Loading...

Your cart (4)

Product thumb

Basic hooded sweatshirt in pink

  • Color: Pink
  • Size: S
$15.00 $31.00
Product thumb

Mid-rise slim cropped fit jeans

  • Size: M
$76.00
Product thumb

Men fashion gray shoes

  • Color: Gray
  • Size: 10.5
$84.00
Subtotal: $198.65
Checkout

ជំងឺភ្នែកក្រហមដែលជាទូទៅភ្នែកមានសភាពក្រហម គឺជាស្ថានភាពនៃការរលោក ដែលអាចប៉ះពាល់ដល់ភ្នែកទាំងគូ។ ស្បែកនៃត្របកភ្នែកខាងក្នុងប្រស្រីភ្នែក គឺជាភ្នាសដែលគ្រប លើផ្ទៃពណ៌សនៃភ្នែកទាំងសងខាង។ ភ្នាសនោះ មានផ្ទុកសរសៃឈាមតូចដែលអាចមើលឃើញនៅពេលរលោក ហើយវាក៏ជាមូលហេតុដែលផ្នែកពណ៌សនៃភ្នែកប្រែជាក្រហមនៅពេលដែលអ្នកក្រហាយអំឡុបពេលកើតជំងឺ ភ្នែកក្រហម។ ជំងឺនេះឆ្លងពីមនុស្សម្នាក់ទៅមនុស្សម្នាក់ទៀតតាមរយៈការមើលគ្នាទៅវិញទៅមក។ ទន្ទឹមនឹងនេះ អ្នកមានជំងឺភ្នែកក្រហម គួរតែទទួលទានអាហារដោយមានការប្រុងប្រយ័ត្ន គួរតែទទួលទានអាហារដែលមានផាសុកភាព។  ១. វីតាមីនA វីតាមីន A ដូចគ្នានឹង Bដែរ ជូយបង្កើនការការពារភ្នែក។ កង្វះខាតវីតាមីន A អាចបណ្ដាលឲ្យមានបញ្ហាងងឹតពេលយប់ (ខ្វាក់មាន់)  ភ្នែកស្ងួត កង្វះទឹកភ្នែក និងភ្នែកក្រហមជាដើម ។ ផ្លែឈើស្រស់មិនត្រឹមជាប្រភពធនធាននៃពពួកវីតាមីន  A នោះទេ។ តែថែមទាំងជាអាហារបំប៉នដូចនិងក្រុមនៃវីតាមីន B ។ ប្រភេទអាហារដែលសម្បូរដោយវីតាមីន Aរួមមាន បន្លែស្លឹកពណ៌បៃតង ទឹកដោះគោជូរ ប័រ ប៉េងប៉ោះ ផ្លែល្ហុង និងជាពិសេសនោះគឺ ការ៉ុត។  ២. វីតាមីនB វីតាមីនBជាទូទៅមានតូនាទីការពារភាពសុំា និងជាថ្នាំជួយប្រឆាំងនិងរោគមហារីក។ វីតាមីន B មាននៅក្នុងគ្រាប់ធុញ្ញជាតិនិងបន្លែនានាដូចជា ផ្កាខាត់ណា ស្ពៃក្ដោប និងស្ពៃខ្មៅជាដើម។ បន្ថែមពីនេះទៀតក្នុងចំណោមវីតាមីនB  វីតាមីនB2 ចាំបាច់បំផុតក្នុងការការពារភ្នែក។ ប្រភព វីតាមីនB2មាននៅក្នុងទឹកដោះគោ និងម្ហូបអាហារ ជាពិសេសនៅក្នុងទឹកដោះគោដែលមានខ្លាញ់ទាប។ ៣. វីតាមីនC  ក្នុងការជួយបន្ថែមថ្នាំការពារការប្រឆាំងមេរោគមហារីក វីតាមីនCត្រូវការដើម្បីស្រូបយកវីតាមីន E និងA វីតាមីនC មានសារៈសំខាន់ខ្លាំងណាស់ក្នុងការស្រូបយកសារជាតិដែក កាល់ស្យូមនិង អាមីណូអាស៊ីតនានា។ កង្វះ វីតាមីនCអាចបណ្ដាលឲ្យខ្សោយដល់សរសៃឈាមតូចៗ និងធ្វើឲ្យភ្នែកដែលឈឺពិបាកក្នុងការគ្រប់គ្រង។ ប្រភេទអាហារសម្បូរដោយ វីតាមីនC មានក្រូច ទំពាំងបាយជូរ ចេក ឳឡឹក ម្នាស់ ល្ហុងនិងការ៉ុតជាដើម។  ៤. វីតាមីន E វីតាមីន E ជួយការពារគ្រប់ភ្នាសកោសិកាទាំងអស់ពីអុកស៊ីតកម្ម ដោយសារការការពាររាល់អាស៊ីតដែលមានខ្លាញ់នានា។ កង្វះខាត វីតាមីន Eអាចបណ្ដាលឲ្យកើតឡើងនូវការផ្លាស់ប្ដូរមិនប្រក្រតីនៅក្នុងកោសិការបស់ជាលិកាមួយចំនួន។ បន្ថែមពីនេះពីនេះទៀត វីតាមីន E ជួយការពាររាល់ជំងឺភ្នែកទាំងឡាយយ៉ាងមានប្រសិទ្ធភាព។ រុក្ខជាតិដែលសម្បូរដោយ វីតាមីន Eរួមមាន បន្លែសម្បូរខ្លាញ់ មានដូចជាគ្រាប់ផ្កាឈូករ័ត្ន ប្រេងឈូករ័ត្ន និងប្រេងអូលីវជាដើម៕ ©2018រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាងដោយHealthtime Corporationចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូលប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ   

ចែករំលែក

ការរក្សាលំនឹងនៃរបបអាហារឲ្យបានត្រឹមត្រូវជារឿងដែលអ្នកមិនគួរមើលរំលងឡើយប្រសិនបើអ្នកគិតគូរដល់ការថែរក្សាសុខភាពទាំងផ្លូវកាយផ្លូវចិត្តប្រាជ្ញាស្មារតីក៏ដូចជាសម្រស់ផងដែរ។មនុស្សជាច្រើនមកហើយបានយល់អំពីសារសំខាន់នៃការរក្សាលំនឹងរបបអាហារ  ពីព្រោះវាមិនត្រឹមជួយរាងកាយរបស់យើងឲ្យដំណើរការបានល្អ និងមានប្រសិទ្ធភាពប៉ុណ្ណោះទេ   ថែមទាំងចូលរួមយ៉ាងសកម្មក្នុងការរក្សាទម្ងន់ប្រកបដោយសុខភាព កាត់បន្ថយខ្លាញ់ក្នុងរាងកាយ ផ្តល់ថាមពល ជួយដល់ការទទួលទានដំណេកលក់ស្រួល និងថែមទាំងផ្តល់នូវអារម្មណ៍នៃភាពស្រស់ស្អាតពីខាងក្នុងឲ្យយើងទៀតផង។ ផ្ទុយទៅវិញ ចន្លោះខ្វះខាតក្នុងការរក្សាលំនឹងនេះ អាចធ្វើឲ្យរាងកាយងាយរងគ្រោះដោយជំងឺ ការឆ្លងរោគ ភាពអស់កម្លាំងមិនអាចបំពេញសកម្មភាពប្រចាំថ្ងៃបានល្អព្រមទាំងអាចក្លាយជាទម្លាប់មិនអាចគ្រប់គ្រងរបបអាហារដែលពិបាកកែទៅថ្ងៃមុខ។  គួររំលឹកថា សារធាតុចិញ្ចឹមត្រូវបានចែកចេញជា ២ ធំៗគឺ ពពួកម៉ាក្រូសារធាតុ (ដូចជា ប្រូតេអ៊ីនកាបូហាយដ្រេត និង ខ្លាញ់) និងមីក្រូសារធាតុ(ដូចជា វីតាមីន និងរ៉ែ)។ ដើម្បីរក្សាលំនឹងរបបអាហារ ក៏ដូចជាសារធាតុចិញ្ចឹមបាន  មិនត្រឹមទាមទារឲ្យអ្នកបញ្ចូលនូវសារធាតុទាំងនេះនៅក្នុងរបបអាហារឡើយតែអ្នកក៏ត្រូវថ្លឹងថ្លែងនូវការទទួលយកបរិមាណនៃសារធាតុនីមួយៗផងដែរ។  ដោយឡែកមានកត្តាសាមញ្ញមួយចំនួនអាចជះឥទ្ធិពលដល់ការរក្សាលំនឹងអាហារប្រចាំថ្ងៃជាលទ្ធផលនាំឲ្យការខិតខំប្រឹងប្រែងរបស់យើងបរាជ័យ និងគ្មានប្រសិទ្ធភាពទៅវិញ ដែលក្នុងនោះរួមមាន៖  ពេលវេលាត្រឹមត្រូវ ក្នុងតារាងរបបអាហារត្រឹមត្រូវគួរតែត្រូវបានបែងចែកអា ហារជា៥ពេលតូចៗដែលចន្លោះអាហារនីមួយៗគួរតែមានរយៈពេល ៣ម៉ោង។ ការទុកចន្លោះពេលច្រើនជាង ៣ម៉ោង អាចបង្កើនអ័រម៉ូនស្ត្រេស (cortisol) ដែលធ្វើឲ្យរាងកាយស្តុក​នូវជាតិខ្លាញ់នៅតំបន់ពោះ។ ការបរិភោគអាហារក្នុងពេលត្រឹមត្រូវក៏អាចជួយក្នុងការរំលាយអាហារបានល្អ សម្រួលដល់ការស្រូបយកសារធាតុចិញ្ចឹមបានផងដែរ។  ធ្វើបញ្ជីមុខអាហារសុខភាព អ្នកបានដឹងនូវមុខអាហារជាច្រើនដែលមាននូវសារធាតុចិញ្ចឹមល្អៗផ្សេងៗគ្នាប៉ុន្តែការមិនមានបញ្ជីអំពីប្រភេទអាហារទាំងនោះអាចឲ្យអ្នកមើលរំលងនូវសារធាតុចិញ្ចឹមណាមួយមិនសូវបានផ្លាស់ប្តូរមុខអាហារដើម្បីទទួលបានសារធាតុចិញ្ចឹមឲ្យបានសម្បូរបែបឬក៏អាចទទួលទាននូវមុខអាហារដដែលៗជាដើម។ដោយឡែកការធ្វើបញ្ជីនេះក៏អាចជួយធ្វើឲ្យការជ្រើសរើសអាហារប្រចាំថ្ងៃមានការងាយស្រួល ហើយអ្នកក៏អាចធ្វើការអភិវឌ្ឍបញ្ជីនោះផងដែរ។  ជាតិស្ករ និងអំបិលនៅក្នុងអាហារ ជារឿយៗអ្នកតែងរំលឹកខ្លួនឯងអំពីរបបអាហារសុខភាពដោយមិនដឹងថាជាតិផ្អែមនិងប្រៃដែលអ្នកចូលចិត្តបន្ថែមលើ​​អាហារ ក៏អាចជាបញ្ហារារាំងដល់ការរក្សាសុខភាពរបស់អ្នកផងដែរ។ ជាតិស្ករក្នុងតែ កាហ្វេ ឬអាហាររបស់អ្នក អាចបង្កជាជំងឺទឹកនោមផ្អែមជំងឺបេះដូងធាត់លើសទម្ងន់និងភាពខុសប្រក្រតីជាច្រើនទៀតករណីដែលអ្នកប្រើប្រាស់លើសកម្រិត។ស្របពេលនេះដែរការចូលចិត្តញ៉ាំប្រៃច្រើនពេកអាចធ្វើឲ្យអ្នកប្រឈមនឹងបញ្ហាលើសសម្ពាធឈាមដែលអាចប៉ះពាល់ដល់បេះដូង សរសៃឈាម តម្រងនោម និងខួរក្បាលជាដើម។ ផ្ទុយទៅវិញការព្យាយាមបន្ថយជាតិស្ករខ្លាំងពេកអាចធ្វើឲ្យអ្នកបាត់បង់នូវលំនឹងតុល្យភាកាបូហាយដ្រេតទៅវិញ។ អ្នកអាចជ្រើសរើសប្រភេទអាហារដូចជា គ្រាបរុក្ខជាតិ បាយ ពោត ផ្លែឈើ និងបន្លែជាដើម សម្រាបកាបូហាយដ្រេតដែលក្រៅពីផ្តល់ថាមពល  ក៏សម្បូរផងដែរនូវជាតិកាកសរសៃដែលធ្វើឲ្យអ្នកមានអារម្មណ៍ឆ្អែតបានយូរ។  គិតអំពីចំនួនកាល់ឡូរីនៃអាហារ ដូចដែលបានបញ្ជាក់ ដើម្បីទទួលបានតុល្យភាពនៃអាហារ ក្រៅពីត្រូវបរិភោគឲ្យបានគ្រប់សារធាតុចាំបាច់ តែក៏ត្រូវតែគ្រប់ចំនួនផងដែរ។ជាទូទៅយើងត្រូវការប្រហែល២០០០កាល់ឡូរីជារៀងរាល់ថ្ងៃពីអាហារដើម្បីរក្សាដំណើរការប្រក្រតីនៃរាងកាយ។  ទោះយ៉ាងណា បរិមាណកាល់ឡូរីនេះ នឹងមានការប្រែប្រួលទៅតាម អាយុ ភេទ ទម្ងន់ និងសកម្មភាពរបស់យើងប្រចាំថ្ងៃជាដើម។  គួរបញ្ជាក់ថាការវាស់ចំនួនកាល់ឡូរីក្នុងអាហារជាការវាស់កម្រិតថាមពលដែលផ្តល់ដោយអាហារហើយយើងម្នាក់ៗប្រើប្រាស់ថាមពលទាំងនេះ ដើម្បីដើរ គិត ដកដង្ហើម និងមុខងារជាច្រើនទៀតនៃរាងកាយ។  ©2017រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាងដោយHealthtime Corporationចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូលប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ   

ចែករំលែក

បច្ចុប្បន្នបញ្ហាកង្វះអាហារូបត្ថម្ភ គឺជាបញ្ហាដ៏ចម្បងនៅគ្រប់បណ្តាប្រទេសទាំងអស់នៅទូទាំងពិភពលោក។ តាមរយៈ Global Report ក្នុងឆ្នាំ២០១៦ មានប្រទេស ៥៧ក្នុងចំនោម ១២៩ ដែលមានប្រជាជន ៤៤% កំពុងរងគ្រោះដោយកង្វះអាហារូបត្ថម្ភ [1] ។ យោងតាមអង្គការចំណីអាហារនិងកសិកម្ម (FAO) ចំនួនអ្នកដែលខ្វះអាហារូបត្ថម្ភមានចំនួនរហូតដល់ ៩២៣លាននាក់នៅទូទាំងពិភពលោកក្នុងឆ្នាំ២០០៧។រីឯនៅប្រទេសកម្ពុជាបច្ចុប្បន្ន​មានប្រជាជនប្រមាណ ៥លាននាក់ដែលខ្វះអាហារូបត្ថម្ភ ។ តាមរយៈការស្រាវជ្រាវក្នុងឆ្នាំ ២០១៣ របស់ភ្នាក់ងារ CARD WFP និងUNICEF បានបង្ហាញថាបញ្ហាកង្វះអាហារូបត្ថម្ភនៅកម្ពុជាបានធ្វើឲ្យខាតថវិកាជាតិចន្លោះពី ២៥០ ទៅ ៤០០ លានដុល្លាជារៀងរាល់ឆ្នាំ [2]។ ការសិក្សាមួយផ្សេងទៀតដែលបានមកពីប្រទេសកំពុងអភិវឌ្ឍចំនួន ៥៣ បានរកឃើញថាមានអត្រាមរណៈកុមាររហូតដល់៥៦%ដែលបណ្តាលមកពីកង្វះអាហារូបត្ថម្ភ[3]។ទិន្នន័យទាំងនេះបាន​មបង្ហាញឲ្យឃើញច្បាស់ថា មានមនុស្សជាច្រើនកំពុងរងគ្រោះដោយកង្វះអាហារូបត្ថម្ភ។ តើអ្វីទៅជាជំងឺកង្វះអាហារូបត្ថម្ភ?ហេតុអ្វីវាកើតមានច្រើនម៉្លេះ?ហេតុអ្វីទើបអាចបណ្តាលឲ្យស្លាប់?តើអ្នកណាខ្លះអាចជាជនរងគ្រោះ?តើមានវិធីបង្ការដែរឬទេ?   កង្វះអាហារូបត្ថម្ភគឺមានន័យទូលំទូលាយសំដៅលើការខ្វះឬលើសអាហារូបត្ថម្ភដែលបណ្តាលមកពីអ្នកជំងឺពុំបានបរិភោគគ្រប់គ្រាន់ ឬទទួលទានមិនបានត្រឹមត្រូវ ម្យ៉ាងទៀតអាហារដែលបានទទួលទាននោះខ្វះនូវកាល់ឡូរី និងប្រូតេអ៊ីនសម្រាប់ទ្រទ្រង់និងជួយដល់ការលូតលាស់របស់រាងកាយឬរាងកាយរបស់គេពុំអាចប្រើប្រាស់អាហារដែលគេបរិភោគដោយសារតែមានជំងឺផ្សេងៗ។យ៉ាងណាមិញអ្នកដែលខ្វះអាហារូបត្ថម្ភក៏អាចបណ្តាលមកពីការបរិភោគលើសតម្រូវការដោយសារអាហារដែលគាត់បរិភោគផ្ទុកនូវកាល់ឡូរីខ្ពស់។ខាងក្រោមនេះយើងនឹងនិយាយផ្តោតសំខាន់ទៅលើកង្វះអាហារូបត្ថម្ភដែលបណ្តាលមកពីការបរិភោគពុំបានគ្រប់គ្រាន់។ រាងកាយមនុស្សត្រូវការវីតាមីន និងសារធាតុរ៉ែជាចាំបាច់សម្រាប់ការលូតលាស់ និងការពាររាងកាយពីជំងឺផ្សេងៗ។ វីតាមីន និងសារធាតុរ៉ែទាំងនេះត្រូវបានចាត់ទុកជាសារធាតុរូបធាតុតូចបំផុតនៃចំណីអាហារ។ សារធាតុទាំងនេះពុំត្រូវបានផលិតដោយរាងកាយទេតែយើងអាចទទួលវាបានពីចំណីអាហារ។កង្វះអាហារូបត្ថម្ភកើតមានឡើងនៅពេលរាងកាយពុំអាចស្រូបយក ឬពុំទទួលបាននូវបរិមាណគ្រប់គ្រាន់នៃសារធាតុចិញ្ចឹមពីចំណីអាហារ។    កង្វះអាហារូបត្ថម្ភអាចបង្កទៅជាបញ្ហាជាច្រើនចំពោះសុខភាព  ដែលបញ្ហាទាំងនោះរួមមាន បញ្ហាលើប្រព័ន្ធរំលាយអាហារ បញ្ហាស្បែក រាងកាយលូតលាស់យឺត ឬក្រិន ឆ្អឹងពុំរឹងមាំ ហើយក៏ឈានដល់មានការចងចាំខ្សោយនិង កើតជំងឺវង្វេងវង្វាន់។ បរិមាណសារធាតុចិញ្ចឹមដែលយើងត្រូវការគឺអាស្រ័យលើអាយុរបស់យើង។ ដូចនេះការបរិភោគអាហារដោយដឹងពីសមាសធាតុផ្សំរបស់វាពិតជាចាំបាច់ណាស់ ប៉ុន្តែពេលខ្លះទោះជាយើងបានបរិភោគនូវសារធាតុទាំងនោះក៏ដោយ ក៏រាងកាយយើងពុំអាចស្រូបយកសារធាតុទាំងនោះបានដែរ នេះគឺដោយសារកត្តាសុខភាពរបស់បុគ្គលម្នាក់ៗ។ វាអាចទៅរួចដែលយើងខ្វះនូវសារធាតុមួយចំនួន ដែលរាងកាយត្រូវការ។ កង្វះសារធាតុចិញ្ចឹមដែលគេច្រើនជួបប្រទះមាន៖ កង្វះជាតិដែក ជាតិដែកសម្បូរនៅក្នុងស្លឹករុក្ខជាតិបៃតងសាច់ក្រហមនិងស៊ុតស។វាមាននាទីជួយរាងកាយក្នុងការផលិតគោលិកាឈាមក្រហម។ នៅពេលដែលខ្វះវារាងកាយនឹងផលិតគោលិកាឈាមក្រហមតិចតួចប៉ុណ្ណោះហើយគោលិកាដែលបានផលិតនោះមានទំហំតូច ហើយស្លេកស្លាំងជាងគោលិកាឈាមដែលមានសុខភាពល្អ ហើយប្រសិទ្ធភាពរបស់វាក្នុងការបញ្ជូនអុកស៊ីសែន ទៅកាន់ជាលិកាក៏ថយចុះដែរ។  កង្វះជាតិដែកអាចបណ្តាលឲ្យមានជំងឺខ្វះឈាមឈាមមានសកម្មភាពមិនប្រក្រតីដែល​បណ្តាលឲ្យអស់កម្លាំង ខ្សោយ និងរោគសញ្ញាផ្សេងៗទៀត។ យោងតាមអង្គការសុខភាពពិភពលោក  មានមនុស្ស ៣០%នៅទូទាំងពិភពលោកដែលមានបញ្ហានេះ។   កង្វះវីតាមីន A វីតាមីន Aជាវីតាមីនស្ថិតក្នុងក្រុមចាំបាច់សម្រាប់សុខភាពភ្នែកនិងមានមុខងារក្នុងសុខភាពបន្តពូជរបស់មនុស្សប្រុស និងស្រី។ តាមរយៈអង្គការសុខភាពពិភពលោកបានឲ្យដឹងថាកង្វះវីតាមីនA  អាចបណ្តាលឲ្យងងឹតភ្នែក  ហើយស្រ្តីមានផ្ទៃពោះដែលខ្វះនូវវីតាមីននេះ គឺមានអត្រារលូតកូនខ្ពស់។ Beta-carotene គឺជាសមាសធាតុបង្កនៃវីតាមីន A វាដើរតួជាអ្នកប្រឆាំងរ៉ាឌីកាល់សេរី ដែលវាសម្បូរនៅក្នុងសារធាតុពណ៌ក្រហមទឹកក្រូច លឿង បៃតងចាស់នៃរុក្ខជាតិ។ វាត្រូវបានបំលែងជាវីតាមីន A នៅពេលរាងកាយត្រូវការ។ សម្រាប់ទារក អាហារដែលជាប្រភពនៃវីតាមីន A សម្រាប់ពួកគេគឺទឹកដោះម្តាយ។ សម្រាប់បុគ្គលទូទៅ គឺគួរតែបរិភោគអាហារដែលសម្បូរវីតាមីននេះរួមមាន៖ • ទឹកដោះគោ • ស៊ុត      • បន្លែបៃតង broccoli ស្ពៃបៃតង   • បន្លែពណ៌ទឹកក្រូច ការ៉ុត ដំឡូងបារាំង ល្ពៅ   • ផ្លែឈើពណ៌ក្រហម លឿង ល្ហុង សូដា ប៉េងប៉ោះ។   កង្វះវីតាមីនB-1 វីតាមីនB-1 គឺជាវីតាមីនដែលសំខាន់សម្រាប់ប្រព័ន្ធសរសៃប្រសាទ។វាជួយរាងកាយក្នុងការបំលែងជាតិស្ករទៅជាថាមពលតាមរយៈសកម្មភាពមេតាប៉ូលីស។ កង្វះ B-1អាចបណ្តាលឲ្យស្រកទម្ងន់ និងអស់កម្លាំង អាចបណ្តាលឲ្យមានបញ្ហាប្រព័ន្ធចងចាំដូចជាច្រើនមានអាការៈភាន់ច្រលំនិងការចងចាំខ្សោយ។លើសពីនេះវាក៏អាចបំផ្លាញប្រព័ន្ធប្រសាទ និងសាច់ដុំ ហើយអាចប៉ះពាល់ដល់បេះដូង។ នៅសហរដ្ឋអាមេរិក កង្វះវីតាមីននេះច្រើនកើតញឹកញាប់លើបុគ្គលដែលពិសាជាតិស្រវឹងច្រើន។ ជាតិអាល់កុល ធ្វើឲ្យរាងកាយអសមត្ថភាពក្នុងការស្រូបយកវីតាមីន B-1ស្តុកទុកក្នុងថ្លើម និងបំលែងវាទៅជាទម្រង់ដែលអាចប្រើប្រាស់បាន។ កង្វះវីតាមីននេះគឺជាមូលហេតុចម្បងនៃការកើតមានអាការៈ Wernicke-Korsakoff  ជាអាការៈនៃការចងចាំខ្សោយ។ អាហារពេលព្រឹក ដូចជាពពួកគ្រាប់ធញ្ញជាតិ និង ពពួកអាហារធ្វើពីម្សៅគឺសម្បូរដោយវីតាមីន B-1។ ស៊ុត បន្លែ គ្រាប់ធញ្ញជាតិម្សៅស្រូវសាលី និងសាច់ជ្រូក ក៏ជាប្រភពសំខាន់នៃ វីតាមីន B-1 ដែរ។   កង្វះវីតាមីន B-3      វីតាមីន B-3គឺជាវីតាមីនមួយប្រភេទទៀតដែលជួយបំលែងអាហារឲ្យទៅជាថាមពល។កង្វះវីតាមីននេះត្រូវគេហៅថាជំងឺ Pellagra ដែលមានរោគសញ្ញា រាក ការចងចាំខ្សោយ  និងមានបញ្ហាស្បែកញឹកញាប់។ ដើម្បីបង្ការជំងឺនេះ អ្នកគួរបរិភោគអាហារដែលសម្បូរ វីតាមីន B-3 នេះ ដែលមានដូចជាប្រូតេអីុនដែលបានមកពីសត្វ និងសណ្តែកដី ឬអាចបរិភោគអាហារបំប៉នដែលមានវីតាមីននេះ។ កង្វះវីតាមីន B-9 វីតាមីន B-9 ឬហៅថា folate មាននាទីជួយរាងកាយក្នុងការផលិតកោសិកាឈាមក្រហមនិងផលិត DNA។ វាក៏ជួយដល់ការលូតលាស់ខួរក្បាល និងការបំពេញមុខងាររបស់ប្រព័ន្ធប្រសាទ។ វីតាមីននេះកើតឡើងដោយការសំយោគ ដែលយើងអាចទទួលបានពីផលិតផលអាហារបំប៉ន។វីតាមីននេះក៏សំខាន់សម្រាប់ការលូតលាស់របស់ទារកក្នុងផ្ទៃ ដោយដើរតួយ៉ាងសំខាន់ក្នុងការលូតលាស់ខួរក្បាលនិងខួរឆ្អឹងខ្នងរបស់ទារក។កង្វះវីតាមីននេះអាចបណ្តាលឲ្យទារកពិការពីកំណើត  មានបញ្ហាការលូតលាស់ និងកង្វះគ្រាប់ឈាមក្រហម។ អ្នកអាចទទួលបាន folate តាមរយៈអាហារដូចខាងក្រោម៖ • សណ្តែក  • ផ្លែក្រូច  • បន្លែបៃតង  • ទំពាំងបារាំង  • សាច់ជ្រូក សាច់មាន់  • គ្រឿងសមុទ្រ • ផលិតផលដែលបន្ថែមសារធាតុបំប៉ន   •គ្រាប់ធញ្ញជាតិ។   កង្វះវីតាមីន D យោងតាមការសិក្សារបស់សាកលវិទ្យាល័យHavardមានមនុស្សប្រមាណ១០០០លាននាក់ទូទាំងពិភពលោកដែលមានបញ្ហាសុខភាពដែលបណ្តាលមកពីកង្វះvitamin D។ អ្នកដែលមានពណ៌ស្បែកស្រគាំគឺមានការប្រឈមនឹងបញ្ហានេះ​ច្រើនជាងគេ។វីតាមីននេះគឺសំខាន់សម្រាប់សុខភាពឆ្អឹងដោយវាជួយឆ្អឹងក្នុងការរក្សាតុល្យភាពកាល់ស្យូមដើម្បីសម្របសម្រួលដល់ការលូតលាស់ឆ្អឹង និងធ្មេញ។ កង្វះវីតាមីននេះអាចបណ្តាលឲ្យទៅជាក្រិន ឬឆ្អឹងពុំរឹងមាំ។ ជំងឺពុកឆ្អឹងក្រោយពេលអស់រដូវ ក៏អាចបណ្តាលមកពីខ្វះវីតាមីន  D  ដែលវាធ្វើឲ្យឆ្អឹងទន់ងាយបាក់។ ប្រភពវីតាមីន D សំខាន់គឺពន្លឺព្រះអាទិត្យ និងអាហារមួយចំនួនដូចជា៖ • ប្រេងថ្លើមត្រី • ខ្លាញ់ត្រី • ផ្សិត • ស៊ុតលឿង • ថ្លើម។ កាំរស្មី Ultraviolet ដែលមាននៅក្នុងពន្លឺព្រះអាទិត្យ ជាប្រភពនៃវីតាមីន D ។ យោងតាម  NIH  ការប៉ះពន្លឺព្រះអាទិត្យរយៈពេល៥ទៅ៣០នាទីត្រង់មុខស្មាកឬខ្នពីរដងក្នុងមួយសប្តាហ៍គឺអាចផ្តល់ឲ្យអ្នកនូវបរិមាណគ្រប់គ្រាន់នៃវីតាមីន D។ កង្វះកាល់ស្យូម កាល់ស្យូមជួយដល់ការលូតលាស់ឆ្អឹងនិងធ្មេញ ។វាក៏ជួយដល់បេះដូង ប្រព័ន្ធប្រសាទនិងសាច់ដុំឲ្យបំពេញមុខងារសមស្រប។ កង្វះកាល់ស្យូមពុំបណ្តាលឲ្យលេចចេញរោគសញ្ញាអ្វីគួឲ្យកត់សម្គាល់ទេតែវាធ្វើឲ្យមានបញ្ហាសុខភាពផ្សេងៗពីមួយថ្ងៃទៅមួយថ្ងៃ។ប្រសិនបើអ្នកពុំមានកាល់ស្យូមគ្រប់គ្រាន់នោះរាងកាយអ្នកនឹងទាញយកកាល់ស្យូមពីឆ្អឹងដែលនឹងបណ្តាលឲ្យឆ្អឹងងាយពុក។ ប្រភពនៃកាល់ស្យូមមាន៖ • ទឹកដោះគោ • យ៉ាអួរ • តៅហ៊ូ • ត្រីល្អិតៗ • បន្លែបៃតង • គ្រាប់ធញ្ញជាតិ។   តើកត្តាអ្វីខ្លះដែលធ្វើឲ្យខ្វះអាហារូបត្ថម្ភ? កត្តាដែលជួបប្រទះញឹកញាប់ជាងគេគឺរបបអាហារមិនត្រឹមត្រូវខ្វះសារធាតុចិញ្ចឹម។រាងកាយអាចធ្វើការស្តុកទុកសារធាតុមួយចំនួន ដូចនេះកង្វះសារធាតុណាមួយនឹងពុំងាយកើតមានទេ លុះត្រាតែខកខានពុំបានទទួលទានវាអស់រយៈពេលយូរ។ក្រៅពីអាហារ ជំងឺ និងលក្ខខណ្ឌសុខភាពមួយចំនួន ក៏ជាមូលហេតុបណ្តាលឲ្យខ្វះអាហារូបត្ថម្ភដែរ រួមមានមហារីកពោះវៀន បាក់តេរីក្នុងពោះវៀន និង ជំងឺប្រព័ន្ធរំលាយអាហារដូចជា Crohn’s និង Celiac  ដែលអាចបណ្តាលឲ្យខ្វះជាតិដែក ក្រៅពីនេះការវះកាត់ បង្រួមក្រពះ ដើម្បីសម្រកទម្ងន់ ក៏មានពាក់ព័ន្ធដែរ។ តើរោគសញ្ញាអ្វីខ្លះដែលបង្ហាញថាអ្នកខ្វះអាហារូបត្ថម្ភ? រោគសញ្ញានៃកង្វះអាហារូបត្ថម្ភគឺអាស្រ័យទៅលើសារធាតុណាមួយដែលអ្នកខ្វះ។យ៉ាងណាមិញក៏មានរោគសញ្ញាទូទៅមួយចំនួនដែលយើងអាចកត់សម្គាល់រួមមាន៖ • ស្បែកស្លេកស្លាំង • ហត់ អស់កម្លាំង • ខ្សោយ • ពិបាកដកដង្ហើម • ឃ្លានខុសធម្មតា • ជ្រុះសក់ • ធីងធូង • ទល់លាមក • ងងុយគេងញឹកញាប់ • បេះដូងដើរញាប់ • ចង់សន្លប់ ឫសន្លប់ • ថប់អារម្មណ៍ • ឈឺសន្លាក់ • រដូវមិនទៀង ឬ រាំងរដូវ • ការផ្ចង់អារម្មណ៍ខ្សោយ។ អ្នកអាចមានអាការៈទាំងអស់នេះឬមានតែមួយចំនួនក្នុងចំណោមនេះ។ឆ្លងកាត់រយៈពេលយូរអ្នកជំងឺអាចនឹងស៊ាំនឹង​អាការៈនេះ ដែលវាជាហេតុធ្វើឲ្យអ្នកជំងឺពុំស្វះស្វែងរកការព្យាបាល។ វាជាការចាំបាច់ដែលអ្នកត្រូវធ្វើការពិគ្រោះជាមួយវេជ្ជបណ្ឌិត ក្នុងករណីអ្នកកើតមាន អាការៈទាំងនេះយូរណាស់មកហើយដូចជា ហត់ អស់កម្លាំង ពិបាកផ្ចង់អារម្មណ៍ ដែលរោគសញ្ញាទាំងនេះអាចជាការចាប់ផ្តើមនៃកង្វះអាហារូបត្ថម្ភ។ ឯកសារយោង៖ 1. Global Nutrition Report: Malnutrition Becoming the “New Normal” Across the Globefrom https://www.ifpri.org/news-release/global-nutrition-report-malnutrition-becoming-%E2%80%9Cnew-normal %E2%80%9D-across-globe 2. The Hidden Problem That Costs Up To US$400 Million Annually (9 July 2014) from https://www.wfp.org/stories/malnutrition-cambodia-hidden-problem-costs-us400-million-annually 3. D.L. Pelletier,E.A Frongillo, Jr, D.G. Schroeder ,J.P.Habicht. The effects of malnutrition on child mortality in developing countries. ©2017 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាងដោយ Healthtime Corporation  ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល  ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

ចែករំលែក

ធ្លាប់តែញ៉ាំជាប្រចាំ ឬរៀងរាល់ថ្ងៃទៅហើយ  រហូតដល់រាងកាយក៏ទម្លាប់នឹងទទួលយកសារធាតុកាហ្វេអ៊ីនចូលទៅក្នុង ដល់ពេលបញ្ឈប់ភ្លាមៗ ប្រាកដណាស់ គឺអាចកើតមានរឿងរ៉ាវខ្លះៗដោយមិនអាចចៀសវាងបាន… ដែលក្នុងនោះផងដែរ មានទាំងលទ្ធផលល្អ និងអាក្រក់ …សូមអានលម្អិតនៅក្នុងអត្ថបទខាងក្រោម ជាពិសេសការបកស្រាយនៃចំណុចនីមួយៗ  ដើម្បីបានយល់ដឹងពីហេតុ និងផលទាំងអស់… ស្រកទម្ងន់ ការទទួលទានសារធាតុកាហ្វេអ៊ីនដែលមាននៅក្នុងកាហ្វេ តែ ឬភេសជ្ជៈមានជាតិអាល់កុល បានចូលរួមជម្រុញការបង្កើនកម្រិតជាតិស្ករប្រចាំថ្ងៃប្រហែល១០% ដែលជាកត្តាប្រឈមមុខមួយនៃជំងឺសរសៃឈាមបេះដូង។ ដើម្បីទប់ស្កាត់បញ្ហានេះ លោកអ្នកគួរតែកាត់បន្ថយការដាក់ស្ករបន្ថែមទៅក្នុងកាហ្វេ ហើយអាចកាត់បន្ថយកាល់ឡូរីមួយចំនួនពីរបបអាហារប្រចាំថ្ងៃរបស់លោកអ្នកដែរ។  ឡើងទម្ងន់ សារធាតុកាហ្វេអ៊ីនអាចទប់ស្កាត់ចំណង់អាហាររបស់អ្នកបានជាបណ្តោះអាសន្ន។ ដូចនេះ បើអ្នកបញ្ឈប់ការទទួលទានសារធាតុកាហ្វេអ៊ីន នោះលោកអ្នកនឹងមានការកើនឡើងនៃចំណង់អាហារហើយរកជំនួសដោយសារធាតុខ្លាញ់ ឬជាតិស្ករច្រើនដងជាងធម្មតាដែលអ្នកមានជាប្រចាំថ្ងៃ។  គេងបានគ្រប់គ្រាន់ អ្នកអាចទទួលបាននូវការគេងនៅពេលយប់កាន់តែល្អ នៅពេលដែលអ្នកចាប់ផ្តើមរស់នៅដោយមិនមានសារជាតិកាហ្វេអ៊ីន ជាពិសេសអ្នកធ្លាប់ញ៉ាំកាហ្វេ នៅពេលរសៀលឬពេលល្ងាច។ ការសិក្សាមួយបានរកឃើញថា ការញ៉ាំកាហ្វេ 6 ម៉ោងមុនពេលចូលគេង ក៏អាចរំខានដល់វដ្តនៃការគេងរបស់មនុស្សនៅយប់បានដែរ។ ឈឺក្បាលញឹកញាប់ មួយភាគធំនៃអ្នកចូលចិត្តទទួលទានកាហ្វេ អាចមានអាការៈឈឺក្បាលដែលធ្វើឲ្យប៉ះពាល់ដល់រាងកាយ និងអារម្មណ៍នៅពេលពួកគាត់បានឈប់ផឹកកាហ្វេភ្លាមៗ។ អាដ្រេណាលីន (Adrenaline) និង ដូប៉ាមីន (Dopamine) ជាអ័រម៉ូនដែលដើរតួជារំញោចធម្មជាតិ និងធ្វើឲ្យអ្នកស្រស់ស្រាយ ហើយវាមានប្រសិទ្ធភាព នៅពេលទទួលទានសារធាតុកាហ្វេអ៊ីន។ ផ្ទុយទៅវិញ ការកើនឡើងនៃអាឌីណូស៊ីន(Adenosine)ដែលជាអ័រម៉ូនមួយដែលទទួលខុសត្រូវចំពោះការសម្រាក និងការអស់កម្លាំង បានបណ្តាលឲ្យមានការផ្លាស់ប្តូរទៅជាគីមីមួយចំនួននៃខួរក្បាលរបស់អ្នកដែលនាំឲ្យមានការឈឺក្បាល។ ដូចនេះហើយ អ្នកគួរកាត់បន្ថយការទទួលទានរបស់អ្នកបន្តិចម្តង ៗ រៀងរាល់ 2 ឬ 3 ថ្ងៃម្តង។ មានអារម្មណ៍មិនស្រួលខ្លួន ការឈឺក្បាលមិនមែនជារោគសញ្ញាតែមួយដែលបណ្តាលមកពីការឈប់ទទួលទានកាហ្វេអ៊ីននោះទេ។ ប៉ុន្តែវាមានរោគសញ្ញាផ្សេងទៀតដូចជា ផ្តាសាយ ការគេងមិនលក់ និងមានផលប៉ះពាល់ទៅលើផ្លូវចិត្តមួយផ្នែកដែរដូចជា ការថប់បារម្ភ ការធ្លាក់ទឹកចិត្ត ឆាប់ខឹង ងាយនឹងផ្លាស់ប្តូរអារម្មណ៍ជាដើម។ អ្នកជំនាញបាននិយាយថា អ្នកនឹងមិនមានអារម្មណ៍បែបនេះយូរនោះទេ ពោលគឺកើតឡើងនៅរយៈពេល២ថ្ងៃដំបូង និងមានផលប៉ះពាល់ដទៃទៀតមិនលើសពីមួយទៅពីរសប្តាហ៍ក្រោយការឆប់ទទួលទានកាហ្វេ។ ទទួលបានស្នាមញញឹមដ៏ស្រស់ស្អាត កាហ្វេមានជាតិអាស៊ីតខ្ពស់ដែលបណ្តាលឲ្យធ្មេញរបស់លោកអ្នកងាយនឹងខូច ឬធ្វើឲ្យធ្មេញប្រែប្រួលពណ៌។ ការកាត់បន្ថយជាតិកាហ្វេអ៊ីនបានជួយការពារធ្មេញរបស់អ្នកបញ្ហានេះ ជាហេតុនាំឲ្យអ្នកមានស្នាមញញឹមស្អាត និងមានទំនុកចិត្តទៀតផង។ បាត់បង់សារធាតុប្រឆាំងអុកស៊ីតកម្ម យោងតាមការស្រាវជ្រាវបានឲ្យដឹងថា កាហ្វេ គឺជាប្រភពមួយនៃសារធាតុប្រឆាំងអុកស៊ីតកម្ម។ ការសិក្សាជាច្រើនបានរកឃើញថាការផឹកកាហ្វេច្រើនជាង 3 ពែងក្នុងមួយថ្ងៃ អាចបន្ថយហានិភ័យនៃជំងឺមហារីកសុដន់ ក៏ដូចជាបង្កើនសុខភាពឆ្អឹង។ ជាអកុសល វាមិនមានន័យថា ប្រសិនបើអ្នកកាត់កាហ្វេ អ្នកនឹងបាត់បង់ផលប្រយោជន៍ដល់សុខភាពនោះទេ ប៉ុន្តែអ្នកគួរជំនួសវាជាមួយនឹងតែផ្លែឈើ និងបន្លែដែលសម្បូរដោយសារធាតុប្រឆាំងអុកស៊ីតកម្ម។  ពិបាកក្នុងការប្រមូលផ្តុំអារម្មណ៍ ភាពអស់កម្លាំង និងឆាប់ខឹង គឺជាផលប៉ះពាល់ពីរយ៉ាងនៃរបបអាហារដែលមិនមានជាតិកាហ្វេអ៊ីន ដែលរួមចំណែកដល់ការខ្វះខាតការប្រមូលផ្តុំអារម្មណ៍។ ការកើនឡើងនៃអាឌីណូស៊ីន ហើយការទំពារស្ករកៅស៊ូអាចជួយទប់ទល់បញ្ហានេះបាន។ អ្នកនឹងមានអារម្មណ៍ធម្មតាវិញ ក្រោយរយៈពេលមួយសប្តាហ៍នៃការឈប់ទទួលទានកាហ្វេ។ មានអាការៈទល់លាមក សារធាតុកាហ្វេអ៊ីនបានធ្វើឲ្យចលនាពោះវៀនមានភាពប្រសើរជាងការឈប់ទទួលទានវា ពោលគឺការទល់លាមក។ ជាការល្អវិញ អ្នកគួរទទួលទានអាហារសម្បូរសារធាតុសរសៃ (ត្រូវបានរកឃើញនៅក្នុងគ្រាប់ធញ្ញជាតិបន្លែនិងសណ្តែក) និងទឹកឲ្យបានច្រើន បូករួមការធ្វើលំហាត់ប្រាណឲ្យបានទៀងទាត់ នោះពោះវៀនរបស់អ្នកនឹងត្រឡប់មកប្រក្រតីវិញ។ មានអារម្មណ៍ថាស្រងូតស្រងាត់ ដោយសារតែជាតិកាហ្វេអ៊ីន គឺជាភ្នាក់ងាររំញោចកម្រិតអ័រម៉ូនស្ត្រេសនៅក្នុងខ្លួនអ្នក ហើយប្រសិនបើអ្នកទទួលទានវាច្រើនលើសកម្រិត អាចធ្វើចង្វាក់បេះដូងមានការកើនឡើងដែលស្តែងចេញជារោគសញ្ញាដូចជា ញ័រដៃ ឬញ័រជើង។ ការបាត់បង់ជាតិកាហ្វេអ៊ីននឹងធ្វើឲ្យអ្នកមានអារម្មណ៍ធុញថប់ និងព្រួយបារម្ភតិចតួចតែប៉ុណ្ណោះ៕ ©2017រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាងដោយHealthtime Corporationចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូលប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ 

ចែករំលែក

អាណាព្យាបាលមួយចំនួនប្រហែលជាធ្លាប់បានឮជាញឹកញាប់ពីការនិយាយអំពី “របបអាហារដែលមានតុល្យភាព” សម្រាប់កុមារ។ប៉ុន្តែអ្នកច្បាស់ទេថាអាហារដែលមានតុល្យភាពនោះរួមបញ្ចូលអ្វីខ្លះហើយគួរធ្វើការជ្រើសរើសអាហារប្រភេទណាដើម្បីសម្រេចបាននូវតុល្យភាពនោះសម្រាប់កូនរបស់អ្នក ក៏ដូចជាកុមារទូទៅ។ ខាងក្រោមនេះជាជីវជាតិអាហារ ៩យ៉ាងដែលអាចស្វែករកបានតាមប្រភេទអាហារផ្សេងៗមួយចំនួន។  1. ប្រូតេអ៊ីន ជាតិប្រូតេអ៊ីនអាចជួយសម្រួលក្នុងការលូតលាស់កោសិការាងកាយរបស់កុមារបំលែងអាហារទៅជាថាមពលប្រឆាំងនឹងការឆ្លងមេរោគ និងជួយដឹកនាំអុកស៊ីសែន។ អ្នកអាចស្វែងរកប្រូតេអ៊ីននៅក្នុងអាហារមួយចំនួនដូចជា៖ សាច់សត្វ (សត្វ-ស្លាប ត្រី) ស៊ុត គ្រាប់ធញ្ញជាតិ សណ្តែក និងផលិតផលទឹកដោះគោ។  2.កាបូហាយដ្រេត ជាសារធាតុស្ថិតក្នុងទម្រង់អាចជា ស្ករ ម្សៅ និងជាតិសរសៃដែលវាជាប្រភពថាមពលដ៏សំខាន់សម្រាប់រាងកាយរបស់កុមារ។ មុខងាររបស់កាបូហាយដ្រេតបានសម្រួលដល់ការប្រើប្រាស់ជាតិខ្លាញ់និងប្រូតេអ៊ីនសម្រាប់បង្កើតនិងរៀបចំកោសិកាឲ្យបានល្អ យ៉ាងណាមិញកុមារគួរទទួលបានអាហារដែលមានជាតិម្សៅ និងជាតិសរសៃឲ្យបានច្រើនជាងសារជាតិស្ករ។ អាហារប្រភេទនេះមានដូចជា៖ នំបុ័ង ពពួកធញ្ញជាតិ ម្សៅអង្ករ នំស្រួយ នំផាស្តា និងដំឡូង។  3. ជាតិខ្លាញ់ ជាតិខ្លាញ់មិនមែនសុទ្ធតែជាសារធាតុអាក្រក់ទេដរាបណាការប្រើប្រាស់មានភាពសមស្របនិងត្រឹមត្រូវទៅតាមតម្រូវការរបស់រាងកាយ។ វាជាប្រភពថាមពលមិនអាចខ្វះបានសម្រាប់កុមារនិងមានភាពងាយស្រួលក្នុងការរក្សាទុកក្នុងរាងកាយ បន្ថែមពីនោះវាក៏មានសារប្រយោជន៍ក្នុងការជួយឲ្យរាងកាយធ្វើការប្រើប្រាស់ជីវជាតិដទៃទៀតបានល្អទៀតផង។ ជាតិខ្លាញ់អាចមានក្នុងអាហារដូចជា៖ ផលិតផលទឹកដោះគោស្រស់ ប្រេងឆា សាច់សត្វ ត្រី និងគ្រាប់ផ្លែឈើជាដើម។   4. កាល់ស្យូម មានមុខងារចម្បងក្នុងការពង្រឹងសុខភាពឆ្អឹង និងធ្មេញរបស់កុមារ ក៏ដូចជាបញ្ចៀសកំណកឈាមនៅតាមសរសៃប្រសាទ សាច់ដុំ និងមុខងាររបស់បេះដូង។ អ្នកអាចរកកាល់ស្យូមនៅក្នុងរបបអាហារជា ទឹកដោះគោ ឈីស យ៉ាអួ ការ៉េម ស៊ុតផ្នែកក្រហម បន្លែប្រូខូលី ស្ពៃ និងតៅហ៊ូ។  5. ជាតិដែក ជាសារជាតិមានភាពចាំបាច់សម្រាប់បង្កើនគុណភាពនៃគោលិកាឈាមក្រហមក្នុងការដឹកនាំអុកស៊ីសែនចែកចាយទៅកាន់គ្រប់ផ្នែកនៃសារពាង្គកាយទាំងអស់របស់កុមារ។ ជាតិដែកអាចមាននៅក្នុងរបបអាហារដូចជា៖ សាច់ក្រហម ថ្លើមពពួកខ្យងខ្ចៅ អាហារជាគ្រាប់ សណ្តែក គ្រាប់ផ្លែឈើ និងធញ្ញជាតិមានជាតិដែកជាដើម។  6. វីតាមីន B (Folate) វីតាមីនBឬFolateមិនត្រឹមតែជាតម្រូវការចាំបាច់សម្រាប់អ្នកមានផ្ទៃពោះនោះទេកុមារក៏គួរទទួលបានជីវជាតិនេះក្នុងរបបអាហារប្រចាំថ្ងៃផងដែរដោយហេតុថាវាមានមុខងារក្នុងការរីកលូតលាស់កោសិការាងកាយហើយកង្វះសារជាតិនេះទៀតសោតអាចធ្វើឲ្យមានជំងឺស្លេកស្លាំង។អាហារដែលមានកម្រិតវីតាមីនBខ្ពស់អាចមាននៅក្នុងពពួកគ្រាប់ធញ្ញជាតិដើមនិងគ្រាប់សណ្តែកស្ពៃ (Spinach)ទំពាំងបារាំង (Asparagus) សណ្តែកខ្មៅ និងសណ្តែកបណ្តុះជាដើម។  7. ជាតិសរសៃ របបអាហារដែលមានជាតិសរសៃជួយសម្រួលលំហូរនៃមុខងាររបស់ពោះវៀននិងមួយផ្នែកទៀតវាក៏មានតួនាទីកាត់បន្ថយហានិភ័យនៃការប្រឈមទៅនឹងជំងឺបេះដូង និងមហារីកនៅថ្ងៃខាងមុខ។ជាតិសរសៃអាចមាននៅក្នុងអាហារដូចជា៖ ពពួកធញ្ញជាតិ ដើមនិងគ្រាប់សណ្តែក គ្រាប់ពូជ និងគ្រាប់ផ្លែឈើជាដើម។ 8. វីតាមីន A វាបានផ្តល់ជាមុខងារចាំបាច់សម្រាប់កុមារ រួមទាំងមនុស្សពេញវ័យ ដែលរួមបញ្ចូលនូវមុខងារលូតលាស់ ជំនួយភ្នែក  សុខភាពស្បែក  និងការពារជំងឺឆ្លង។ អ្នកអាចស្វែងរកវីតាមីន A នៅក្នុងអាហារជា ការ៉ុត ដំឡូង សណ្តែកបារាំង ស្ពៃប្រូខូលី ស្ពៃក្តោប ខ្លាញ់ត្រី និងស៊ុតផ្នែកក្រហម។ 9. វីតាមីន C វីតាមីន C មិនត្រឹមតែជួយកំចាត់ជំងឺផ្តាសាយបាននោះទេ វាក៏មានមុខងារក្នុងការពង្រឹងនៃកោសិការាងកាយ និងសរសៃឈាមជំនួយក្នុងការជាសះស្បើយមុខរបួសក៏ដូចជាធានាឲ្យបាននូវភាពរឹងមាំនៃឆ្អឹងនិងធ្មេញដែលអាចមានវត្តមាននៅក្នុង ពពួកផ្លែក្រូច ផ្លែស្រ្តប៊ឺរី ប៉េងប៉ោះ ដំឡូង ស្ពៃក្តោប ប្រូខូលី ផ្កាស្ពៃ ល្ហុង និងផ្លែស្វាយផងដែរ។ ប្រភេទអាហារនីមួយៗសុទ្ធតែមានអត្ថប្រយោជន៍និងផ្តល់ជាជីវជាតិរៀងៗខ្លួនដូច្នេះអ្នកគួរធ្វើការជ្រើសរើសរបបអាហារឲ្យបានច្រើន និងចម្រុះគ្នា ព្រោះវាអាចធានាបានឲ្យរាងកាយកុមារអាចទទួលបាននូវជីវជាតិគ្រប់គ្រាន់ និងត្រឹមត្រូវ។  ©2017 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាងដោយ Healthtime Corporation  ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល  ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ  

ចែករំលែក

ការសិក្សារបស់អ្នកវិទ្យាសាស្ត្រក្នុងពេលថ្មីៗនេះបានបង្ហាញថា កុមារដែលចូលចិត្តញុំប្រភេទអាហារងាយចម្អិន ដូចជាភីហ្សា បឺហ្គ័រ មាន់បំពង ឬនំផ្សេងៗជាច្រើនប្រភេទទៀត និងអាចជះឥទ្ធិពល ធ្វើឲ្យខួរក្បាលមិនសូវវិវត្តដូចក្មេងដែលញុំអាហារធម្មតា។ នេះបើយោងតាមការផ្សាយរបស់កាសែត The Telegraph ។ បើតាមប្រភពដដែលនេះ លោកវេជ្ជបណ្ឌិត Kelly Purtell មកពីសកលវិទ្យាល័យ Ohio State Univercity  បានដឹកនាំការសិក្សាមួយនៅរដ្ឋអាមេរិក ស្ដីពីការប៉ះពាល់នៃការបរិភោគអាហារ Fast food។ លោកបានឲ្យដឹងថាការសិក្សានេះបានផ្ដោតសំខាន់លើអាហារ Fast food អាចធ្វើឲ្យក្មេងធាត់ជ្រុលតាមរបៀបណា? លទ្ធបានបង្ហាញថា ការញុំអាហារ Fast food បណ្ដាលឲ្យមានបញ្ហាមួយទៀតកើតឡើងគឺលទ្ធផលនៃការសិក្សាធ្លាក់ចុះ។ ​ការសិក្សាបានពិនិត្យលើលទ្ធផលការសិក្សាក្មេងៗដែលជាសិក្សាសាលា ចំនួន ៨៥០០ នាក់ នៅក្នុងសហរដ្ឋអាមេរិក លើមុខវិជ្ជាចំនួន៣ គឺ គណិតវិទ្យា វិទ្យាសាស្ត្រ និងការអាន ហើយជាលទ្ធផលច្រើនជាង ៥០%នៃក្មេងទាំងនោះគឺខ្សោយមុខវិជ្ជាគណិត។ នៅពេលនោះពួកគេក៏ត្រូវឆ្លើយសំណួរផងដែរថា​ តើពួកគេចូលហាងដែលលក់អាហារ Fast food ដូចជា McDonala’s, pizza Hut, Burger King និង KFC ប៉ុន្មានដងក្នុងមួយសប្ដាហ៍? ចម្លើយ គឺពួកគេទៅញុំអាហារ Fast Food ជាប្រចាំគឺរហូតទៅ៣ដងក្នុងមួយសប្ដាហ៍។ ការសិក្សានេះបានឲ្យដឹងទៀតថាអាហារ​ Fast foodគឺខ្វះជាតិដែក ដែរធ្វើឲ្យការវិវត្តន៍របស់ខួរក្បាលក្មេង មិនមានដំណើរការល្អ។ ម្យ៉ាងទៀត អាហារប្រភេទនេះ គឺងាយនឹងធ្វើឲ្យពួកគេធាត់ ព្រោះជាអាហារសម្បួរជាតិស្ករ និងប៉ះពាល់ដល់ស្បែកទៀតផង៕ ©2017 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

ចែករំលែក

ផ្កាខាត់ណាពណ៌បៃតង  (Broccoli)   ជារុក្ខជាតិមួយប្រភេទដែលស្ថិតក្នុងអំបូរ   Cruciferousមានប្រភពមកពីប្រទេស អុីតាលី។ វាផ្ទុកនូវ សារធាតុចិញ្ចឹមល្អៗដែលផ្តល់ប្រយោជន៍ជាអនេកដល់រាងកាយរបស់យើងព្រមជាមួយនឹងកាល់ឡូរីទាបបំផុត។ ៥ចំណុចខាងក្រោមនេះនឹងបញ្ជាក់បានកាន់តែច្បាស់អំពីអត្ថប្រយោជន៍ដែលមិនគួរមើលរំលងរបស់ផ្កាខាត់ណាពណ៌បៃតង។ ១. ប្រឆាំងនឹងជំងឺមហារីក សារធាតុគីមីម្យ៉ាងដែលធ្វើឲ្យបន្លែនេះមានរសជាតិល្វីងមានឈ្មោះថា Sulforaphane ជាសារធាតុ ដែលអាចបង្អាក់សកម្មភាពរបស់អង់ស៊ីម Histone deacetylase (HDAC) មានតួនាទីក្នុងការផលិតកោសិកាមហារីក។ ការសិក្សាថ្មីៗនេះបានបង្ហាញថាសារធាតុ Sulforaphane អាចពន្យារ ឬក៏បញ្ឈប់ជំងឺមហារីកមួយចំនួនដូចជាមហារីកស្បែក បំពង់អាហារ ក្រពេញប្រូស្តាតជាដើម។ លើសពីនេះទៅទៀត វាក៏មានផ្ទុកនូវវីតាមីនបេ៩ (Folate)ដែលដើរតួយ៉ាងសំខាន់ក្នុងការកាត់បន្ថយអត្រាដែលនាំឲ្យកើតជំងឺមហារីកសុដន់។ ការស្រូបយកវីតាមីនបេ ៩ បានគ្រប់គ្រាន់តាមរយៈចំណីអាហារអាចធានាបាននូវការការពារប្រឆាំងនឹងជំងឺមហារីកពោះវៀនធំ ក្រពះលំពែង និងមហារីកមាត់ស្បូនផងដែរ។ ២.  ជួយដល់សុខភាពឆ្អឹង ផ្កាខាត់ណាពណ៌បៃតងដែលចិតរួចត្រឹមតែមួយពែងអាចផ្តល់នូវវីតាមីនកា (Vitamin K) ៩២មីក្រូកាម និងកាល់ស្យូម(Calcium) ៤៣ មីលីក្រាមដែលអាចបំពេញតម្រូវការរបស់រាងកាយជាប្រចាំថ្ងៃ។ ដោយហេតុថា វីតាមីនកា មានតួនាទីការពារនិង ប្រឆាំងនូវការពុកផុយរបស់ឆ្អឹង រីឯកាល់ស្យូមគឺជាសារធាតុរ៉ែមួយប្រភេទដែលអាចជួយការពារ និងថែមទាំងធ្វើឲ្យឆ្អឹងលូតលាស់បានល្អទៀតផង។ ៣.  ធ្វើឲ្យក្មេងជាងវ័យ នៅក្នុងផ្កាខាត់ណាពណ៌បៃតងចិតរួចត្រឹមតែមួយពែងផ្តល់នូវវីតាមីនសេ (VitaminC)ដល់ទៅ៨១មីលីក្រាមដែលរួមចំណែកយ៉ាងសំខាន់ក្នុងការផលិតសារធាតុកូឡាជែន (Collagen) ជាអ្នកទ្រទ្រង់ដ៏សំខាន់របស់ស្បែកនិងអាចជួយការពារស្បែកប្រឆាំងនឹងការបំផ្លាញពីពន្លឺព្រះអាទិត្យជាតិពុលផ្សេងៗនិងកាត់បន្ថយភាពជ្រីវជ្រួញ។លើសពីនេះវាក៏មានផ្ទុកនូវវីតាមីន(AនិងE)ដែលជាតួឯកសំខាន់ផងដែរក្នុងការធ្វើឲ្យស្បែកមានសុខភាពល្អ។ ៤.  រំលាយអាហារ និងបន្សាបជាតិពុល ផ្កាខាត់ណាពណ៌បៃតងពិតជាសម្បូរនូវជាតិកាកសរសៃ (Fiber) ដែលអាចការពារពីការទល់លាមកធ្វើឲ្យប្រព័ន្ធរំលាយអាហារមានដំណើរការល្អហើយនិងជួយជំរុញដល់រាងកាយរបស់យើងឲ្យបញ្ចេញនូវសារជាតិពុលផ្សេងៗទៅតាមទឹកនោមនិងលាមក។     ៥.  ការពារពីជំងឺរ៉ាំរ៉ៃ តាមរយៈកម្មវិធីមួយរបស់សាកលវិទ្យាល័យ Kentucky នៃចក្រភពអង់គ្លេសបានបង្ហាញថាការ ស្រូបយកជាតិកាកសរសៃ (Fiber) តាមរយៈ ចំណីអាហារបានច្រើនអាចកាត់បន្ថយការវិវឌ្ឍនៃជំងឺពាក់ព័ន្ធនឹងសរសៃឈាមបេះដូង ទឹកនោមផ្អែម ដាច់សរសៃឈាមក្នុងខួរក្បាល លើសជាតិខ្លាញ់ លើសឈាម  និងជំងឺក្រពះពោះវៀន។Fiber អាចជួយបញ្ចុះសម្ពាធឈាម និងកម្រិត- កូឡេស្តេរ៉ុល និងជំរុញឲ្យអាំងស៊ុយលីន ធ្វើការបានល្អហើយថែមទាំងជាឱសថដ៏មានប្រសិទ្ធភាពសម្រាប់ការសម្រកទម្ងន់។ សរុបរួមមកផ្កាខាត់ណាពណ៌បៃតងពិតជា  ផ្តល់ប្រយោជន៍ជាច្រើនដល់រាងកាយរបស់យើង។ ដូចនេះយើងគួរគប្បីទទួលទានវាឲ្យបានច្រើន ហើយណែនាំ និងចែករំលែកចំណេះដឹងមួយនេះដល់អ្នករាល់គ្នាដែលនៅជុំវិញខ្លួនអ្នក ជាកត្តាមួយដែលនាំប្រជាជនយើងមានសុខភាពល្អគ្រប់ៗគ្នា។ ឯកសារយោង 1.    http://www.medicalnewstoday.com/articles/266765.php 2.    https://en.wikipedia.org/wiki/Broccoli អត្ថបទដោយ ៖ មួង ពេជ្រចិន្តា និស្សិតផ្នែកឱសថសាស្រ្ដឆ្នាំទី៣ នៃសាកលវិទ្យាល័យ ន័រតុន ©2017 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាងដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

ចែករំលែក

សុខភាពល្អ មិនមែនត្រឹមតែការអនុវត្តទម្លាប់ក្នុងការរស់នៅប្រចាំថ្ងៃល្អប៉ុណ្ណោះទេ តែរបបអាហាររបស់អ្នកក៏ចាំបាច់ ក្នុងនោះប្រូតេអុីនដើរតួយ៉ាងសំខាន់ដូចគ្នា។ តាមរយៈអត្ថបទខាងក្រោមអ្នកនឹងកានតែច្បាស់ អំពីថាតើហេតុអ្វីអ្នកត្រូវបន្ថែមប្រូតេអុីនក្នុងរបបអាហាររបស់អ្នក៖ ៤ចំណុចដែលជាគុណប្រយោជន៍នៃការទទួលទានពពួកប្រូតេអុីនចំពោះរាងកាយ •វាជាសមាសភាគមួយមាននៅគ្រប់កោសិកានៃរាងកាយរបស់អ្នក ជាការពិត សក់ និងក្រចក គឺត្រូវបានបង្កើតឡើងពីប្រូតេអុីនជាពិសេស។ •រាងកាយរបស់អ្នក ប្រើប្រាស់វាដើម្បីបង្កើតនិងជួសជុលជាលិកា។ •គ្រប់គ្នាត្រូវការប្រូតេអុីនដើម្បីបង្កើតអង់ស៊ីមអ័រម៉ូន និងសារធាតុគីមីចាំបាច់ក្នុងរាងកាយ។ •ប្រូតេអុីនពិតជាចាំបាច់ក្នុងការបង្កើតទម្រង់ឆ្អឹង សាច់ដុំ ឆ្អឹងខ្ចី ស្បែក និងឈាម។ ទម្រង់ និងប្រភពខុសគ្នានៃប្រូតេអុីន ប្រូតេអុីនមានប្រភពផ្សេងៗពីគ្នា រួមមាន សាច់ទឹកដោះគោ ត្រី សណ្តែកសៀង និងស៊ុត ក៏ដូចជាសណ្តែក បន្លែមួយចំនួន និងប៊័រ។ នៅក្នុងពេលដែលប្រូតេអុីនត្រូវបានរំលាយ វានឹងបំលែងជាអាមីណូអាស៊ីតដែលរាងកាយត្រូវការ។ ប្រភពប្រូតេអុីនដែលមានគុណភាពខ្ពស់បំផុត ត្រូវបានរកឃើញនៅក្នុងទឹកដោះគោ វាជាប្រូតេអុីនពេញលេញ និងមានផ្ទុកស្ទើរតែគ្រប់អាមីណូអាស៊ីតដែលរាងកាយត្រូវការ។ ជាទូទៅប្រូតេអុីនដែលមានប្រភពពីសត្វ (ឧទាហរណ៍៖ ទឹកដោះគោស៊ុត និងសាច់) គឺជាប្រូតេអុីនពេញលេញមែនប៉ុន្តែ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ រាងកាយរបស់អ្នកមានលទ្ធភាពក្នុងការប្រើប្រាស់ប្រូតេអុីនផ្សេងៗច្រើនប្រភេទទៀតបានផងដែរ។ គុណសម្បត្តិនៃការរួមផ្សំប្រូតេអុីនកម្រិតខ្ពស់អ្វីដែលជាពិសេសពីគុណសម្បត្តិនៃការរួមផ្សំប្រូតេអុីនកម្រិតខ្ពស់ ក្នុងអាហារចំពោះការរស់នៅប្រចាំថ្ងៃរបស់អ្នក រួមមាន៖ •បង្កើនសន្ទុះឡើងវិញបន្ទាប់ពីធ្វើលំហាត់ប្រាណ •បន្ថយការបាត់បង់សាច់ដុំ •បង្កើតសាច់ដុំដែលគ្មានខ្លាញ់ •ជួយរក្សាទម្ងន់ឲ្យមានស្ថេរភាព •ទប់ស្កាត់ការឃ្លាន។ ©2017 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

ចែករំលែក

ផ្កាខាត់ណាពណ៌បៃតង  (Broccoli)   ជារុក្ខជាតិមួយប្រភេទដែលស្ថិតក្នុងអំបូរ   Cruciferousមានប្រភពមកពីប្រទេស អុីតាលី។ វាផ្ទុកនូវ សារធាតុចិញ្ចឹមល្អៗដែលផ្តល់ប្រយោជន៍ជាអនេកដល់រាងកាយរបស់យើងព្រមជាមួយនឹងកាល់ឡូរីទាបបំផុត។ ៥ចំណុចខាងក្រោមនេះនឹងបញ្ជាក់បានកាន​'តែច្បាស់អំពីអត្ថប្រយោជន៍ដែលមិនគួរមើលរំលងរបស់ផ្កាខាត់ណាពណ៌បៃតង។ ១. ប្រឆាំងនឹងជំងឺមហារីក សារធាតុគីមីម្យ៉ាងដែលធ្វើឲ្យបន្លែនេះមានរសជាតិល្វីងមានឈ្មោះថា Sulforaphane ជាសារធាតុ ដែលអាចបង្អាក់សកម្មភាពរបស់អង់ស៊ីម Histone deacetylase (HDAC) មានតួនាទីក្នុងការផលិតកោសិកាមហារីក។ ការសិក្សាថ្មីៗនេះបានបង្ហាញថាសារធាតុ Sulforaphane អាចពន្យារ ឬក៏បញ្ឈប់ជំងឺមហារីកមួយចំនួនដូចជាមហារីកស្បែក​ បំពង់អាហារ ក្រពេញប្រូស្តាតជាដើម។ លើសពីនេះទៅទៀត វាក៏មានផ្ទុកនូវវីតាមីនបេ៩ (Folate)ដែលដើរតួយ៉ាងសំខាន់ក្នុងការកាត់បន្ថយអត្រាដែលនាំឲ្យកើតជំងឺមហារីក​សុដន់។ ការស្រូបយកវីតាមីនបេ ៩ បានគ្រប់គ្រាន់​តាមរយៈចំណីអាហារអាចធានាបាននូវការការពារប្រឆាំងនឹងជំងឺមហារីកពោះវៀនធំ ក្រពះលំពែង និងមហារីកមាត់ស្បូនផងដែរ។ ២.  ជួយដល់សុខភាពឆ្អឹង ផ្កាខាត់ណាពណ៌បៃតងដែលចិតរួចត្រឹមតែមួយពែងអាចផ្តល់នូវវីតាមីនកា (Vitamin K) ៩២មីក្រូកាម និងកាល់ស្យូម(Calcium) ៤៣ មីលីក្រាមដែលអាចបំពេញតម្រូវការរបស់រាងកាយជាប្រចាំថ្ងៃ។ ដោយហេតុថា វីតាមីនកា មានតួនាទីការពារនិង ប្រឆាំងនូវការពុកផុយរបស់ឆ្អឹង រីឯកាល់ស្យូមគឺជាសារធាតុរ៉ែមួយប្រភេទដែលអាចជួយការពារ​ និងថែមទាំងធ្វើឲ្យឆ្អឹងលូតលាស់បាន​ល្អទៀតផង។ ៣.  ធ្វើឲ្យក្មេងជាងវ័យ នៅក្នុងផ្កាខាត់ណាពណ៌បៃតងចិតរួចត្រឹមតែមួយពែងផ្តល់នូវវីតាមីនសេ (VitaminC)ដល់ទៅ៨១មីលីក្រាមដែលរួមចំណែកយ៉ាងសំខាន់ក្នុងការផលិតសារធាតុកូឡាជែន (Collagen) ជាអ្នកទ្រទ្រង់ដ៏សំខាន់របស់ស្បែកនិងអាចជួយការពារស្បែកប្រឆាំងនឹងការបំផ្លាញពីពន្លឺព្រះអាទិត្យជាតិពុលផ្សេងៗនិងកាត់បន្ថយភាពជ្រីវជ្រួញ។លើសពីនេះ​វាក៏មានផ្ទុកនូវវីតាមីន(AនិងE)ដែលជាតួឯកសំខាន់ផងដែរក្នុងការធ្វើឲ្យស្បែកមានសុខភាពល្អ។ ៤.  រំលាយអាហារ និងបន្សាបជាតិពុល ផ្កាខាត់ណាពណ៌បៃតងពិតជាសម្បូរនូវជាតិកាកសរសៃ (Fiber) ដែលអាចការពារពីការទល់លាមកធ្វើឲ្យប្រព័ន្ធរំលាយអាហារមានដំណើរការល្អហើយនិងជួយជំរុញដល់រាងកាយរបស់យើងឲ្យបញ្ចេញនូវសារជាតិពុលផ្សេងៗទៅតាមទឹកនោម​និងលាមក។     ៥.  ការពារពីជំងឺរ៉ាំរ៉ៃ តាមរយៈកម្មវិធីមួយរបស់សាកលវិទ្យាល័យ Kentucky នៃចក្រភពអង់គ្លេសបានបង្ហាញថាការ ស្រូបយកជាតិកាកសរសៃ (Fiber) តាមរយៈ ចំណីអាហារបានច្រើនអាចកាត់បន្ថយការវិវឌ្ឍនៃជំងឺពាក់ព័ន្ធនឹងសរសៃឈាមបេះដូង​ ទឹកនោមផ្អែម ដាច់សរសៃឈាមក្នុងខួរក្បាល លើសជាតិខ្លាញ់ លើសឈាម  និងជំងឺក្រពះពោះវៀន។Fiber អាចជួយបញ្ចុះសម្ពាធឈាម និងកម្រិត​- កូឡេស្តេរ៉ុល និងជំរុញឲ្យអាំងស៊ុយលីន ធ្វើការបានល្អហើយថែមទាំងជាឱសថដ៏មានប្រសិទ្ធភាពសម្រាប់ការសម្រកទម្ងន់។ សរុបរួមមកផ្កាខាត់ណាពណ៌បៃតងពិតជា  ផ្តល់ប្រយោជន៍ជាច្រើនដល់រាងកាយរបស់យើង។ ដូចនេះយើងគួរគប្បីទទួលទានវាឲ្យបានច្រើន​ ហើយណែនាំ និងចែករំលែកចំណេះដឹងមួយនេះដល់អ្នករាល់គ្នាដែលនៅជុំវិញខ្លួនអ្នក ជាកត្តាមួយដែលនាំប្រជាជនយើងមានសុខភាពល្អគ្រប់ៗគ្នា។ ឯកសារយោង 1.    http://www.medicalnewstoday.com/articles/266765.php 2.    https://en.wikipedia.org/wiki/Broccoli អត្ថបទដោយ ៖ មួង ពេជ្រចិន្តា និស្សិតផ្នែកឱសថសាស្រ្ដឆ្នាំទី៣ នៃសាកលវិទ្យាល័យ ន័រតុន ©2017 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

ចែករំលែក

ការយល់ច្រឡំជាច្រើនអំពីជំងឺទឹកនោមផ្អែម ត្រូវបានលើកឡើងនៅក្នុងសង្គមមនុស្សទូទៅ និងសូម្បីតែអ្នកជំងឺក៏ដូចជាក្រុមគ្រួសាររបស់ពួកគេផ្ទាល់ដែលក្នុងនោះកំហុសអំពីទំនាក់ទំនងរវាងអាហារនិងជាតិស្ករក្នុងឈាមជាមូលហេតុដ៏សំខាន់នៃការបរាជ័យក្នុងការគ្រប់គ្រងជំងឺទឹកនោមផ្អែម។ខាងក្រោមជាកំហុស ៨យ៉ាងអំពីរបបអាហារនិងជំងឺទឹកនោមផ្អែមដែលតែងតែកើតមានជាញឹកញាប់។ 1.    ការបរិភោគស្ករច្រើន ជាមូលហេតុនៃការកើតជំងឺទឹកនោមផ្អែម៖ ការបរិភោគស្ករច្រើនតែម្យ៉ាង មិនអាចបង្កជាជំងឺទឹកនោមផ្អែមឡើយ ប៉ុន្តែវាអាចជាកត្តាជំរុញនៃជំងឺក្នុងករណីខ្លះ។  គួរបញ្ជាក់ថា ជំងឺទឹកនោមផ្អែមប្រភេទ១ អាចបង្កឡើងដោយកត្តាហ្សែន និងកត្តាដែលយើងមិនដឹងណាមួយ  រីឯជំងឺទឹកនោមផ្អែមប្រភេទ២ បង្កឡើងដោយកត្តាហ្សែន និងកត្តាប្រឈមមួយចំនួនទៀត  រួមទាំងកត្តារស់នៅប្រចាំថ្ងៃ។ ក្រៅពីនោះ ការលើសទម្ងន់ ឡើងសម្ពាធឈាមអាយុលើសពី៤៥ឆ្នាំនិងភាពមិនសូវសកម្មជាដើមសុទ្ធតែជាកត្តាអាចជំរុញឲ្យមានជំងឺទឹកនោមផ្អែម។ ដូចនេះ ស្របពេលដែលអ្នកចៀសវាងការញ៉ាំស្ករច្រើន ការរក្សាបែបផែនរស់នៅប្រកបដោយផាសុកភាព និងការតាមដានសុខភាពទៀងទាត់ក៏ជាកត្តាសំខាន់ផងដែរ។ 2.    អ្នកជំងឺទឹកនោមផ្អែម មិនអាចបរិភោគអាហារមានជាតិស្ករបានឡើយ៖ ដរាបណាជាតិស្ករក្នុងអាហារស្ថិតក្នុងកម្រិតសមស្របនិងមានការរួមផ្សំនឹងការហាត់ប្រាណអ្នកជំងឺនៅតែអាចបរិភោគអាហារទាំងនោះបាន។ផ្ទុយទៅវិញ ការហាមឃាត់ខ្លួនឯងពេក អាចនាំឲ្យអ្នកជំងឺចង់បរិភោគកាន់តែខ្លាំង និងញ៉ាំកាន់តែច្រើននៅពេលមានឱកាស។ ទោះយ៉ាងណា អ្នកគួរតែបរិភោគវាក្នុងកម្រិតតិចតួច និងរួមផ្សំជាមួយអាហារសុខភាពដទៃ ជាពិសេសគឺប្រូតេអុីន ដើម្បីជួយពន្យឺតការរំលាយ និងការជ្រៀបចូលទៅក្នុងឈាមនៃជាតិស្ករ។ សរុបមក អ្នកគួរចៀសវាងបរិភោគអាហារដែលមានស្ករតែឯង និងត្រូវបរិភោគក្នុងកម្រិតតិចល្មម។ 3.    អ្នកអាចបរិភោគអាហារដែលមិនមានជាតិស្ករ(SUGAR-FREE) បានតាមចិត្ត៖ អាហារជាច្រើននៅលើទីផ្សារជាអាហារគ្មានជាតិស្ករ ឬ SUGAR-FREE ក៏ប៉ុន្តែអាហារទាំងនោះនៅតែអាចមានសារធាតុដទៃទៀតដូចជាសារធាតុធាត់ឬខ្លាញ់(fat)កាល់ឡូរីនិងសូម្បីតែជាតិកា-បូហាយដ្រេតដែលអាចបំលែងជាជាតិស្ករក្នុងឈាមបាន។ដូចនេះអ្នកនៅតែត្រូវពិនិត្យនិងជ្រើសរើសអាហារទាំងនោះឲ្យបានត្រឹមត្រូវដោយការមើលស្លាកអាហារូបត្ថម្ភ និងប្រើប្រាស់ក្នុងកម្រិតត្រឹមត្រូវ។ 4.    ម្សៅ ផ្លែឈើ និងអាហារដែលមានកាបូហាយដ្រេត គឺជាសត្រូវរបស់ជំងឺទឹកនោមផ្អែម៖ កាបូហាយដ្រេតមិនមែនជាសត្រូវរបស់អ្នកជំងឺទឹកនោមផ្អែមទេ តែប្រភេទ និងបរិមាណរបស់វាដែលអ្នកបរិភោគ គឺជាអ្វីដែលអ្នកជំងឺត្រូវពិចារណា។ ជម្រើសកាបូហាយដ្រេតដែលល្អគឺពពួកដែលមានសន្ទស្សន៍ជាតិស្ករ(GI)ទាបដោយសារវាអាចជះឥទ្ធិពលដល់ជាតិស្ករក្នុងឈាមយឺតជាងពពួកមាន GI ខ្ពស់។កាបូហាយដ្រេតដែល GI ទាបមាន នំបុ័ងធញ្ញជាតិ សណ្តែក និងស្ពៃក្រៀម បន្លែដែលមិនសូវមានជាតិម្សៅដូចជា ផ្ទី ប្រូខូលី និងប៉េងប៉ោះជាដើម។ ដោយឡែក អាហារម្សៅនិងផ្លែឈើដែលមានជាតិកាបូហាយដ្រេតក៏អាចបញ្ចូលក្នុងរបបអាហាររបស់អ្នកជំងឺបានផងដែរដរាបណាវាស្ថិតក្នុងកម្រិតសមសម្យ។ អ្នកគួរជ្រើសរើសម្សៅដែលមានជាតិសរសៃខ្ពស់ ដូចជាផាស្តា នំបុ័ងធញ្ញជាតិ អង្ករ ដំឡូង ពោតជាដើម។ 5.    ការប្រើប្រាស់ថ្នាំទឹកនោមផ្អែម អាចឲ្យអ្នកជំងឺបរិភោគបានដោយមិនបាច់តម៖ ដើម្បីគ្រប់គ្រងជំងឺទឹកនោមផ្អែម ទាមទារឲ្យមានការប្រើប្រាស់ថ្នាំបានត្រឹមត្រូវតាមការណែនាំ រួមជាមួយនឹងរបបអាហារសមស្រប និងប្រកបដោយសុខភាពក៏ដូចជាកត្តារស់នៅផ្សេងៗទៀតដែលមានន័យថាអ្នកជំងឺមិនអាចបរិភោគតាមចិត្តចង់ដោយសារតែបានប្រើប្រាស់ថ្នាំហើយនោះទេ។ផ្ទុយទៅវិញ ការបរិភោគមិនបានសមស្រប អាចរារាំងដល់ប្រសិទ្ធភាពរបស់ថ្នាំបានវិញទៀតផង។ទោះយ៉ាងណា អ្នកតែងតែអាចស្វែងរកការពិគ្រោះជាមួយវេជ្ជបណ្ឌិតរបស់អ្នកប្រសិនបើអ្នកមានចម្ងល់អំពីការសម្របសម្រួលរបបអាហារ  និងការប្រើប្រាស់ថ្នាំ។   6.    ការរំលងអាហារនៅពេលណាមួយ ឬរំលងយូរម៉ោង៖ ការរំលង ឬមិនបរិភោគអាហារនៅពេលណាមួយនឹងផ្តល់ផលមិនល្អ មិនថាចំពោះអ្នកជំងឺទឹកនោមផ្អែម ឬអ្នកគ្មានជំងឺឡើយ។ នៅពេលអ្នករំលងអាហារ ថ្លើមនឹងបំលែងជាតិស្ករពីគ្លីកូហ្សែនដែលស្តុកទុកស្របពេលដែលរាងកាយបញ្ចេញនូវអ័រម៉ូនcortisolដោយសារស្ត្រេសពីការមិនបរិភោគ។ កត្តាទាំងនេះត្រូវបានបង្ហាញថា អាចធ្វើឲ្យមានការកើនជាតិស្ករក្នុងឈាមច្រើនជាងអាហារមួយពេលទៅទៀត។ ដូចនេះ អ្នកជំងឺគួរព្យាយាមបរិភោគអាហារតូចៗរៀងរាល់ ៣ ទៅ ៤ម៉ោងម្តងដើម្បីជំរុញមេតាបូលីសរាងកាយ ការពារការកើនឡើង និងធ្លាក់ចុះខ្លាំងនៃជាតិស្ករក្នុងឈាម ព្រមទាំងដុតបំផ្លាញជាតិខ្លាញ់ផងដែរ។ 7.    អ្នកជំងឺទឹកនោមផ្អែមអាចប្រើប្រាស់ស្ករសិប្បនិម្មិតបានច្រើនតាមចិត្ត៖ ស្ករសិប្បនិម្មិតភាគច្រើន មានរសជាតិផ្អែមជាងស្ករធម្មតា និងមានកាល់ឡូរីទាបរហូតអាចផាត់ចោលបាន ព្រមទាំងអាចធ្វើឲ្យអ្នកប្រើប្រាស់វាតិចជាងស្ករធម្មតាផងដែរ។ ថ្វីត្បិតតែ សុវត្ថិភាពក្នុងការប្រើប្រាស់ស្ករប្រភេទនេះ នៅតែត្រូវបានលើកយកមកពិភាក្សា ក៏ប៉ុន្តែមានប្រភេទស្ករមួយចំនួនត្រូវបានអនុញ្ញាតឲ្យប្រើប្រាស់រួចមកហើយ ក្នុងនោះរួមមាន Saccharin, Aspartame, AcesulfamePotassium, Sucralose, Stevia ជាដើម។ ទោះជាស្ករសិប្បនិម្មិត នៅតែត្រូវបានណែនាំឲ្យប្រើប្រាស់ជំនួសស្ករធម្មតា តែអ្នកក៏ត្រូវចងចាំផងដែរថា ស្ករប្រភេទនេះក៏មានផ្ទុកនូវកាបូហាយដ្រេតក្នុងបរិមាណតិចតួច ដែលទាមទារឲ្យអ្នករក្សាការប្រើប្រាស់ក្នុងកម្រិតសមរម្យជានិច្ច។ 8.    អ្នកជំងឺទឹកនោមផ្អែមអាចបរិភោគទឹកឃ្មុំជំនួសស្ករបានធម្មតា៖ ទាំងទឹកឃ្មុំ និងស្ករធម្មតា សុទ្ធតែអាចបង្កើនជាតិស្ករក្នុងឈាមបាន តែដោយសារទឹកឃ្មុំមានរសជាតិផ្អែមជាង ដូចនេះ យើងអាចប្រើវាក្នុងបរិមាណតិចជាងបើធៀបនឹងស្ករ។ ទោះយ៉ាងណា ដោយសារទឹកឃ្មុំក៏មានកាបូហាយដ្រេត និងកាល់ឡូរីច្រើនជាងស្ករបន្តិចផងដែរ ដូចនេះ ភាពខុសគ្នានៃឥទ្ធិពលរបស់វាលើជាតិស្ករក្នុងឈាមមានតិចតួចប៉ុណ្ណោះ ដែលមានន័យថាការប្រើប្រាស់វាក៏ទាមទារឲ្យមានកម្រិតសមរម្យដូចស្ករធម្មតាផងដែរ។ ©2017 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

ចែករំលែក

បម្រែបម្រួលដែលកើតមានឡើងនៅដំណាក់កាលអស់រដូវ និងក្បែរអស់រដូវរបស់ស្ត្រី សុទ្ធសឹងតែអាចចូលរួមផ្តល់ឲ្យស្ត្រីនូវបទពិសោធន៍អាក្រក់ជាច្រើនដែលជះឥទ្ធិពលដល់គុណភាពជីវិត។ ដូចនេះ ការថែទាំដែលជាក់លាក់ គួរតែត្រូវបានធ្វើឡើងដើម្បីទ្រទ្រង់ផាសុកភាពក្នុងពាក់កណ្តាលជីវិតក្រោយរបស់ពួកគាត់។ ការគាំទ្រផ្នែកផ្លូវចិត្ត ការធ្វើលំហាត់ប្រាណ របបអាហារ ក៏ដូចជាឱសថបំប៉នជាដើម ត្រូវបានពិចារណាក្នុងការរួមបញ្ចូលជាចាំបាច់ជាមួយនឹងការព្យាបាលចំពោះស្ត្រីអស់រដូវ។ តួយ៉ាង ជម្រើសនៃឱសថបំប៉នមួយចំនួន ត្រូវបានលើកយកមកពិភាក្សាជាបន្តបន្ទាប់ទាក់ទិននឹងការជួយគាំទ្រយ៉ាងប្រសើរដល់ការព្យាបាលដោយអ័រម៉ូន ក៏ដូចជាការកាត់បន្ថយរោគសញ្ញារំខាន និងការប្រឈមនឹងបញ្ហាសុខភាពជាច្រើនទៀតនៅពេលអស់រដូវ ជាពិសេសឱកាសក្នុងការកាត់បន្ថយកម្រិតអ័រម៉ូនដែលត្រូវប្រើប្រាស់ផងដែរ។ 1.    សារធាតុចម្រាញ់ពីតែបៃតង (Green Tea Extract) តែបៃតងត្រូវបានដឹងថាជាប្រភពដ៏សំខាន់មួយនៃសារធាតុ Phytochemicals (រួមមានខ្សែស្រឡាយមួយចំនួននៃពពួក Catechins  ដែលក្នុងនោះសម្បូរជាងគេគឺ Epigallocatechin Gallateឬ EGCG) ដែលជាសារធាតុប្រឆាំងអុកស៊ីតកម្មដ៏ខ្លាំងក្លា បើប្រៀបទៅនឹងតែខ្មៅ និងតែអ៊ូឡុង។ ក្រៅពីនោះ តែបៃតងក៏មានផ្ទុកសារធាតុពោរ-ពេញដោយអត្ថប្រយោជន៍ជាច្រើនទៀត ដែលធ្វើឲ្យវាត្រូវបានប្រើប្រាស់ក្នុងការការពារជំងឺមហារីកច្រើនប្រភេទ ជំងឺបេះដូង រាក់ស៊ីធ្មេញលើសទម្ងន់ ទឹកនោមផ្អែម និងបង្កើនប្រព័ន្ធការពាររាងកាយ។ គុណប្រយោជន៍របស់វាក៏ត្រូវបានបង្ហាញយ៉ាងគួរឲ្យកត់សម្គាល់ចំពោះស្ត្រីអស់រដូវផងដែរ តាមរយៈការថយចុះនៃបរិមាណជាតិខ្លាញ់ (Triglycerides ឬ TC) និងកូឡេស្តេរ៉ុល (LDL-C) ក្នុងឈាម។ ក្រៅពីនោះ វាក៏ដើរតួយ៉ាងប្រសើរក្នុងការគ្រប់គ្រងទម្ងន់ទៀតផង។ 2.    សារធាតុ Isoflavones ក្នុងសណ្តែកសៀង (Soy Isoflavones) Isoflavones ដែលសម្បូរនៅក្នុងសណ្តែកសៀង ត្រូវបានចាត់ចូលក្នុងចំណាត់ថ្នាក់ Phytoestrogensដោយសាររចនាសម្ព័ន្ធរបស់វាប្រហែលនឹងអ័រម៉ូនអឺស្ត្រូសែនដែលមានក្នុងខ្លួនរបស់យើង ដែលធ្វើឲ្យវាអាចមានលទ្ធភាពទៅភ្ជាប់នឹងរេស៊ិបទ័ររបស់អឺស្ត្រូសែនបាន និងអាចផ្តល់នូវឥទ្ធិពលដូចទៅនឹងអឺស្ត្រូសែនធម្មជាតិ។ ហេតុនេះហើយ វាត្រូវបានប្រើប្រាស់ជាពិសេសសម្រាប់ស្រ្តីអស់រដូវ ជាមួយនឹងឥទ្ធិពលកាត់បន្ថយរោគសញ្ញានៃការអស់រដូវ មហារីកសុដន់ មហារីកស្បូន ជំងឺប្រព័ន្ធសរសៃឈាមបេះដូង ឆ្អឹង និងបញ្ហាជាច្រើនទៀតដែលស្ត្រីអស់រដូវអាចរងគ្រោះ។ សារធាតុនេះក៏អាចប្រើប្រាស់បានចំពោះកូនក្មេងនិងមនុស្សជំទង់ ដោយពុំមានផលប៉ះពាល់ទៅលើការលូតលាស់របស់ពួកគេឡើយ។ ក្រៅពីនោះ Soy Isoflavones ក៏អាចបញ្ចេញនូវសកម្ម-ភាពការពារកោសិកាប្រសាទ ដែលមានសារប្រយោជន៍ដល់ការលូតលាស់ប្រាជ្ញាស្មារតីអាកប្បកិរិយា និងការបន្តពូជទៀតផង។ 3.លីកូប៉ែន (Lycopene) Lycopene គឺជាសារធាតុប្រឆាំងអុកស៊ីតកម្មដែលមានអានុភាពបំផុត ដែលត្រូវបានជ្រើសរើសក្នុងការប្រើប្រាស់សម្រាប់ស្ត្រីអស់រដូវក្នុងការបញ្ចេញចោលនូវពពួករ៉ាឌីកាល់សេរីដែលបង្កើតជាអុកស៊ីតកម្មនៅក្នុងរាងកាយ។ គួរបញ្ជាក់ថា ការថយចុះស្របពេលជាមួយគ្នានៃសារធាតុប្រឆាំងអុកស៊ីតកម្ម និងអ័រម៉ូនអឺស្ត្រូសែនក្នុងរាងកាយរបស់យើងទៅតាមអាយុ មានទំនាក់ទំនងយ៉ាងជិតស្និទ្ធទៅនឹងផលវិបាកពីរោគសញ្ញានៃការអស់រដូវ ក៏ដូចជាបញ្ហាសុខភាពជាច្រើនទៀតរបស់ស្រ្តីដូចជា ជំងឺបេះដូង និងពុកឆ្អឹងជាដើម។ ក្រៅពីនោះ Lycopene ក៏មានសកម្មភាពប្រឆាំងនឹងមហារីក និងការកកខ្លាញ់នៅសរសៃឈាមអាកទែរ(Antiatherogenic) ក៏ដូចជាចូលរួមក្នុងការសម្របសម្រួលអន្តរកម្មរវាងកោសិកា បម្រែបម្រួលអ័រម៉ូន និងប្រព័ន្ធភាពស៊ាំ ព្រមទាំងការខូចខាតនូវចង្វាក់មេតាបូលីសផងដែរ។ 4.    វីតាមីនសេ (Vitamin C) ការសិក្សាបានបង្ហាញថា អាស៊ីតអាស្កូបប៊ិច ឬវីតាមីនសេ ជាសារធាតុដ៏សំខាន់សម្រាប់ការកកើតនៃកោសិកាឆ្អឹង ដោយសារតែវាជាអ្នកភ្ញោចProcollagen ដែលជំរុញឲ្យមានការផលិតកូឡាជែន (collagen) និងភ្ញោចសកម្មភាពរបស់ Alkaline phosphatase ដែលជាធាតុសម្គាល់របស់កោសិកាឆ្អឹងថ្មីៗ ក៏ដូចជាការពារការរសាត់នៃឆ្អឹងដែលជាមូលហេតុនៃការពុកឆ្អឹងផងដែរ។ ដោយឡែក ចំពោះស្ត្រីអស់រដូវដែលមានកង្វះនូវអ័រម៉ូនអឺស្ត្រូសែន សម្ពាធនៃអុកស៊ីត-កម្មគឺជាកត្តាដ៏ចម្បងមួយដែលធ្វើឲ្យមានការថយចុះនូវភាពយឺតនៃសរសៃឈាម និងជំរុញឲ្យមានការប្រឈមនឹងជំងឺសរសៃឈាមបេះដូង។ វីតាមីនសេ ជាសារធាតុប្រឆាំងអុកស៊ីតកម្មដ៏ល្អមួយដែលត្រូវបានប្រើប្រាស់ក្នុងការចូលរួមជំរុញមុខ-ងាររបស់ជញ្ជាំងសរសៃឈាម (Endothelial function) និងរក្សាលំនឹងកូឡេស្តេរ៉ុល (Cholesterol homeostasis) ជាពិសេសចំពោះស្ត្រីដែលមានកត្តាប្រឈមនឹងជំងឺសរសៃឈាមបេះដូង។   5.    កាល់ស្យូម (Calcium) តម្រូវការកាល់ស្យូមនឹងមានការកើនឡើងចំពោះស្ត្រីក្នុងវ័យអស់រដូវ ឬនៅពេលស្ត្រីបាត់បង់នូវអ័រម៉ូនអឺស្ត្រូសែន។ គួរបញ្ជាក់ថា ការស្រូបចូលរបស់កាល់ស្យូមនៅពោះវៀននឹងថយចុះជាលំដាប់ផងដែរទៅតាមអាយុ (នៅអាយុ ៦៥ឆ្នាំ ការស្រូបនេះនឹងថយចុះរហូតដល់ ៥០% បើប្រៀបនឹងវ័យជំទង់)។ ដោយសារតែហេតុការណ៍នេះ ស្ត្រីអស់រដូវត្រូវបានប៉ាន់ប្រមាណថាមានការប្រឈមខ្ពស់ទៅនឹងការបាក់បែកឆ្អឹងដោយសារជំងឺពុកឆ្អឹង។ កាល់ស្យូម អាចបង្កើននូវអានុភាពនៃការធ្វើលំហាត់ប្រាណចំពោះស្ត្រីអស់រដូវ ព្រមទាំងមានសកម្មភាពជំរុញប្រសិទ្ធភាពនៃការព្យាបាលដើម្បីកាត់បន្ថយការបាត់បង់ឆ្អឹង។ ដូចនេះការប្រើប្រាស់កាល់ស្យូមក្នុងកម្រិតសមរម្យគឺជាគន្លឹះយ៉ាងសំខាន់រួមបញ្ចូលក្នុងការព្យាបាលនានាសម្រាប់អ្នកជំងឺដែលមានជំងឺពុកឆ្អឹង។កម្រិតប្រើប្រាស់មិនលើសពី២,៥០០ មីលីក្រាមក្នុងមួយថ្ងៃនៃកាល់ស្យូមតាមរយៈអាហារ និងឬ អាហារបំប៉ន ត្រូវបានបញ្ជាក់ថាមានសុវត្ថិភាពសម្រាប់អ្នកមានសុខភាពល្អទូទៅ។ បកស្រាយដោយ ៖ សាស្ត្រាចារ្យវេជ្ជបណ្ឌិត ឯក ម៉េងលី វេជ្ជបណ្ឌិតឯកទេស ព្រមទាំងជាប្រធានផ្នែកសម្ភព និងរោគស្រ្តីនៃគ្លីនិកលុច្ស ©2017 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាង​ដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូល ប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែតឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិកអាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ

ចែករំលែក

ជារៀងរាល់ថ្ងៃ យើងម្នាក់ៗប្រឈមនឹងជាតិពុលជាច្រើនមិនថានៅផ្ទះ នៅកន្លែងធ្វើការ ឬនៅខាងក្រៅ និងជាពិសេសគឺតាមរយៈអាហារដែលយើងបរិភោគប្រចាំថ្ងៃ។ ដូចនេះ ការសម្អាតជាតិពុលដែលកកផ្តុំជាពិសេសនៅថ្លើមគឺជារឿងដ៏ចាំបាច់ ដើម្បីកាត់បន្ថយការប្រឈមនឹងហានិភ័យផ្សេងៗ និងជារឿងដែលមិនគួរមើលរំលងផងដែរសម្រាប់អ្នកចង់សម្រកទម្ងន់។ ថ្លើមដើរតួយ៉ាងសំខាន់សម្រាប់ដំណើរការលើសពី ៤០០ មុខងារនៅក្នុងរាងកាយរបស់យើងដែលក្នុងនោះរួមបញ្ចូលទាំងការបញ្ចេញចោលនូវសារធាតុពុល ឬសារធាតុដែលមិនត្រូវការក្នុងរាងកាយ។ កាលណាមានធាតុពុលច្រើនពេកដែលតម្រូវឱ្យថ្លើមបញ្ចេញចោល យើងអាចកត់សម្គាល់ឃើញអាការៈមួយចំនួនដូចជា អស់កម្លាំង កើនទម្ងន់ ឈឺក្បាល រំលាយអាហារមិនទៀងទាត់ ឈឺចាប់នៅផ្នែកខាងស្តាំ និងប្រែប្រួលពណ៌លើស្បែកជាដើម។ គួរឲ្យដឹងថា សារធាតុពុលដែលជួបលើអាហារច្រើនបំផុតគឺ ពពួកថ្នាំសម្លាប់សត្វល្អិត និងសារធាតុគីមីមួយចំនួនទៀតដែលត្រូវបានរកឃើញប្រើប្រាស់លើបន្លែ ផ្លែឈើ និងសត្វចិញ្ចឹមដើម្បីជំរុញការផលិត និងធានាការផ្គត់ផ្គង់អាហារគ្រប់គ្រាន់ទៅដល់មជ្ឈដ្ឋានអ្នកប្រើប្រាស់។ យោងតាមការសិក្សាមួយបានបង្ហាញថា កម្រិតកាកសំណល់នៃថ្នាំសម្លាប់សត្វល្អិត អាចឲ្យពុលរហូតបង្កជាមហារីកនៅក្នុងរយៈពេលយូរ ព្រមទាំងអាចបំផ្លាញប្រព័ន្ធសរសៃប្រសាទ ប្រព័ន្ធបន្តពូជ កំហុសកំណក្នុងការបង្កកំណើត ក៏ដូចជាការខូចខាតធ្ងន់ធ្ងរនៃប្រព័ន្ធភាពស៊ាំផងដែរ។  លទ្ធភាពក្នុងការចៀសវាងសារធាតុមិនល្អ មិនអាចធ្វើបានទាំងស្រុងឡើយ ក៏ប៉ុន្តែយើងអាចកាត់បន្ថយការប៉ះពាល់ និងកម្រិតក្នុងការពុលបានតាមរយៈវិធីសាស្ត្រមួយចំនួន៖   1.ជ្រើសយកផលិតផលអាហារសរីរាង្គ៖  បន្លែផ្លែឈើសរីរាង្គមានផ្ទុកនូវវីតាមីន អា សេ និង ស៊ុលផួរច្រើនជាង ដែលវាអាចជំរុញថ្លើមឲ្យធ្វើការបញ្ចេញ និងលាងសម្អាតជាតិពុលពីក្នុងរាងកាយបានកាន់តែប្រសើរ ព្រមទាំងកាត់បន្ថយការប្រឈមនឹងថ្នាំសម្លាប់សត្វល្អិតដែលអាចគ្រោះថ្នាក់ដល់សុខភាព។ ជម្រើសល្អៗសម្រាប់ជំនួយមុខងារសម្អាតជាតិពុលរួមមាន ប្រូខូលី ស្ពៃក្តោប ខ្ទឹមបារាំង ខ្ទឹមស ផ្លែប៉ោម ផ្លែប័រ និងរមៀត ជាដើម។ ក្រៅពីនោះ ផលិតផលទឹកដោះគោ និងសាច់សត្វសរីរាង្គ ក៏អាចកាត់បន្ថយការប៉ះពាល់ទៅនឹងពពួកអ័រម៉ូន និងថ្នាំផ្សះផងដែរ។    2.អានស្លាកសញ្ញាអាហារច្នៃ (កញ្ចប់ ឬកំប៉ុង)៖  ប្រភពធំជាងគេនៃសារធាតុដែលប៉ះពាល់ដល់សុខភាព អាចរកឃើញនៅក្នុងអាហារស្រាប់ជាច្រើន។ ដូចនេះ ប្រសិនអ្នកមិនអាចកាត់បន្ថយការពិសាអាហារប្រភេទនេះទាំងស្រុង អ្នកក៏អាចរកមើលផលិតផលដែលមិនមានផ្ទុកនូវសារធាតុមិនល្អដូចជា phthalate និង paraben (phthalate- and paraben- free) ជាដើម។    3.លាងសម្អាតអាហារតាមវិធីសាស្ត្រត្រឹមត្រូវ៖  តាមការសិក្សាបង្ហាញថា ការលាងបន្លែផ្លែឈើជាមួយនឹងទឹកត្រជាក់អាចកម្ចាត់កាកសំណល់ថ្នាំសម្លាប់សត្វល្អិតបានជាង ៧០ទៅ ៨០% និងកាន់តែប្រសើរប្រសិនបើលាងដោយកម្លាំងទឹកហូរ។ ក្រៅពីនោះ ការលាងជាមួយនឹងទឹកអំបិល ១០% (លាយអំបិល ១ភាគ ក្នុងទឹក ៩ភាគ) រួចលាងជម្រះដោយទឹកស្អាតអាចសម្អាតនូវសារធាតុដែលមានលើផ្ទៃខាងក្រៅបានប្រហែលឬច្រើនជាងបើធៀបនឹងការលាងជាមួយនឹងទឹកខ្មេះកម្រិតខ្លាំង។ អ្នកក៏អាចដាក់បន្លែក្នុងទឹកក្តៅឧណ្ហៗក្នុងរយៈពេលខ្លីដែលវាអាចជួយជម្រុះកាកសំណល់សេសសល់ជាប់នឹងបន្លែផងដែរ។     4.យកសម្បក ឬស្រទាប់ក្រៅចេញ៖  ការបកសម្បកចេញ ជាវិធីដែលមានប្រសិទ្ធភាពមួយទៀតដែលត្រូវបានណែនាំបំផុតជាពិសេសចំពោះបន្លែ ឬផ្លែឈើដែលអាចមានកាកសំណល់តោងជាប់នៅចង្វែកទងរបស់វា។ រីឯសាច់សត្វ គួរត្រូវបាននិងចៀរយកខ្លាញ់ដែលមានជាប់ស្បែកចេញឲ្យអស់មុននឹងយកទៅចម្អិនឲ្យបានល្អ ដោយសារផ្នែកទាំងនេះអាចផ្ទុកនូវថ្នាំសម្លាប់សត្វល្អិត និងសារធាតុមិនល្អផ្សេងទៀត។    5.បរិភោគអាហារឆ្លាស់គ្នាឲ្យបានច្រើនប្រភេទ៖ ការឆ្លាស់គ្នានៃអាហារច្រើនមុខអាចជួយកាត់បន្ថយការបរិភោគចូលនូវបាក់តេរីដែលស៊ាំនឹងថ្នាំផ្សះ  អ័រម៉ូន ក៏ដូចជាថ្នាំសម្លាប់សត្វល្អិតដដែលៗ។ ម្យ៉ាងទៀត ការបរិភោគអាហារប្រភេទបន្លែផ្លែឈើច្រើន អាចមានឥទ្ធិពលល្អគ្របលើបញ្ហាប្រឈមផ្សេងៗពីសារធាតុមិនល្អទាំងនោះ។   6.ភេសជ្ជៈល្អៗសម្រាប់ជួយសម្អាតជាតិពុល៖  ការពិសា ទឹក ទឹកតែ ឬតែចម្រាញ់ពីរុក្ខជាតិឱសថបានគ្រប់គ្រាន់ អាចជួយជំរុញលំហូរនៃសារធាតុចិញ្ចឹមទៅកោសិកា និងបញ្ជូនមកវិញនូវកាកសំណល់ចេញពីថ្លើមបានយ៉ាងល្អ។ ការបន្ថែមនូវទឹកក្រូចឆ្មារច្របាច់ចូលទឹកពិសា ក៏អាចបង្កើននូវសមត្ថភាពក្នុងការសម្អាតជាតិពុលរបស់ថ្លើមបានកាន់តែប្រសើរ ជាពិសេសបើសិនពិសានៅពេលព្រឹកមុនពេលអាហារ។ ដើម្បីសម្អាតជាតិពុលពីក្នុងថ្លើម ក៏ដូចជាក្នុងរាងកាយ ក៏ទាមទារចាំបាច់នូវកត្តាផ្សេងៗទៀតទាក់ទងនឹងការរស់នៅផងដែរដូចជា ការធ្វើលំហាត់ប្រាណបានទៀងទាត់ ការចៀសវាងការប៉ះពាល់នឹងសារធាតុផ្សេងៗ និងជាពិសេសគឺការជួបពិគ្រោះ និងពិនិត្យសុខភាពបានជាប់លាប់ជាមួយនឹងអ្នកជំនាញសុខភាពផងដែរ ដោយអ្នកនឹងទទួលបានដំបូន្មាន និងការណែនាំល្អៗអំពីបញ្ហានេះបានកាន់តែច្បាស់។  © 2017 រក្សាសិទ្ធិគ្រប់យ៉ាងដោយ Healthtime Corporation ចំពោះគ្រប់អត្ថបទដោយគ្មានផ្នែកណាមួយត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយចូលប្រព័ន្ធអ៊ីនធឺណែត ឧបករណ៍អេឡិចត្រូនិក អាត់ជាសំឡេងឬថតចំលងគ្រប់រូបភាពដោយគ្មានការអនុញ្ញាតឡើយ​

ចែករំលែក
Top