុខម្ហូបប្រចាំថ្ងៃរបស់អ្នកដើម្បីបង្កើនល្បឿនក្នុងការសម្រកទម្ងន់និងរក្សារាងកាយអ្នកឲ្យនៅស្រស់ស្អាតយ៉ាងមានប្រសិទ្ធភាព។ ត្រីសាម៉ុង ត្រីសាម៉ុងសម្បូរដោយអាស៊ីតខ្លាញ់ ប្រូតេអុីន និងអូមេហ្គា ៣ ដែលធ្វើឲ្យវាជាជម្រើសដ៏ល្អសម្រាប់របបអាហារសម្រកទម្ងន់ ប្រកបដោយសុខភាព។ ថ្វីត្បិតថា ត្រីសាម៉ុងជាប្រភេទត្រី ដែលមានជាតិខ្លាញ់ ប៉ុន្តែវាបានផ្ដល់ប្រសិទ្ធភាពល្អមិនគួរឲ្យជឿ និងមានកាល់ឡូរីតិចតួច។ សាច់គោ និងសាច់មាន់ ការញ៉ាំសាច់គ្មានខ្លាញ់ គឺជាវិធីល្អបំផុតដើម្បីបង្កើនជាតិប្រូតេអុីនក្នុងខ្លួនរបស់អ្នក។ តាមការពិត សាច់ គឺជាអាហារសម្រកទម្ងន់ព្រោះវាមានប្រូតេអុីនខ្ពស់ ប្រសិនបើអ្នកមានការកំណត់វាក្នុងអាហារប្រចាំថ្ងៃច្បាស់លាស់ ហើយវាគួរតែជាប្រភេទសាច់ ក្រៅពីសាច់ក្រហម និងសាច់ជាប់ខ្លាញ់ដែលផ្ទុកខ្លាញ់ឆ្អែតច្រើនហួសប្រមាណ។ យោងតាមវេជ្ជបណ្ឌិតស្រាវជ្រាវផ្នែកអាហារូបត្ថម្ភ បានណែនាំឲ្យងាកមកចាប់អារម្មណ៍ប្រភេទសាច់គោដែលគ្មានជាប់ខ្លាញ់ និងសាច់ទ្រូងមាន់វិញ ព្រោះវាផ្ទុកប្រូតេអុីនខ្ពស់ និងចូលរួមចំណែកជួយក្នុងការសម្រកទម្ងន់ដោយមិនធ្វើឲ្យយើងឆាប់ឃ្លានវិញបន្ទាប់ពីពិសាអាហាររួចបានដល់ទៅ ៦០%។ ត្រីធូណា ត្រីធូណា គឺជាអាហារមានជាតិកាល់ឡូរីទាប ជាតិខ្លាញ់ទាប និងមានជាតិប្រូតេអុីនខ្ពស់។ ត្រីធូណាត្រូវបានសង្កេតឃើញមានប្រជាប្រិយភាពក្នុងចំណោមអ្នករក្សារាង និងអ្នកហាត់ប្រាណ ដែលកំពុងព្យាយាមកាត់បន្ថយការញ៉ាំ ព្រោះត្រីប្រភេទនេះអាចបង្កើនជាតិប្រូតេអុីនខណៈពេលដែលការរក្សាកាល់ឡូរី និងជាតិខ្លាញ់មានកម្រិតទាប។ ផ្លែប័រ ផ្លែប័រ គឺជាប្រភពនៃជាតិប្រេងល្អ ដែលអ្នកអាចបញ្ចូលនៅក្នុងរបបអាហាររបស់អ្នកនៅពេលដែលអ្នកព្យាយាមសម្រកទម្ងន់តែអ្នកត្រូវកំណត់ការទទួលទានរបស់អ្នកឲ្យនៅកម្រិតមធ្យម។ ប័រ មានផ្ទុកប្រភេទអាស៊ីតម៉្យាងឈ្មោះ Monounsaturated oleic acid ក្នុងកម្រិតខ្ពស់ដែលជាប្រភេទជាតិខ្លាញ់ដូចគ្នានៅក្នុងប្រេងអូលីវ។ បន្ថែមពីនោះវាក៏មានផ្ទុកសារធាតុចិញ្ចឹមសំខាន់ៗជាច្រើនដូចជាទឹក ជាតិសរសៃ និងប៉ូតាស្យូម។ ដំឡូងស្ងោរ អ្នកអាចជ្រើសរើសជាពិសេសគឺ ដំឡូងបារាំង។ ប្រសិនបើអ្នកទុកដំឡូងឲ្យត្រជាក់បន្ទាប់ពីស្ងោររួចវានឹងបង្កើតសារជាតិដែលមានជាតិសរសៃដែលត្រូវបានបង្ហាញថាមានអត្ថប្រយោជន៍ដល់សុខភាពជាច្រើនរួមទាំងការសម្រកទម្ងន់ផងដែរ។ បន្ថែមពីនេះពួកវាក៏មានប្រសិទ្ធភាពក្នុងការកាត់បន្ថយចំណង់អាហាររបស់អ្នក ហើយអាចទប់ស្កាត់ការញ៉ាំចំណីអាហាររបស់អ្នកនៅពេលក្រោយ។ ស៊ុប អាហារភាគច្រើនមានដង់ស៊ីតេថាមពលទាបប្រសិនជាប្រភេទអាហារក្នុងទម្រង់ទឹក ដែលផ្ដល់នូវកម្រិតកាល់ឡូរីទាប។ ការសិក្សាខ្លះបានបង្ហាញថាការទទួលទានអាហារដូចគ្នា ប៉ុន្តែក្នុងទម្រង់ជាស៊ុបជាជាងអាហារគោក ធ្វើឲ្យមនុស្សមានអារម្មណ៍ធូរស្រាលនិងទទួលទានបរិមាណកាល់ឡូរីតិច។ ស៊ុបអាចជាផ្នែកមួយ ដ៏មានប្រសិទ្ធភាពនៃរបបអាហារសម្រកទម្ងន់ ប៉ុន្តែអ្នកគួរព្យាយាមចៀសវាងស៊ុបជាប្រភេទក្រែម ខ្លាញ់ ឬប្រេងច្រើន។ ផ្លែឈើ អ្នកឯកទេសខាងសុខភាពភាគច្រើនយល់ស្របថាផ្លែឈើធ្វើឲ្យមានសុខភាពល្អ។ ការស្រាវជ្រាវលើប្រជាជនជាច្រើនបានបង្ហាញថាអ្នកដែលបរិភោគផ្លែឈើ និងបន្លែភាគច្រើនមានសុខភាពល្អជាងមនុស្សដែលមិនសូវបរិភោគ។ ថ្វីបើវាមានជាតិស្ករធម្មជាតិក៏ដោយ ក៏ពួកវាមានដង់ស៊ីតេថាមពលទាបហើយចំណាយពេលច្រើនបន្តិចក្នុងការទំពារ ចំណែកជាតិសរសៃរបស់វាអាចជួយការពារកុំឲ្យសារធាតុស្ករចេញឆាប់រហ័សទៅក្នុងចរន្តឈាម។ ជាក់ស្ដែងផ្លែឈើ មានជាតិសរសៃខ្ពស់ សារធាតុប្រឆាំងអុកស៊ីតកម្ម និងសារធាតុចិញ្ចឹមផ្សេងៗ ដែលពន្យឺតការកើនឡើងនៃជាតិស្ករនៅក្នុងឈាមបន្ទាប់ពីអាហារ។ យ៉ាអ៊ួ យ៉ាអ៊ួ អាចជួយបង្កើនសុខភាពប្រព័ន្ធរំលាយអាហារបានយ៉ាងល្អប្រសើរ ដែលអ្នកអាចជ្រើសរើសជារបបអាហារសម្រាប់ការសម្រកទម្ងន់ ប៉ុន្តែត្រូវចៀសវាងផលិតផលដែលមានជាតិស្ករបន្ថែម។ ប្រភេទនៃយ៉ាអ៊ួមួយចំនួនមានបាក់តេរីប្រូប៊ីយ៉ូទិច ដែលអាចបង្កើនមុខងារនៃពោះវៀនរបស់អ្នក ហើយនៅពេលដែលពោះវៀនមានសុខភាពល្អ វាអាចជួយការពារប្រឆាំងនឹងការរលាក និងការទប់ទល់នឹងអ័រម៉ូន Leptin ដែលជាកត្តាជំរុញដ៏សំខាន់មួយធ្វើឲ្យធាត់។ ផ្សិត អ្នកស្រាវជ្រាវមកពីសាកលវិទ្យាល័យ Buffalo បានរកឃើញថាផ្សិតប្រភេទ Portobellos អាចជួយអ្នកបញ្ចុះទម្ងន់ ដោយសារវាមានសមត្ថភាពក្នុងការគ្រប់គ្រងជាតិស្ករក្នុងឈាម ជួយការពារជំងឺទឹកនោមផ្អែម និងធ្វើឲ្យមានតុល្យភាពអ័រម៉ូន។ បន្ថែមពីនោះផ្សិតអាចជួយអ្នកឲ្យធ្វើលំហាត់ប្រាណបានយូរជាងធម្មតា។ អត្ថបទ៖​ ដកស្រង់ចេញពីទស្សនាវដ្ដី ហេលស៍ថាម ប្រូ លេខ ៨០ ©2019 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូលប្រព័ន្ធអុីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

Share

ការរលាកនៃក្រពេញភេទបុរស ឬក្រពេញប្រូស្តាត (Prostatitis) គឺជាជំងឺស្រួចស្រាវទាមទារនូវការព្យាបាលឲ្យបានទាន់ពេលវេលា។ បច្ចុប្បន្នជំងឺនេះហាក់មានការកើនឡើងច្រើននៅប្រទេសកម្ពុជា និងត្រូវបានរកឃើញជាញឹកញាប់ក្នុងចំណោមយុវវ័យពិសេសអ្នកមានដៃគូរួមភេទតែវាមិនត្រូវបានចាត់ចូលជាជំងឺតពូជឡើយ។ អ្វីជាមូលហេតុនៃការរលាកក្រពេញប្រូស្តាត? ជាទូទៅ ជំងឺរលាកក្រពេញប្រូស្តាតបង្កដោយមេរោគប្រភេទបាក់តេរី ដែលភាគច្រើនគឺ E.coli និងចំនួនតិចតួចផ្សេងទៀតរួមមាន Chlamydia ជាដើម។ បាក់តេរីបង្កទាំងនេះអាចឆ្លងពីមនុស្សម្នាក់ទៅកាន់មនុស្សម្នាក់ទៀតតាមរយៈការរួមភេទដោយមិនបានការពារសម្រាប់អ្នកមានដៃគូរួមភេទច្រើន។ ចំណែកកត្តារួមផ្សំផ្សេងទៀតធ្វើឲ្យងាយកើតជំងឺនេះគឺដោយសារអ្នកជំងឺមានការរលាកពងស្វាស។ តើការរលាកនេះមានសញ្ញាសម្គាល់អ្វីខ្លះ? ក្នុងរយៈពេលពី ១សប្តាហ៍ ទៅ១០ថ្ងៃក្រោយបន្ទាប់ពីការឆ្លងមេរោគ ឬបន្ទាប់ពីរួមភេទដោយមិនបានការពារជាមួយអ្នកមានដៃគូរួមភេទច្រើន នោះអ្នកជំងឺអាចមានសញ្ញាក្តៅខ្លួន រងាញាក់ នោមញឹក-ក្តៅ-ក្រហាយ ទឹកនោមមានក្លិនស្អុយ ពណ៌ល្អក់ ពេលខ្លះ មានហូរខ្ទុះនៅចុងប្រដាប់ភេទ និងខ្លះទៀតមានឈាមនៅក្នុងទឹកកាម (ទឹកមេជីវិត) ដែលអ្នកជំងឺអាចសម្គាល់ឃើញនៅពេលរួមភេទ។ តើត្រូវធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យរបៀបណា? បន្ទាប់ពីលេចចេញនូវរោគសញ្ញាមិនប្រក្រតីអ្នកជំងឺត្រូវធ្វើការណាត់ជួបជាមួយគ្រូពេទ្យជាបន្ទាន់។ ករណីនេះដែរអ្នកជំងឺនឹងតម្រូវឲ្យធ្វើការត្រួតពិនិត្យតាម ២របៀបរួមមាន៖ • ការពិនិត្យគ្លីនិក៖ គ្រូពេទ្យនឹងធ្វើការសិក្សាលើរោគសញ្ញារបស់អ្នកជំងឺដូចបានរៀបរាប់ខាងលើ និងពិនិត្យបន្ថែមដោយលូកស្ទាបក្រពេញប្រូស្តាតតាមទ្វារលាមកដើម្បីរកសញ្ញាណនៃការក្តៅ រីក និងឈឺចាប់។ • ការពិនិត្យអមគ្លីនិក៖ គ្រូពេទ្យនឹងយកទឹកនោមរបស់អ្នកជំងឺទៅពិនិត្យ ដើម្បីរកឲ្យឃើញថាមានមេរោគអ្វីខ្លះ បន្ទាប់មកយកទឹកនោមទៅបណ្តុះរកប្រភេទមេរោគបង្កជាក់លាក់ដើម្បីអាចប្រើប្រាស់ថ្នាំផ្សះឲ្យត្រូវនឹងប្រភេទមេរោគនោះ។ ម៉្យាងវិញទៀតអ្នកជំងឺអាចនឹងតម្រូវឲ្យថតអេកូសាស្ត្រករណីអ្នកជំងឺមានការបង្ករោគរហូតអាប់សែ ឬការកកខ្ទុះរួចទៅហើយ។ រលាកក្រពេញប្រូស្តាតត្រូវព្យាបាលដូចម្តេច? នៅពេលអ្នកជំងឺបានធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យរកឃើញថាមានការរលាកក្រពេញប្រូស្តាត ឬក្រពេញភេទនេះ គ្រូពេទ្យនឹងធ្វើការព្យាបាលដោយផ្អែកលើស្ថានភាពដោយឡែកៗនៃអ្នកជំងឺនៅពេលជួបពេទ្យ៖ • ករណីគ្មានអាប់សែ៖ អ្នកជំងឺនឹងត្រូវព្យាបាលដោយប្រើថ្នាំចាក់ ៤៨ទៅ៧២ម៉ោង រួចបន្តប្រើថ្នាំផ្សះដោយលេបពី ២ទៅ៣សប្តាហ៍ ដោយមិនតម្រូវឲ្យសម្រាកពេទ្យនោះទេ។ • ករណីមានអាប់សែ៖ អ្នកជំងឺអាចនឹងត្រូវវះកាត់បង្ហូរខ្ទុះចេញ និងលាងសម្អាតឲ្យស្អាត រួមជាមួយការប្រើថ្នាំផ្សះក្នុងរយៈពេល ២ទៅ៣សប្តាហ៍ដោយឲ្យអ្នកជំងឺសម្រាកពេទ្យ។ គួរបញ្ជាក់ថា ការព្យាបាលនេះអាចនឹងតម្រូវឲ្យព្យាបាលទាំងអ្នកជំងឺ និងដៃគូរួមភេទរបស់អ្នកជំងឺផងដែរ ដើម្បីធានានូវការព្យាបាលឲ្យបានជាសះស្បើយ។ ករណីមិនបានព្យាបាលឲ្យទាន់ពេលវេលា អ្នកជំងឺនឹងបង្កជាការមានមេរោគក្នុងឈាមដែលបង្កើនការប្រឈមនឹងការរលាកខ្លាំងពេញខ្លួន និងប៉ះពាល់ដល់អាយុជីវិត។ តើអាចការពារពីការរលាកក្រពេញប្រូស្តាតបានដែរទេ? ជាការពិតណាស់ ដោយសារការរលាកក្រពេញប្រូស្តាតឆ្លងដោយសារការរួមភេទ ដូច្នេះអ្នកក៏អាចការពារខ្លួនបាន ដោយត្រូវការពារពីមូលហេតុនៃការឆ្លង៖ • ការពារបើមានដៃគូរួមភេទច្រើន ឬគួរមានដៃគូរួមភេទតែមួយ • ចៀសវាងការរួមភេទប្រសិនស្ត្រីធ្លាក់ស ឬមានបញ្ហារោគស្ត្រីផ្សេងទៀត។ ប្រសិនអ្នកមាននូវអាការៈមិនស្រួលលើបញ្ហាប្រព័ន្ធទឹកនោម ដូចជានោមញឹក ឈឺ ក្រហាយ មានខ្ទុះ ឬសញ្ញាសង្ស័យណាមួយ អ្នកត្រូវប្រឹក្សា និងពិនិត្យជាមួយគ្រូពេទ្យជំនាញដើម្បីទទួលបានការព្យាបាលមួយត្រឹមត្រូវ ប្រកបដោយប្រសិទ្ធភាព និងជាសះស្បើយ។ ចំពោះគ្រូពេទ្យ ឬអ្នកប្រកបវិជ្ជាជីវសុខាភិបាលគួរធ្វើការព្យាបាលស្របតាមបច្ចេកទេស និងការប្រើថ្នាំឲ្យបានត្រឹមត្រូវ។ បកស្រាយដោយ៖ វេជ្ជបណ្ឌិត ចាន់ ប៊ុនថា ឯកទេសផ្នែកវះកាត់ប្រព័ន្ធទឹកមូត្រ នៃមន្ទីរពេទ្យព្រះកុសុមៈ និងជាប្រធានមន្ទីរសម្រាកព្យាបាលអុិនដ្រា អត្ថបទ៖​ ដកស្រង់ចេញពីទស្សនាវដ្ដី ហេលស៍ថាម ប្រូ លេខ ៨១ ©2019 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូលប្រព័ន្ធអុីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ 

Share
Top