Loading...

Your cart (4)

Product thumb

Basic hooded sweatshirt in pink

  • Color: Pink
  • Size: S
$15.00 $31.00
Product thumb

Mid-rise slim cropped fit jeans

  • Size: M
$76.00
Product thumb

Men fashion gray shoes

  • Color: Gray
  • Size: 10.5
$84.00
Subtotal: $198.65
Checkout

ការលូតលាស់របស់កុមារត្រូវធ្វើឡើងទៅតាមលំដាប់ការធំធាត់នៃរាងកាយ រួមបញ្ចូលទាំងការចាប់កាន់ ចេះដើរ ឬការនិយាយជាដើម ដែលភាពមិនប្រក្រតី ឬយឺតយ៉ាវនៃដំណើរការណាមួយ អាចជាប់ពាក់ព័ន្ធនឹងបញ្ហាសុខភាពខ្លះដែលអ្នកគួរតែធ្វើការស្វែងយល់។ សំណួរ ៖ នាងខ្ញុំរស់នៅខេត្តកំពង់ស្ពឺ។ នាងខ្ញុំមានកូនចំនួន ៣នាក់ ហើយនាងខ្ញុំមានចម្ងល់មួយចង់សួរទៅកាន់លោកវេជ្ជបណ្ឌិតថា ចំពោះកូនទី ៣របស់ខ្ញុំដែលមានអាយុ ១ឆ្នាំ ៨ខែ ហេតុអ្វីបានជាកូនរបស់ខ្ញុំមិនទាន់ចេះដើរទៀត បើកូនរបស់ខ្ញុំ ២នាក់មុនសុទ្ធតែចេះដើរបាននៅអាយុ ១ឆ្នាំ ២ខែ? ចម្លើយ ៖ ប្រក្រតីភាពនៃការមានផ្ទៃពោះ ឬការសម្រាលកូនដែលមានភាពត្រឹមត្រូវ គឺកូនទី១ត្រូវមានទម្ងន់ស្រាល ជាងកូនទី២ ហើយកូនទី ២ត្រូវមានទម្ងន់ស្រាល ជាងកូនទី៣ (ខុសគ្នាតែ ១ ឬ២ខាំ ក៏ត្រូវរាប់បញ្ចូលផងដែរ)៖ • បើកូនទី ៣ មានទម្ងន់ស្រាលជាងកូនទី២ នោះការមិនទាន់ចេះដើររបស់កុមារអាចមកពីសុខភាពមិនសូវល្អ ដែលបណ្តាលមកពីកុមារខ្លួនឯង (ទាក់ទងនឹងការលូតលាស់ផ្នែកបញ្ញារបស់កុមារ) ឬនៅអំឡុងពេលពពោះ ការបរិភោគ និងការគេងរបស់ម្តាយមិនសូវបានល្អ ឬម្តាយមានជំងឺប្រចាំកាយជាដើម។ • បើកូនទី ៣ មានទម្ងន់ធ្ងន់ជាងកូនទី ២ នោះការមិនទាន់ចេះដើរអាចបណ្តាលមកពីសរីរាង្គរបស់កុមារដែលមិនមែនជាជំងឺទាក់ទងនឹងបញ្ញានោះទេ។ បកស្រាយដោយ​៖​  វេជ្ជបណ្ឌិត ជា គឹមហោ ឯកទេសរោគកុមារ នាយករងប្រតិបត្តិមន្ទីរពេទ្យចំការមន និងជាប្រធាន គ្លីនិក ពេជ្រ ស័ក្តិសិទ្ធិ  ©2018 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

ចែករំលែក

ការចិញ្ចឹមបីបាច់ថែរក្សាកូន ជាកាតព្វកិច្ចដ៏ធំ និងចាំបាច់របស់មាតាបិតាគ្រប់រូប ហើយលោកអ្នកក៏ត្រូវតែប្រាកដថាអ្នកនឹងអាចមើលថែទាំពួកគេបានល្អ ឲ្យមានសុខភាពល្អ និងរឹងមាំ ទើបអាចចៀសឆ្ងាយអំពីបញ្ហាសុខភាព ក៏ដូចជាជំងឺផ្សេងៗ។ តើអ្នកដឹងទេថា…ការផ្តល់នូវសារធាតុចិញ្ចឹមគ្រប់គ្រាន់ និងការធ្វើលំហាត់ប្រាណ ក៏ដូចជាបំពេញសកម្មភាពមួយចំនួនរយៈពេលប្រមាណ៦០នាទីក្នុងមួយថ្ងៃ ដល់កូនៗរបស់អ្នក គឺអាចការពារពួកគេពីបញ្ហាលើសទម្ងន់ ជំងឺទឹកនោមផ្អែម និងជំងឺរ៉ាំរ៉ៃមួយចំនួនផងដែរ?   បើសិនជាអាច លោកអ្នកអាចសាកល្បងនូវទង្វើ ក៏ដូចជាសកម្មភាពខាងក្រោមនេះ ដើម្បីភាពរឹងមាំ នៃសុខភាព និងជីវិតរបស់កូនជាទីស្រឡាញ់របស់អ្នក…   បង្កើតនូវទម្លាប់ធ្វើអ្វីដែលសកម្ម ត្រឹមតែ៦០នាទី ក្នុងរយៈពេល២៤ម៉ោង (មួយថ្ងៃ)ក៏ល្មមគ្រប់គ្រាន់សម្រាប់ឲ្យអ្នក និងកូនរបស់អ្នកបំពេញនូវសកម្មភាពខ្លះដែលបង្កនូវភាពសកម្មនៅក្នុងក្រុមគ្រួសារ។ ក្នុងនោះ អ្នកអាចសាកល្បងនូវហ្គេមមួយចំនួនដូចខាងក្រោម ៖ - បោះប៉េងប៉ោងលេងទៅវិញទៅមក - ផ្លុំពពុះសាប៊ូ ដែលអាចឲ្យកូនរបស់អ្នករត់ចាប់លេង - លេងបាល់ទាត់ ឬលេងបោះបាល់ - ដើរកម្សាន្តនៅសួនច្បារ ឬទីធ្លាណាមួយ។ លើកទឹកចិត្តពួកគេក្នុងការបំពេញសកម្មភាព មានវិធីជាច្រើនដែលអ្នកអាចធ្វើបាន ដើម្បីបង្ហាញអំពីការផ្តល់កម្លាំងចិត្តដល់ពួកគេក្នុងការបំពេញសកម្មភាពដែលជួយឲ្យសុខភាពរឹងមាំ។ ជាក់ស្តែងបន្ថែមពីលើការចុះឈ្មោះឲ្យពួកគេក្នុងក្លឹបកីឡា ឬថ្នាក់រៀនអ្វីនោះ អ្នកក៏គួរតែចំណាយពេលខ្លះទៅចូលរួមមើលពួកគេ ឬលើកទឹកចិត្តពេលមានការប្រកួតមិនថាមិត្តភាព ឬប្រកួតដណ្តើមពានរង្វាន់ក្តី។ មិនត្រឹមតែប៉ុណ្ណោះ អ្នកក៏អាចគាំទ្រដល់ពួកគេ ដោយការត្រៀមនូវសម្លៀកបំពាក់ត្រឹមត្រូវសមស្របទៅនឹងសកម្មភាព ឬធ្វើការរៀបចំអាហារ ឬភេសជ្ជៈដែលជួយទ្រទ្រង់ដល់សកម្មភាពទាំងនោះផងដែរ។ កាត់បន្ថយ ឬកម្រិតពេលសម្លឹងអេក្រង់ ពេលសម្លឹងអេក្រង់ ជាពិសេសការមើលទូរទស្សន៍និងលេងអុីនធើណែត សុទ្ធតែបង្អាក់ពួកគេពីការធ្វើសកម្មភាព ហេតុនេះហើយ អ្នកត្រូវតែមានការដាក់កម្រិត និងកំណត់ពេលវេលា (អ្នកជំនាញណែនាំថា គួរតែចំណាយពេលតិចជាង២ម៉ោង សម្រាប់កុមារដែលមានអាយុ២ឆ្នាំ ឬលើសពីនេះ)ដែលពួកគេគួរតែចំណាយក្នុងការសម្លឹងមើលអេក្រង់។ បើសិនជាអាច អ្នកគួរតែចៀសវាងការដាក់ទូរទស្សន៍ ឬកុំព្យូទ័រនៅក្នុងបន្ទប់របស់ពួកគេហើយដាក់នៅបន្ទប់ទទួលភ្ញៀវ ឬ កន្លែងណាដែលអ្នកអាចឃ្លាំមើលពួកគេបាន។ បន្ថែមពីលើនេះ អ្នកក៏គួរតែមានគម្រោងក្នុងការធ្វើសកម្មភាពផ្សេងៗដើម្បីជំនួសឲ្យការចំណាយពេលអង្គុយចុច និងសម្លឹងមើលតែអេក្រង់។   បង្កើតទម្លាប់ក្នុងការរៀបចំអាហារដែលល្អសម្រាប់សុខភាព វាអាចជាទង្វើតូចតាចដែលអ្នកធ្វើជាប្រចាំក្នុងការរៀបចំម្ហូបអាហារសម្រាប់ក្រុមគ្រួសារ ក្នុងនោះមានដូចជា ការចម្អិនអាហារដោយប្រើប្រេងអូលីវជំនួសឲ្យប៊័រ  ការកាត់បន្ថយការទទួលទានអាហារដែលមានជាតិផ្អែមជាពិសេសនៅពេលយប់ ជំនួសឲ្យការរៀបចំនូវភេសជ្ជៈកំប៉ុង អ្នកគួររៀបចំទឹកធម្មតា ទឹកដោះគោមានជាតិខ្លាញ់ទាប(Low-fat milk) ទឹកផ្លែឈើស្រស់ និងប្រើប្រាស់បន្លែក្នុងអាហារឲ្យបានច្រើន។ល។ ប្រុងប្រយ័ត្នជាមួយរបៀបរបបក្នុងការទុកដាក់អាហារ អ្នកប្រហែលជាមិនចាប់អារម្មណ៍ទេថា ទម្លាប់មួយចំនួនជាពិសេសការទុកដាក់ចំណីអាហារនៅក្នុងផ្ទះរបស់អ្នកក៏មានឥទ្ធិពលលើសុខភាពរបស់ពួកគេដែរ។ ជាក់ស្តែង ជាជាងការដាក់នូវប្រអប់នំ ឬចំណីកញ្ចប់ អ្នកគួរត្រៀមនូវផ្លែឈើ ឬអាហារដែលចម្អិននៅផ្ទះសម្រាប់ពួកគេវិញ។ គន្លឹះមួយទៀត គឺការប្រើប្រាស់ចានដែលមានទំហំតូចល្មមនិងប្រើជាប្រចាំ ដើម្បីកម្រិតនូវបរិមាណនៃការទទួលទានរបស់ពួកគេ។   ធ្វើជាគំរូដល់កូនរបស់អ្នក ដូចដែលដឹងស្រាប់ហើយថា លោកអ្នកជាគំរូទីមួយ និងជិតស្និទ្ធជាងគេសម្រាប់បុត្រធីតារបស់អ្នក ហេតុនេះហើយ ប្រសិនបើអ្នកប្រកាន់ខ្ជាប់នូវទម្លាប់ល្អអ្វីនោះ ពួកគេក៏នឹងងាយអនុវត្តតាមផងដែរ។ ជាឧទាហរណ៍ អ្នកអាចមានទម្លាប់ក្នុងការចាត់ទុកសុខភាពជាអាទិភាព តាមរយៈសកម្មភាពប្រចាំថ្ងៃនៅចំពោះមុខពួកគេ ហើយពន្យល់ប្រាប់ ក៏ដូចជារំលឹកជារឿយៗអំពីអត្ថប្រយោជន៍របស់វា។ ថ្វីត្បិតថា វាត្រូវការពេលវេលាខ្លះក៏ដោយ ពួកគេនឹងសង្កេតឃើញ និងអនុវត្តតាមបន្តិចម្តងៗជាមិនខាន។ ©2018 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ 

ចែករំលែក

ជំងឺអុតស្វាយកើតមាននៅលើអ្នកដែលមានប្រព័ន្ធការពាររាងកាយចុះខ្សោយ មិនមានអង់ទីក័រការពារពីម្តាយឬមិនបានចាក់វ៉ាក់សាំងការពារ។ គេច្រើនសង្កេតឃើញជំងឺនេះ កើតច្រើនលើកុមារមានអាយុចន្លោះពី ៦ខែដល់១៥ឆ្នាំ។ សំណួរ ៖ កូនប្រុសនាងខ្ញុំអាយុ ៥ឆ្នាំ ប៉ុន្មានថ្ងៃនេះ កូនខ្ញុំមានចេញអុតស្វាយស្ទើរពេញខ្លួន។ នាងខ្ញុំចង់សួរគ្រូពេទ្យថាតើជំងឺនេះអាចឆ្លងពីមនុស្សម្នាក់ទៅម្នាក់ទៀតឬទេ? ហើយធ្វើយ៉ាងណាទៅទើបឆាប់ជាទៅវិញ? ចម្លើយ ៖ ជំងឺអុតស្វាយមាន៥ ប្រភេទ ហើយក៏អាចបង្ការ និងព្យាបាលបានដែរ។ ចំពោះជំងឺអុតស្វាយ អាចឆ្លងពីមនុស្សម្នាក់ទៅម្នាក់ទៀតបានតាមរយៈទឹករងៃ។ ជំងឺនេះអាចបង្កគ្រោះថ្នាក់ធ្ងន់ធ្ងរ ព្រោះវាកើតជាដំបៅធំៗ និងគ្រប់កន្លែង ជាពិសេសកើតមានលើភ្នែក បំពង់ក ក្នុងត្រចៀក និងលើប្រដាប់ភេទជាដើម ហើយបន្សល់ជាស្នាមធំៗ។  គួរបញ្ជាក់ផងដែរថា ជំងឺអុតស្វាយអាចកើតលើសពីម្តងចំពោះមនុស្សម្នាក់ ហេតុនេះការចាក់វ៉ាក់សាំងការពារបានចំពោះអ្នកធ្លាប់កើតប្រភេទអុតស្វាយកម្រិតស្រាល។ ពេលកូនមានជំងឺនេះ គួរតែបញ្ជូនកុមារ ទៅមន្ទីរពេទ្យដែលមានជំនាញច្បាស់លាស់ដើម្បីព្យាបាល និងគួរតែលុបបំបាត់គំនិតដែលថាពេល មានជំងឺអុតស្វាយ មិនបាច់ទៅជួបគ្រូពេទ្យជំនាញគ្រាន់តែទុកឲ្យអ្នកជំងឺ ងូតទឹក និងមិនបាច់មានការព្យាបាលនោះ។ បកស្រាយដោយ ៖ វេជ្ជបណ្ឌិត ជា គឹមហោ ឯកទេសរោគកុមារ នាយករងប្រតិបត្តិមន្ទីរពេទ្យចំការមន និងជាប្រធានគ្លីនិកពេជ្រស័ក្តិសិទ្ធិ ©2018 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

ចែករំលែក

សម្ដីក៏ដូចជាពាក្យពេចន៍ដែលអ្នកនិយាយទៅកាន់កូនរបស់អ្នក ជាពិសេសក្មេងតូចគឺសុទ្ធតែមានឥទ្ធិពលដល់ពួកគេ ដែលស្របពេលជាមួយគ្នាគឺអាចជះឥទ្ធិពលដល់ទំនាក់ទំនងរវាងលោកអ្នក និងកូនផងដែរ។ ដោយហេតុថា ក្មេងងាយនឹងទទួលការប៉ះទង្គិចផ្លូវអារម្មណ៍ និងងាយចាប់យកនូវអ្វីដែលពួកគេបានឃើញ និងឮ ដូចនេះហើយ អ្នកគួរមានការប្រុងប្រយ័ត្នចំពោះការប្រើប្រាស់ពាក្យពេចន៍ ពិសេសក្នុងការសន្ទនាប្រចាំថ្ងៃ។ ខាងក្រោមនេះ ជាសម្តីខ្លះដែលអ្នកគួរនិយាយឲ្យបានជាប្រចាំ ដើម្បីបង្កើតនូវផលវិជ្ជមានដល់ទំនាក់ទំនងរវាងអ្នក និងកូន ដែលក្នុងនោះមានដូចជា ៖ «ប៉ាម៉ាក់ស្រឡាញ់កូន» អត្ថន័យ គឺវិសេសវិសាលណាស់ ហើយវាប្រៀបបានជាកម្លាំងចិត្តមួយដល់កូនរបស់អ្នក ដែលអាចធ្វើឲ្យគេទទួលបានអារម្មណ៍ ក៏ដូចជាឥទ្ធិពលនៃក្តីស្រឡាញ់ពីអ្នកផងដែរ ដែលនេះ គឺមានន័យថា «អ្នកស្រឡាញ់គេក្នុងនាមជាសមាជិកគ្រួសារដ៏ជិតស្និទ្ធ និងគួរឲ្យស្រឡាញ់មួយរូប»។ «កូនឯង រៀនឆាប់ចេះណាស់!» ការរៀនសូត្រអ្វីមួយដែលថ្មី ជាជំនាញដ៏ពិសេសមួយរបស់កូនក្មេង ហើយពេលខ្លះវាប្រៀបបានជាសកម្មភាពនៃការលេងកម្សាន្តរបស់គេដែរដែលជាហេតុធ្វើឲ្យគេមិនបានចាប់អារម្មណ៍ថាខ្លួនឯងកំពុងរៀន តែក៏អាចរីកចម្រើន និងសប្បាយក្នុងពេលតែមួយ។ មិនថាលទ្ធផលដែលគេធ្វើបានល្អ ឬមិនល្អយ៉ាងណានោះទេ សូមកុំភ្លេចនិយាយសរសើរពួកគេ មុននឹងផ្តល់នូវមតិយោបល់រិះគន់ក្នុងន័យស្ថាបនាផ្សេងៗ។ «អរគុណ» កុំភ្លេចថា អ្នកជាគំរូរបស់កូនអ្នក ហេតុនេះហើយ ប្រសិនបើចង់បង្រៀនឲ្យពួកគេចេះអំពីការគួរសម ឬការថ្លែងនូវអំណរដល់អ្នកដទៃ អ្នកត្រូវធ្វើវាជាមុនសិន ហើយការដែលនិយាយជាប្រចាំចំពោះគេ នឹងធ្វើឲ្យពួកគេចំណាំមើល និងអនុវត្តតាមអ្នក។ ជាក់ស្តែង ទម្លាប់នៃការមានអំណរចំពោះអ្វីៗ និងមនុស្សល្អៗនៅជុំវិញខ្លួនជាជំនាញក្នុងទំនាក់ទំនងសង្គមមួយដ៏ចាំបាច់។ «សុំទោស» ស្រដៀងនឹងពាក្យ«អរគុណ»ដែរ អ្នកប្រាកដជាចង់ឲ្យកូនអ្នកចេះគួរសមចំពោះអ្នកដទៃ ដូចនេះហើយ មិនថាជាកំហុសតូច ឬធំនោះទេ អ្នកត្រូវហ៊ាននិយាយពាក្យ«សុំទោស» និងបង្ហាញដោយចិត្តស្មោះ នោះកូនរបស់អ្នកនឹងព្យាយាមនិយាយដូចគ្នា រាល់ពេលដែលគេកសាងកំហុសអ្វីមួយ។ «តើកូនគិតបែបណាដែរ  ប្រសិនបើយើង…?» ការសួរសំណួរបែបនេះ ជាជំហានមួយក្នុងការបង្ហាញនូវកិច្ចសហការក្នុងក្រុមគ្រួសារ ហើយអ្នកក៏អាចដឹងឮអំពីមតិយោបល់ថាតើពួកគេយល់ព្រម ឬមានយោបល់យ៉ាងណាដែរ។  វាក៏ប្រៀបបាននឹងលំហាត់ប្រាណក្នុងការគិតមួយសម្រាប់ពួកគេ   ដែលអាចឲ្យកូនរបស់អ្នករៀនធ្វើការសម្រេចចិត្ត និងមានទំនួលខុសត្រូវចំពោះជម្រើស ក៏ដូចជាការសម្រេចចិត្តរបស់ពួកគេ។   មិនត្រឹមតែប៉ុណ្ណោះវាក៏នឹងអាចធ្វើឲ្យគេគិតថា គេជាចំណែកមួយដ៏សំខាន់ហើយយោបល់របស់គេក៏មានតម្លៃផងដែរ។ «តោះ!អាន…» ការអានសៀវភៅឲ្យកូនអ្នកស្តាប់ ឬការបង្រៀនកូនរបស់អ្នកឲ្យរៀនអាន ជួយពង្រឹងជំនាញជាច្រើនដល់ពួកគេ ស្របពេលដែលពង្រឹងនូវទំនាក់ទំនងរវាងអ្នកទាំងពីរឲ្យកាន់តែរឹងមាំផងដែរ។ការអាន ជាការរៀនដែលបើកបង្ហាញកូនរបស់អ្នកទៅកាន់ពិភពលោក ជីវិត និងគំនិតជាច្រើន ដែលចាំបាច់សម្រាប់ជីវិត។ «នរណាក៏ធ្លាប់ខុស ក៏មានបញ្ហាដែរ» បញ្ហា និងកំហុសតែងតែកើតមានហើយនរណាក៏ធ្លាប់ជាចំណែកនៃបញ្ហា ឬកំហុសដែរ តែការទទួលស្គាល់ការពិត និងរៀនសូត្រអំពីកំហុសដែលបានប្រព្រឹត្តទាំងនោះ ទើបជាអ្វីដែលមិនមែនមនុស្សគ្រប់គ្នាធ្វើបាន។ រាល់ពេលដែលកូនរបស់អ្នកធ្វើអ្វីខុសឆ្គង ឬមិនបានដូចក្តីប្រាថ្នានោះ សូមលើកឡើងនូវមេរៀនណាមួយដែលអ្នកធ្លាប់ឆ្លងកាត់កន្លងមក ហើយពន្យល់ប្រាប់ពួកគេឲ្យចេះប្រឈម   និងដោះស្រាយនឹងវាប្រកបដោយប្រសិទ្ធភាព។ ©2018 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាងដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេង ឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

ចែករំលែក

ដូចម្តេចដែលហៅថាជំងឺគ្រុនឈាម? គ្រុនឈាមជាជំងឺឆ្លងមួយប្រភេទ បង្កឡើងដោយវីរុសដាំង កើតជាពិសេសនៅរដូវភ្លៀង និងអាចប្រឈមចំពោះមនុស្សគ្រប់វ័យ ទាំងក្មេង និងមនុស្សចាស់។ ជាក់ស្តែង ជំងឺគ្រុនឈាមបង្កឡើងដោយមូសខ្លាញីមានផ្ទុកនូវមេរោគគ្រុនឈាមខាំ ដែលវាមានបែងចែកជា២ប្រភេទ៖ • Aedes aegypti ជាប្រភេទមូសខ្លាញី ខាំនៅក្នុងផ្ទះ • Aedes albopictus ជាប្រភេទមូសខ្លាញីខាំនៅក្រៅផ្ទះ។           បុគ្គលដែលមានកត្តាប្រឈមខ្លាំងជាមួយនឹងជំងឺគ្រុនឈាមខ្ពស់បំផុត រួមមាន ៖ • កុមារអាយុក្រោម១ឆ្នាំ • ហូរឈាមធ្ងន់ធ្ងរ • មានស្ហុករយៈពេលយូរ • កុមារដែលធាត់លើសទម្ងន់ • កុមារដែលមានជំងឺពីកំណើត • ស្ត្រីមានផ្ទៃពោះ • មនុស្សចាស់។          សញ្ញានៃក្មេងកើតជំងឺគ្រុនឈាមស្តែងឡើង ដូចជា៖ • មានក្តៅខ្លួន និងប្រវត្តិក្តៅខ្លួនខ្លាំង ពី៣៩-៤០អង្សា ក្នុងរយៈពេលពី២ទៅ៧ថ្ងៃ • មិនឆ្លើយតបនឹងថ្នាំប៉ារ៉ាសេតាម៉ុលដែលប្រើដើម្បីបញ្ចុះកម្តៅ • មានអាការៈសន្លឹម មិនលេង ញ៉ាំមិនបានអស់កម្លាំង ឈឺក្នុងពោះ ក្អួត ឈឺក្បាល ចុករួយគ្រាប់ភ្នែក  និងរង្វង់ភ្នែក ឈឺចុកចាប់រាងកាយ  កន្ទួលរោលលើស្បែក   និងមានសញ្ញានៃការហូរឈាមផ្សេងៗ។ គ្រុនឈាមចំពោះកុមារមានការវិវឌ្ឍ និងយន្តការដូចម្តេច? ដំបូង មូសខ្លាញីមិនមានមេរោគគ្រុនឈាមនោះទេប៉ុន្តែវាអាចចម្លងបានលុះត្រាតែវាបានខាំបឺតឈាមអ្នកជំងឺដែលមានផ្ទុកមេរោគគ្រុនឈាមក្នុងដំណាក់កាលក្តៅខ្លួន បន្ទាប់មករយៈពេលពី៧-១០ថ្ងៃក្រោយ ទើបវាអាចខាំចម្លងទៅកុមារមួយទៀតបាន ក្រោយមកទៀតរយៈពេលពី៥-៨ថ្ងៃ ទើបកុមារនោះមានស្តែងចេញនូវរោគសញ្ញាដូចដែលបានរៀបរាប់ខាងលើ។ ជំងឺគ្រុនឈាមមានយន្តការពីរសំខាន់គឺ បង្កឲ្យមានការជ្រាបចេញនៃប្លាស្មាពីក្នុងសរសៃឈាម និងមានការហូរឈាម ដែលអាចធ្វើឲ្យកុមារបាត់បង់ជាតិទឹកនៅក្នុងខ្លួន រហូតដល់មានស្ហុក (ជីពចរខ្សោយហើយញាប់  ត្រជាក់ចុងដៃចុងជើង បែកញើសស្អិត ការបំពេញសរសៃឈាមកាពីលែយូរលើសពី៣វិនាទី និងមានសម្ពាធឈាមធ្លាក់ទាប) ដែលងាយបង្កគ្រោះថ្នាក់ដល់អាយុជីវិត។ ប្រសិនបើកុមារមានសញ្ញានេះយូរលើសចាប់ពី៤ម៉ោងទៅ នោះនឹងបង្កឲ្យកុមារប្រឈមនឹងការខ្សោយនូវសរីរាង្គមួយចំនួនមានដូចជា ថ្លើម សួត បេះដូង និងតម្រងនោមជាដើម ដែលអាចធ្វើឲ្យកុមារបាត់បង់អាយុជីវិតបាន។          តើធ្វើដូចម្តេច ដើម្បីដឹងថាជាជំងឺគ្រុនឈាម? ករណីសង្ស័យថាកុមារមានជំងឺគ្រុនឈាម គ្រូពេទ្យនឹងតម្រូវឲ្យកុមារពិនិត្យឈាម មើលលើអេម៉ូក្រាម និងតេស្តមួយទៀតហៅថា NS1 អាចមើលដឹងថាកុមារមានមេរោគគ្រុនឈាមបានលឿននៅដំណាក់កាល២-៥ថ្ងៃដំបូងដែលក្មេងក្តៅខ្លួនខ្លាំង ប៉ុន្តែមិនអាចបែងចែកចេញអំពីកម្រិត និងដំណាក់កាលរបស់ជំងឺនោះទេ។         តើធ្វើដូចម្តេច ដើម្បីដឹងពីស្ថានភាពធ្ងន់ធ្ងរនៃជំងឺគ្រុនឈាម? ជំងឺគ្រុនឈាមត្រូវបានបែងចែកចំណាត់ថ្នាក់ជា៤កម្រិតធំៗ អាស្រ័យលើរោគសញ្ញា និងដំណាក់កាលរបស់វា៖ • កម្រិតទី១៖ ស្តែងចេញជាសញ្ញាហូរឈាមដោយការធ្វើឡាសេតេស្តវិជ្ជមាន (កន្ទួលក្រហមក្រោមស្បែក) និង ជាំលើស្បែកដោយសារការចាក់ថ្នាំ • កម្រិតទី២៖ គ្រុនឈាមកម្រិតទី១ រួមផ្សំជាមួយសញ្ញានៃការហូរឈាមដោយឯងៗដូចជាឈាមច្រមុះ ឈាមអញ្ចាញធ្មេញ ក្អួតឈាម និងបន្ទោបង់ឈាម ជាដើម • កម្រិតទី៣៖ គ្រុនឈាមកម្រិតទី១ និងកម្រិតទី២ រួមផ្សំជាមួយនឹងកុមារមានជីពចរខ្សោយហើយញាប់ ត្រជាក់ចុងដៃចុងជើង បែកញើសស្អិត ការបំពេញសរសៃឈាមកាពីលែយូរលើសពី៣វិនាទីនិងមានសម្ពាធឈាមធ្លាក់ទាប • កម្រិតទី៤៖ ជីពចរ និង សម្ពាធឈាមកុមារយកមិនបាន។ តើកុមារគ្រុនឈាមត្រូវព្យាបាលរបៀបណា? រហូតដល់បច្ចុប្បន្ននេះ ពុំមានឱសថ ឬការព្យាបាលណាមួយជាក់លាក់ចំពោះកុមារដែលមានជំងឺគ្រុនឈាមនោះទេ ប៉ុន្តែជំងឺនេះអាចធ្វើការព្យាបាល តាមដំណាក់កាលនីមួយៗ និងរោគសញ្ញាដែលកើតមានឡើង។ ជាឧទាហរណ៍ ប្រសិនបើក្មេងក្តៅខ្លួន គ្រូពេទ្យនឹងផ្តល់ថ្នាំបញ្ចុះកំដៅ ឬបើកុមារមានក្អួតផ្តល់ថ្នាំបំបាត់ក្អួតជាដើម។ សំខាន់បំផុត ការព្យាបាលជំងឺគ្រុនឈាមត្រូវពឹងផ្អែក លើការធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យ ប្រសិនបើធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យទាន់ពេលវេលា  នោះកុមារនឹងទទួលបានការព្យាបាលមួយត្រឹមត្រូវសមស្រប ហើយអត្រាស្លាប់ចំពោះកុមារមានជំងឺគ្រុនឈាមក៏ត្រូវបានកាត់បន្ថយដូចគ្នាផងដែរ។         ឱសថ និងអាហារអ្វីខ្លះ ត្រូវប្រើដោយប្រុងប្រយ័ត្ន ឬចៀសវាង? គួរបញ្ជាក់ថា បើកុមារមានអាការៈក្តៅខ្លួននៅរដូវភ្លៀង ឬជារដូវគ្រុនឈាម ហើយសង្ស័យថាកុមារមានជំងឺគ្រុនឈាម  អាណាព្យាបាល  ឬអ្នកថែទាំកុមារត្រូវចៀសវាងនូវការប្រើប្រាស់ថ្នាំ Aspirin ឬIbuprofen ព្រោះវាអាចបង្កផលវិបាកឲ្យកុមារមានហូរឈាមកាន់តែខ្លាំង  បើគាត់ពិតជាមានជំងឺគ្រុនឈាម។  ក្នុងអំឡុងពេលទទួលការព្យាបាលនេះ កុមារគួរទទួលទានអាហារទន់ៗ ហើយញ៉ាំតិចៗ និងច្រើនដង  ចៀសវាងហូបអាហារ ឬទឹកភេសជ្ជៈដែលមានពណ៌ក្រហម ឬក្រមៅ(ដោយហេតុថាពណ៌អាហារទាំងនេះអាចច្រឡំជាមួយនឹងឈាម)។ ធ្វើបែបណា ដើម្បីការពារកុមារពីជំងឺគ្រុនឈាម? • ឪពុកម្តាយ ឬអាណាព្យាបាលត្រូវជ្រើសរើសកន្លែងណាដែល កុមារដេក ឬលេង ឬរៀន ឬហូបអាហារ ដោយមិនឲ្យមូសខ្លាខាំបាន៖       -រក្សាកុមារតូចដេកនៅក្នុងមុងជានិច្ច       -ទីធ្លាកុមារលេងត្រូវមានខ្យល់ចេញចូល និងពន្លឺគ្រប់គ្រាន់។ • សម្អាតទីធ្លាជុំវិញផ្ទះ និងក្នុងផ្ទះឲ្យបានស្អាតជាពិសេសកន្លែងមានទឹកដក់ដែលអាចជាជម្រកនៃមូសខ្លា • ចិញ្ចឹមត្រីក្នុងពាងឲ្យស៊ីដង្កូវទឹក ឬគ្របពាងទឹកជាប្រចាំ ឬដាក់ថ្នាំអាបែតបើមាន • ស្លៀកសម្លៀកបំពាក់វែងៗឲ្យកុមារ • ប្រើស្រៃ្ពយ៍បាញ់លើស្បែកកុមារការពារមូសខាំ។ ប្រសិនបើមាតាបិតាគ្រប់រូបបានជួបនឹងរោគសញ្ញាសង្ស័យចំពោះកូនៗដូចរៀបរាប់ខាងលើ រួមមានអាការៈសន្លឹម មិនលេង   ញ៉ាំមិនបាន អស់កម្លាំង ឈឺក្នុងពោះ ក្អួត ឈឺក្បាល ចុករួយគ្រាប់ភ្នែក និងរង្វង់ភ្នែក ឈឺចុកចាប់រាងកាយ កន្ទួលរោលលើស្បែក និងមានសញ្ញានៃការហូរឈាមផ្សេងៗ  គួរប្រញាប់បញ្ជូនកូនទៅមន្ទីរពេទ្យ ឬមណ្ឌលសុខភាពដែលនៅជិតបំផុតឲ្យបានទាន់ពេលវេលា។ បកស្រាយដោយ ៖ វេជ្ជបណ្ឌិត ក្តាន់ យុវឌ្ឍនា ឯកទេសជំងឺឆ្លង និងគ្រុនឈាម នៃមន្ទីរពេទ្យកុមារជាតិ ©2018រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាងដោយHealthtime Corporationចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូលប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ 

ចែករំលែក

សំណួរ ៖ នាងខ្ញុំ អាយុ ២២ឆ្នាំ រស់នៅខេត្តបន្ទាយមានជ័យ។ នាងខ្ញុំមានសំណួរមួយចង់សួរទៅកាន់លោកវេជ្ជបណ្ឌិត “ហេតុអ្វីបានជាកូនរបស់ខ្ញុំមានអាយុ  ៣ឆ្នាំ  តែងតែហូរឈាមច្រមុះនៅពេលដែលមេឃក្តៅខ្លាំង”? ចម្លើយ ៖ កុមារអាចឈាមច្រមុះនៅពេលអាកាសធាតុប្រែប្រួល ជាពិសេសខែក្តៅដោយសរសៃងាយនឹងផុយនៅអាយុប៉ុណ្ណេះ ។ យ៉ាងណាមិញ ប្រសិនការឈាមនោះមានភាពមិនប្រក្រតី និងកើតឡើងជាញឹកញាប់ អ្នកគួរធ្វើការពិនិត្យជាមួយអ្នកឯកទេសខាងផ្នែក ត្រចៀក ច្រមុះ បំពង់ក ដោយសារវាអាចជាប់ទាក់ទងទៅនឹងបញ្ហាសរសៃច្រមុះ ឬ ឫសដូងច្រមុះ ឬជំងឺកំណកឈាម ឬគ្រាប់ឈាម។ បកស្រាយដោយ ៖ លោកវេជ្ជបណ្ឌិត លនទ្រីយ៍ ប៉ាទ្រិច ឯកទេសជំងឺកុមារ អនុប្រធានមន្ទីរពេទ្យខេត្តកំពង់ចាម និងទទួលបន្ទុកផ្នែកកុមារ ©2018 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

ចែករំលែក

សំណួរ ៖ នាងខ្ញុំ អាយុ ២៦ឆ្នាំ រស់នៅចោមចៅ។ នាងខ្ញុំមានសំណួរមួយចង់សួរទៅកាន់លោកវេជ្ជបណ្ឌិតថា កូនរបស់ខ្ញុំទើបតែមានអាយុ ៦ខែ ហើយប៉ុន្មានថ្ងៃមុន លោកតារបស់ប្តីខ្ញុំបានមកលេង ដោយគាត់មានជំងឺរបេងផង ហើយបានស្នាក់នៅជាមួយពួកយើងក្នុងរយៈពេល២ទៅ ៣ថ្ងៃ។ តើកូនរបស់ខ្ញុំអាចឆ្លងជំងឺនេះបាន ដែរឬទេ? ហើយនាងខ្ញុំគួរនាំកូនខ្ញុំ ទៅជួបពេទ្យ ដែរឬទេ? ចម្លើយ ៖ ករណីនេះពឹងផ្អែកលើស្ថានភាពពីរយ៉ាង ប្រសិនបើលោកតាមានបញ្ហាជំងឺរបេងកំពុងមានសកម្មភាពខ្លាំង (ពិនិត្យឃើញមេរោគរបេងក្នុងកំហាក) និងកំពុងទទួលបានការព្យាបាល អ្នកគួរនាំកូនរបស់អ្នកទៅពិភាក្សាជាមួយគ្រូពេទ្យមានជំនាញខាងផ្នែករបេង ដោយសារកុមារអាចប្រឈមទៅនឹងការឆ្លងខ្លាំងក្លា យ៉ាងណាមិញ ប្រសិនបើស្ថានភាពរបេងនោះបានព្យាបាលបានចប់សព្វគ្រប់ នោះការប្រឈមក៏អាចថយចុះ។ បកស្រាយដោយ ៖ វេជ្ជបណ្ឌិត លនទ្រីយ៍ ប៉ាទ្រិច ឯកទេសជំងឺកុមារ អនុប្រធានមន្ទីរពេទ្យខេត្តកំពង់ចាម និងទទួលបន្ទុកផ្នែកកុមារ ©2018 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

ចែករំលែក

ការចំណាយពេលនៅជាមួយគ្នាបានកាន់តែច្រើន រឹតតែមានឱកាសក្នុងការបង្កើននូវភាពស្និទ្ធស្នាល ភាពកក់ក្តៅ និងក្តីស្រឡាញ់នៅក្នុងរង្វង់គ្រួសារទៀត។ នាពេលបច្ចុប្បន្ននេះ វាហាក់ដូចជាឱកាសកម្រមួយសម្រាប់គ្រួសារទៅវិញដោយហេតុថាសមាជិកម្នាក់ៗជាក់ស្តែង គឺលោកឳពុកអ្នកម្តាយក្នុងវ័យធ្វើការរកស៊ីមិនសូវមានពេលទំនេរច្រើនឡើយសម្រាប់បុត្រធីតារបស់ខ្លួន។ ទោះបីជារវល់ម្តេចក្តី គ្រប់គ្នាត្រូវតែមានតុល្យភាពរវាងជីវិត និងការងារ មិនថាកាលវិភាគអ្នកមមាញឹកនឹងការសម្រេចនូវគោលដៅ ឬរកប្រាក់ចំណូល ដើម្បីផ្គត់ផ្គង់អនាគតនៃគ្រួសារកម្រិតណានោះទេ សូមទុកពេលវេលាខ្លះសម្រាប់ក្រុមគ្រួសារ ដែលជាមនុស្សជាទីស្រឡាញ់របស់អ្នកផង។ ប្រសិនបើមិនអាចឆ្លៀតបានក្នុងថ្ងៃធម្មតាទេនោះ សូមកុំបណ្តោយឲ្យថ្ងៃចុងសប្តាហ៍ ឬថ្ងៃឈប់សម្រាករំលងផុតទៅដោយការមិនមានពេលវេលាជាមួយគ្នាឲ្យសោះ។ ហេតុនេះហើយ តើមានអ្វីខ្លះដែលអ្នកអាចធ្វើបាន ដើម្បីចំណាយពេលវេលានោះជាមួយកូនៗរបស់អ្នក? ខាងក្រោមនេះ ជាគំនិតខ្លះៗដែលលោកអ្នកអាចធ្វើការពិចារណាបាន… ការទស្សនាភាពយន្ត ឬកម្មវិធីកម្សាន្តជាមួយគ្នា ជ្រើសរើសភាពយន្ត ឬកម្មវិធីកម្សាន្តណាមួយដែលអ្នកគិតថា អ្នក និងក្រុមគ្រួសារអាចមើលបានជាមួយគ្នាដោយមានការពិភាក្សាគ្នាពីនេះពីនោះ ដើម្បីឲ្យពេលវេលានោះកាន់តែមានគុណភាពបន្ថែមទៀត។ស្របពេលជាមួយគ្នា អ្នកក៏អាចបង្រៀនអំពីមេរៀនជីវិតផ្សេងៗដែលមានបង្ហាញនៅក្នុងភាពយន្ត ឬកម្មវិធីនោះដល់កូនៗរបស់អ្នកថែមទៀតផង ដែលការធ្វើបែបនេះ គឺអាចចំណេញបានទាំងសុភមង្គល និងការអប់រំផងដែរ។ ការប្រកួតប្រជែងសមត្ថភាព អាចជាការប្រកួតគូរគំនូរ ផ្គុំរូប ឬសមត្ថភាពផ្សេងៗដែលរឹតតែប្រសើរ បើអ្នកអាចផ្តល់នូវរង្វាន់លើកទឹកចិត្តដល់ពួកគេផងដែរ។ សកម្មភាពមួយនេះក៏នឹងបង្កើននូវភាពច្នៃប្រឌិត ទម្លាប់ក្នុងការគិត និងប្រឹងប្រែងដោយសុចរិតក្នុងការប្រកួតប្រជែង ដែលអាចឲ្យពួកគេត្រៀមខ្លួនសម្រាប់ពេលដែលត្រូវប្រកួតប្រជែងនៅខាងក្រៅទៀតផង។ ការចម្អិនអាហារ ប្រសិនបើអាច អ្នកអាចស្នើសុំឲ្យកូនៗរបស់ អ្នកចូលរួមក្នុងការរៀបចំ ក៏ដូចជាចម្អិនអាហារ សម្រាប់ក្រុមគ្រួសាររបស់អ្នក ដែលតាមរយៈការ ធ្វើបែបនេះ អ្នកអាចនឹងបង្រៀនពួកគេអំពីស្មារតីក្នុងការជួយគ្នាសម្រេចនូវគោលដៅរួម។ ស្របពេលជាមួយគ្នាអ្នកក៏អាចបង្រៀនពួកគេអំពីបំនិនជីវិតដ៏សំខាន់ គឺការធ្វើម្ហូបនេះតែម្តង ដែលនឹងជាប្រយោជន៍ទៅថ្ងៃអនាគតរបស់គេ។ ម្យ៉ាងទៀត អ្នកអាចឲ្យគេជួយភ្លក្សនូវមុខម្ហូបទាំងនោះហើយក៏រួមគ្នាសម្រេចនូវរសជាតិដែលអ្នកប្រាថ្នាព្រមគ្នាតែម្តង។ ការជប់លៀងញ៉ាំសាច់អាំង ការអាំងសាច់ ជាសកម្មភាពដ៏ប្រសើរបំផុតក្នុង ចំណោមសកម្មភាពនៅខាងក្រៅ (outdoor) ដទៃទៀត ព្រោះថាមិនត្រឹមតែបានញ៉ាំអាហារជុំគ្នាប៉ុណ្ណោះទេ គឺអាចចំណាយពេលក្នុងការអាំងសាច់ បណ្តើរ និយាយជជែកគ្នាបណ្តើរទៀតផង។ ពេលវេលាដែលចំណាយក៏រឹតតែមានគុណភាពថែមមួយកម្រិតទៀត ប្រសិនបើមានអ្នកចូលរួមកាន់តែច្រើនដែលអាចជាការជុំគ្នារវាងគ្រួសាររបស់មិត្តភក្តិអ្នកផ្ទាល់ ឬគ្រួសាររបស់មិត្តភក្តិកូនអ្នកផ្ទាល់ផងដែរ។ ការសម្រាកលំហែនៅឆ្នេរសមុទ្រ យូរៗម្តង ការទៅកម្សាន្តនៅឆ្នេរសមុទ្រជាលក្ខណៈគ្រួសារពិតជាបង្កើតនូវភាពសប្បាយរីករាយដល់កូនៗរបស់អ្នក តាមរយៈសកម្មភាពកម្សាន្តសប្បាយជាច្រើនរួមមាន ការសូនរូបជាមួយនឹងដីខ្សាច់ ការមុជទឹកសមុទ្រលេង ការប្រមូលរើសសំបកខ្យងខ្ចៅ ការចាប់ក្តាម ជាដើម។អ្នកក៏អាចលេងល្បែងជុំគ្រួសារដូចជាការលេងបាល់ ឬការលេងដេញចាប់គ្នាផងដែរ។ ការទស្សនាសួនសត្វ សួនធម្មជាតិ ឬសួនសិប្បនិម្មិត មានកន្លែងកម្សាន្តជាច្រើនដែលអ្នកអាចកំដរកូនរបស់អ្នកទៅបាន អាស្រ័យលើចំណង់ចំណូលចិត្តរបស់ពួកគេ។ លោកអ្នកអាចធ្វើការសាកសួរចិត្ត របស់ពួកគេជាមុនសិន ដើម្បីឲ្យប្រាកដក្នុងចិត្តថា គេនឹងសប្បាយចិត្តក្នុងការចូលរួម មិនមែនទៅដោយសារការបង្ខំ ឬរៀបចំរបស់អ្នកឡើយ។ ការចំណាយពេលទៅខាងក្រៅ រីករាយជាមួយនឹងធម្មជាតិក៏នឹងអាចផ្លាស់ប្តូរអារម្មណ៍ និងបរិយាកាសសម្រាប់អ្នក និងជាពិសេសកូនជាទីស្រឡាញ់ផ្ទាល់។ ការបោះតង់ ឬជំរុំ បែបឯកជន មិនសំដៅដល់ការបោះតង់នៅព្រៃភ្នំ ឬមាត់សមុទ្រ អ្វីឡើយ…អ្នកអាចប្រើប្រាស់សម្ភារៈផ្សេងជំនួសឲ្យតង់ (អាចជាការក្រាលកម្រាលគេងនៅលើ វាលស្មៅ ដោយមានដំបូលស្តើងគ្របពីលើ) ហើយគេងក្បែរកូនរបស់អ្នកដោយរើសយករឿងនិទានណាមួយមកនិយាយជូនពួកគេស្តាប់ (អ្នកគួររើសយករឿងណា ដែលមានគំនិតអប់រំល្អៗ ឬទាក់ទិននឹងបំណិនជីវិត)។ ស្របពេលជាមួយគ្នា អ្នកក៏ អាចរីករាយនឹងខ្យល់អាកាស ព្រមទាំងសំឡេងធម្មជាតិនាពេលរាត្រីដែលប្រាកដណាស់ គឺមានផលវិជ្ជមានចំពោះសុខភាពផ្លូវចិត្តរបស់អ្នក។ ©2018 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

ចែករំលែក

សំណួរ ៖ កូននាងខ្ញុំមានអាយុ ២ឆ្នាំ ៣ខែ បានផ្តាច់ដោះនៅអាយុ២០ខែ។ ក្រោយពេលផ្តាច់ដោះ ខ្ញុំសង្កេតឃើញថា កូនខ្ញុំឧស្សាហ៍រលាកបំពង់ក (២ ទៅ៣ខែរលាកម្តង) ហើយដាក់ថ្នាំត្រជាក់មិនអន់ក្តៅសោះ។ តើមកពីអ្វីទៅ? តើមានថ្នាំ ឬវិធីសាស្រ្តអ្វីដើម្បីជួយនៅពេលដាក់ថ្នាំអត់ត្រជាក់បែបនេះ? ម៉្យាងទៀតពេលកូនខ្ញុំដេកនៅពេទ្យគឺ ត្រជាក់ តែពេលយកថ្នាំមកបញ្ច្រកនៅផ្ទះ បែរជាមិនងាយត្រជាក់សោះ។ តើនេះមកពីអ្វី? មួយវិញទៀត កូនខ្ញុំមិនដែរឈឺអី្វក្រៅពីរលាកបំពង់កនេះទេ ខ្ញុំឆ្ងល់ថា ហេតុអ្វីក៏ក្មេងខ្លះងាយរលាកបំពង់ក ឯក្មេងខ្លះទៀតមិនងាយកើតទៅវិញ? ចម្លើយ ៖  ជាទូទៅ បញ្ហារលាកបំពង់ក ដែលកើតលើកុមារអាចបង្កពីកត្តាពីរយ៉ាង៖ ទីមួយ កុមារអាចកើតមិនគ្រប់ខែ ជាមូលហេតុធ្វើឲ្យប្រព័ន្ធភាពស៊ាំនៃរាងកាយមានសភាពខ្សោយដែលធ្វើឲ្យងាយមានបញ្ហារលាកបំពង់ក ម្យ៉ាងទៀតបរិយាកាស នៅជុំវិញអាចជាផ្សែងបារី ខ្យល់អាកាសមិនអំណោយផល គ្មានអនាម័យ ការប៉ះពាល់តាមរយៈថើបពីអ្នកមានជំងឺ ឬកុមាររស់នៅចំណោមមនុស្សច្រើនក្នុងទីតាំងតូចចង្អៀត ក៏ជាកត្តាប្រឈមធ្វើឲ្យកុមារទទួលរងបញ្ហារលាកបំពង់កផងដែរ។ ចំណែកបញ្ហាដែលការព្យាបាលនៅផ្ទះមិនធូរ អាចបណ្តាលមកពីការខ្វះការថែទាំ ការរករោគវិនិច្ឆ័យជាវីរុស ឬបាក់តេរីដូចក្នុងមន្ទីរពេទ្យ ដោយនៅមន្ទីរពេទ្យអ្នកអាចទទួលបានការណែនាំច្រើនពីវេជ្ជបណ្ឌិតក្នុងការថែទាំការរករោគវិនិច្ឆ័យកុមារអំឡុងពេលឈឺ ដូច្នេះអ្នកជាអាណាព្យាបាលគួរតែយកកូនទៅពិគ្រោះជាមួយគ្រូពេទ្យជំនាញផែ្នកកុមារ ដើម្បីទទួលរករោគវិនិច្ឆ័យ ការព្យាបាល និងផ្តល់ដំបូន្មាន។ ការប្រើថ្នាំលើកុមារត្រូវមានកម្រិតដូសត្រឹមត្រូវ ដូច្នេះមានតែគ្រូពេទ្យជំនាញទេដែលដឹងចំនួនដងដែលប្រើ។ មាតាបិតាគួរតែមានទែម៉ូម៉ែត្រនៅផ្ទះងាយស្រួលតាមដានកម្តៅកូនរបស់ខ្លួន។ បកស្រាយដោយ ៖ វេជ្ជបណ្ឌិត លនទ្រីយ៍ ប៉ាទ្រិច ឯកទេសជំងឺកុមារ អនុប្រធានមន្ទីរពេទ្យខេត្តកំពង់ចាម និងទទួលបន្ទុកផ្នែកកុមារ ©2018 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

ចែករំលែក

សំណួរ ៖ ក្មួយស្រីរបស់ខ្ញុំមានអាយុ ៨ឆ្នាំ កម្ពស់ ១ម៉ែត្រ ទម្ងន់ ៣៨គីឡូក្រាម សព្វថ្ងៃជាសិស្ស។ នាងមានជំងឺភ្នែកឡើងបាយ អស់រយៈពេល ១ឆ្នាំ ហើយមិនធ្លាប់ទទួលបានការព្យាបាលនោះទេ។ ខ្ញុំចង់សួរលោកវេជ្ជបណ្ឌិតថា តើចំពោះបញ្ហារបស់ក្មួយខ្ញុំ គួរតែធ្វើរបៀបណា? ចម្លើយ ៖ ចំពោះការព្យាបាលសម្រាប់អ្នកជំងឺមានជំងឺបាយភ្នែកគឺអាស្រ័យតាមលក្ខខណ្ឌរបស់អ្នកជំងឺក្នុងការបក ដូចជា កម្រិតភាពខ្សោយនៃគំហើញរបស់ក្មេង និងលទ្ធភាពនៃភាពភ្លឺច្បាស់វិញរបស់ភ្នែកដោយការពាក់វ៉ែនតា តែក្នុងករណីខ្លះ អ្នកជំងឺអាចនឹងតម្រូវឲ្យទទួលការវះកាត់បកបាយនោះចេញតែម្តង ព្រោះករណីបាយភ្នែកអាចមានទំនាក់ទំនងនឹងការបង្កទៅជាជំងឺភ្នែកខ្ជិលចំពោះក្មេងបាន ពោលគឺភ្នែកសុខភាពល្អ តែមិនធ្វើការ ឬមើលមិនសូវឃើញ បើពុំមានការព្យាបាលទាន់ពេលវេលា។ ក្នុងករណីនេះ ការព្យាបាលអាចទទួលបានលទ្ធផលល្អ ប្រសិនបើអ្នកជំងឺទទួលយកការព្យាបាលក្នុងដំណាក់កាលនេះ។ ទោះយ៉ាងណា ក្រោយពីការវះកាត់ អ្នកជំងឺចាំបាច់បំផុតត្រូវតាមដានសុខភាពភ្នែក និងគំហើញឲ្យបានជាប់លាប់ជាមួយវេជ្ជបណ្ឌិត ដើម្បីប្រាកដថាភ្នែករបស់ក្មេងមិនវិវឌ្ឍទៅជាជំងឺភ្នែកខ្ជិល ដោយក្នុងនោះផងដែរ អ្នកជំងឺអាចនឹងត្រូវណែនាំឲ្យប្រើប្រាស់វ៉ែនតាជំនួយគំហើញបន្ថែម។  បកស្រាយដោយ ៖ លោកវេជ្ជបណ្ឌិត អ៊ុក សុខហៀន វេជ្ជបណ្ឌិតឯកទេស ព្រមទាំងជាវេជ្ជបណ្ឌិតព្យាបាល និងវះកាត់ផ្នែកចក្ខុរោគនៅមន្ទីរពេទ្យព្រះអង្គឌួង ©2018 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

ចែករំលែក

វាអាចជាការលំបាកមួយសម្រាប់មាតាបិតា ជាពិសេសសម្រាប់ថ្ងៃសំខាន់ៗរបស់កូន ឬក្រោយពេលដែលកូនសម្រេចបាននូវសមិទ្ធផលអ្វីមួយ អ្នកប្រហែលជាត្រូវគិត និងពិចារណាថាតើគួរផ្តល់ជាកាដូប្រភេទណាដល់កូនជាទីស្រឡាញ់ប្រាកដណាស់ ការផ្តល់កាដូ ឬអំណោយជារឿងល្អ និងអាចទុកជាអនុស្សាវរីយ៍សម្រាប់ពួកគេហើយក៏មិនប្រាកដថាចាំបាច់ត្រូវតែជារបស់លេងនោះដែរ។ដើម្បីជាការកាត់បន្ថយនូវចំនួនរបស់លេងរាយប៉ាយច្រើននៅក្នុងផ្ទះ លោកអ្នកក៏អាចផ្លាស់ប្តូរទៅជាការជូននូវអ្វីផ្សេងដែលអាចផ្តល់នូវគុណតម្លៃតាំងពីពេលជូនរហូតដល់ពួកគេធំពេញវ័យ… 1. ថ្នាក់រៀនបន្ថែម ៖  មិនដឹងថាមានក្មេងប៉ុន្មាននាក់ដែលពេញចិត្តនឹងកាដូនេះ តែគិតថាយ៉ាងហោចណាស់ ក៏មានខ្លះដែរ។ អ្នកអាចផ្តល់ការរៀនបន្ថែមលើការសិក្សានៅសាលារៀនដូចជា ថ្នាក់រៀនរាំ តន្ត្រី គំនូរជាដើម តែត្រូវប្រាកដថាជំនាញបន្ថែមនោះ ត្រូវនឹងចំណង់ចំណូលចិត្តរបស់ពួកគេ។ នេះជាវិធីសាស្ត្រដ៏ល្អមួយ ដើម្បីលើកទឹកចិត្តកូនៗក្នុងការទាញយកប្រយោជន៍ពីការសិក្សាថ្នាក់បន្ថែមនេះ និងជាទង្វើបង្ហាញឲ្យពួកគេអាចដឹងថា អ្នកមានការយកចិត្តទុកដាក់ចំពោះការចូលចិត្តរបស់ពួកគេ។ 2. ដំណើរកម្សាន្ត ៖  ភាពសប្បាយរីករាយនៅខាងក្រៅផ្ទះក៏ជាអំណោយមួយដ៏ល្អប្រសើរផងដែរ។ការទៅលេងទីកន្លែងកម្សាន្តផ្សេងៗដូចជា សួនសត្វ សារមន្ទីរវិទ្យាសាស្ត្រ  សួនកុមារ ជាដើម នឹងជួយផ្លាស់ប្តូរនូវអារម្មណ៍របស់ពួកគេ ដែលអាចបន្លប់ និងកាត់បន្ថយសម្ពាធពីការសិក្សា ហើយអ្នកក៏អាចបង្កើនភាពជិតស្និទ្ធក្នុងទំនាក់ទំនងជាមួយនឹងពួកគេទៀតផង។ 3. ព្រឹតិ្តការណ៍ផ្សេងៗ ៖  ព្រឹត្តិការណ៍នៅក្នុងសង្គមបច្ចុប្បន្នអាចផ្លាស់ប្តូរជីវិតស្មុគស្មាញពួកគេឲ្យក្លាយទៅជាស្រស់ស្រាយ និងបន្ថែមនូវការយល់ដឹងអំពីពិភពខាងក្រៅ ក្នុងនោះរួមមានដូចជាការទស្សនាភាពយន្ត ការប្រគុំតន្រ្តី ការប្រកួតកីឡា ការតាំងពិព័រណ៍។ល។ 4. សកម្មភាពកម្សាន្ត ៖  លោកអ្នកក៏អាចចំណាយពេលខ្លះចូលរួមលេងសកម្មភាពកម្សាន្តផ្សេងៗដូចជាការលេងកីឡាបាល់ទាត់ ការជិះកង់ ការរៀបចំសួនច្បារ ការមើលថែទាំសត្វចិញ្ចឹម សុទ្ធតែជាសកម្មភាពបង្កឲ្យមានភាពសប្បាយរីករាយក្នុងគ្រួសារ និងភាពរួបរួមគ្នា។ ក្មេងៗចូលចិត្តចំណាយពេលវេលាជាមួយមនុស្សពេញវ័យ ហើយពួកគេក៏ចង់ឃើញថា អ្នកអាចចំណាយពេលវេលាផ្ទាល់ខ្លួនសម្រាប់ពួកគេ និងមានការយកចិត្តទុកដាក់លើពួកគេ។ 5. ការចម្អិនអាហារ៖  ក្មេងៗខ្លះចូលចិត្តចម្អិនអាហារជាមួយក្រុមគ្រួសារ។ ការញ៉ាំអាហាររួមតុជាមួយពួកគេ  ឬការចម្អិនអាហាររួមគ្នា គឺជាពេលវេលាដ៏ល្អបំផុតនៃការរឹតចំណងមេត្រីភាព ហើយស្របពេលជាមួយគ្នា ក៏អាចរៀនអំពីបំណិនជីវិតផងដែរ។ យូរៗម្តង អ្នកគួរតែត្រៀមសម្ភារៈ និងគ្រឿងផ្សំក្នុងផ្ទះបាយ ហើយកំណត់កាលវិភាគសម្រាប់ការចម្អិនអាហារជាមួយគ្នា។ 6. ប្រតិទិន ឬសៀវភៅកំណត់ហេតុ៖  កុមារមួយចំនួនមានការចាប់អារម្មណ៍លើព្រឹត្តិការណ៍ពិសេសឬសកម្មភាពប្រចាំថ្ងៃ  (ថ្ងៃនេះជាថ្ងៃអ្វី? តើព្រឹត្តិការណ៍នេះចាប់ផ្តើមនៅពេលណា? រហូតដល់ពេលណា?) ឬមានទំនោរលើការរៀបចំផែនការផ្សេងៗទៀត។ កុមារនឹងអាចចេះតស៊ូ និងការព្យាយាមបំផុសគំនិតថ្មីៗក្នុងថ្ងៃនេះទៅអនាគតដោយមានទម្លាប់ក្នុងការគ្រប់គ្រងពេលវេលា និងមានផែនការជាប្រចាំ។ ការផ្តល់កាដូនេះ នឹងអាចឲ្យពួកគេកត់ត្រារាល់សកម្មភាព និងគម្រោងផ្ទាល់ខ្លួន ហើយវាអាចនឹងជាទម្លាប់ដ៏ល្អប្រសើរមួយដែលនឹងជាប្រយោជន៍សម្រាប់ការសិក្សា អាជីពការងារ ឬមុខជំនួញនាថ្ងៃអនាគត។ ©2018 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ  

ចែករំលែក

គ្រុនឈាម ជាជំងឺមួយប្រភេទ ឆ្លងមកមនុស្សតាមរយៈមូសខ្លាញីមានផ្ទុកមេរោគគ្រុនឈាម ហើយមានហានិភ័យខ្ពស់ ពិសេសចំពោះក្មេងក្រោម៥ឆ្នាំ។ ដោយហេតុថាជំងឺនេះគ្មានវ៉ាក់សាំង និងមិនមានការព្យាបាលជាក់លាក់ ដូច្នេះមានតែការការពារ និងបំបាត់មូសខ្លាទេ ទើបជាវិធីសាស្ត្រដ៏មានប្រសិទ្ធភាព។ស្វែងយល់បន្ថែមជាមួយ ហេលស៍ថាមលើ២ចំណុចការពារកូនៗរបស់លោកអ្នក  និងខ្លួនអ្នកពីជំងឺគ្រុនឈាមដោយជោគជ័យ៖ រៀបចំផ្ទះ បរិវេណជុំវិញក៏ដូចជានៅក្នុងផ្ទះ ជារឿងចម្បងមិនគួរមើលរំលង។ អ្នកត្រូវប្រាកដថា ទីធ្លាត្រូវបានបោសសម្អាតជាប្រចាំ រាល់សំរាមផ្សេងៗគួរដុតចោលរាល់ថ្ងៃ។ ចំពោះទ្វារ ឬបង្អួច ត្រូវដាក់សំណាញ់ល្អិតៗឬកញ្ចក់ ដើម្បីចៀសវាងសត្វល្អិតផ្សេងៗ ជាពិសេសកុំឲ្យមូសចូល។  ក្រៅពីនេះ ត្រូវឧស្សាហ៍លាងសម្អាតវត្ថុដែលអាចដក់ទឹកបានរួមមាន ថូផ្កា ធុងទឹក ទឹកដក់នៅសំបកកង់ ទឹកថ្លុកនៅក្រោមផ្ទះ ឬជិតៗផ្ទះអ្នក និងត្រូវលាងពាងទឹកឲ្យបានស្អាតជានិច្ច ដើម្បីកុំឲ្យមានដង្កូវទឹក។ ប្រើឧបករណ៍ការពារ •មុង៖  ក្មេងតូចមិនអាចដឹងថាខ្លួនពួកគេមានមូសខាំ ឬយ៉ាងណាទេ ដូច្នេះទាមទារឲ្យមានការប្រុងប្រយ័ត្នខ្ពស់។ ទោះបីបរិស្ថានជុំវិញផ្ទះអ្នកស្អាត តែអ្នកក៏ត្រូវទម្លាប់ឲ្យកូនៗលោកអ្នកគេងនៅក្នុងមុងជានិច្ច និងត្រូវប្រាកដថាមុងមិនរហែកធ្លុះធ្លាយ ឬ ចន្លោះប្រហោង។ •សម្លៀកបំពាក់៖  ការស្លៀកពាក់ត្រឹមត្រូវជាការការពារមួយបន្ថែមទៀត ជ្រើសរើសសម្លៀកបំពាក់វែងៗ (ខោជើងវែង អាវដៃវែង)ហើយក្រាស់ៗ។ មិនតែប៉ុណ្ណោះ អាចប្រើ ស្រោមជើង និងស្រោមដៃ នៅពេលគេង ទោះនៅក្នុងមុងក៏ដោយ។ •ថ្នាំមូស៖   អាចប្រើថ្នាំបាញ់មូស ឬធូបមូសនៅក្នុងផ្ទះ បន្ទប់គេង ក្រោមគ្រែ និងទីកន្លែងងងឹតឬកន្លែងដែលអាចជាប្រភពនៃសត្វមូស។   គួរបញ្ជាក់ថា ថ្នាំមូសមិនត្រូវបាញ់នៅផ្នែកណាមួយនៃរាងកាយ ឬលើសម្លៀកបំពាក់ទេ។ •ជែល បន្ទះបិត ឬខ្សែដៃ៖  ដោយសារបច្ចេកវិទ្យាកាន់តែទំនើប រឹតតែការការពារកាន់តែមានជម្រើសច្រើន។ ជាក់ស្តែង ក្មេងៗអាចប្រើប្រាស់ជាជែលលាបលើរាងកាយ បន្ទះបិតលើសម្លៀកបំពាក់ ឬខ្លួន  និងខ្សែដៃមាននូវទឹកថ្នាំការពារមូសផងដែរ។ ©2018 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាងដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

ចែករំលែក
Top